Audacia apud Forcellinum¶

Fons: Forcellini, via lexica.linguax.com

AUDĀCĬA, ae, f. 1. (audeo) animi securitas, qua quis malum neque futurum timet, neque praesens horrescit

(It. ardire, ardimento, audacia; Fr. audace, courage, hardiesse; Hisp. audacia, ardimiento; Germ. Kühnheit, Keckheit, Verwegenheit; Angl. boldness, courage, intrepidity, audacity).

¶ 1. Interdum accipitur in bonam partem, et est fidentia vel animus ad omnia paratus.

Sall. Cat. 52. 17. Majores nostri, P. C., neque consilii, neque audaciae unquam eguere.
Id. ibid. 52. 2. Quanta cujusque animo audacia naturâ aut moribus inest, tanta in bello patere solet.
Adde eumd. ibid. 9. et Jug. 94. Liv. 1. 12. Et alia Romana acies audaciâ regis accensa fundit Sabinos.
Id. 25. 38. Non enim frangere audaciam vestram, sed differre in majorem gloriam atque opportunitatem volui.
Adde eumd. 2. 10. Propert. 2. 8. 9. Quod si deficiant vires, audacia certe Laus erit: in magnis et voluisse, sat est.
Curt. 8. 11. 11. Vir audaciae promptae conversus ad corporis custodes sequi se jubet.
Tac. 4. Hist. 49. Unam in audacia spem salutis.
Id. Agric. 11. Audacia in deposcendis periculis.
Adde Justin. praefat., et 2. 9., et 12. ad fin.

¶ 2. Saepius in malam partem; et quidem -

a) Audacia est temeritas, imprudentia, nimia licentia.

Cic. Dejot. 8. 25. Vide quid licentiae, Caesar, nobis tua liberalitas det, vel potius audaciae.
Plin. 1. Hist. nat. praefat. 4. Itaque cum ceteris in venerationem tui pateant omnia illa, nobis ad colendum te familiarius audacia sola superest.
Sueton. Gramm. 10. in fin. Vitare obscuritatem Sallustii et audaciam in translationibus. -

b) Item audacia est immanis temeritas, impudens petulantia: ut ait

Cic. 1. Off. 19. 63. Animus paratus ad periculum si sua cupiditate, non utilitate communi impellitur, audaciae potius nomen habet, non fortitudinis.
Et 2. Invent. 54. 165. Audacia non contrarium (fidentiae), sed appositum ac propinquum, et tamen vitium. -

Singulari num.

Plaut. Amph. 1. 1. 215. Ne tu istic hodie malo tuo compositis mendaciis advenisti, audaciai columen, consutis dolis.
Adde eumd. Men. 5. 1. 13. Ter. Andr. 1. 3. 21. Audire eorum est operae pretium audaciam.
Id. Heaut. 2. 3. 72. O hominis impudentem audaciam!
Id. Phorm. 5. 7. 84. Affectum esse audacia.
Cic. 4. Verr. 30. 74. Homo incredibili importunitate et audacia.
Id. Dom. 55. 141. Incredibili armatus audacia.
Adde ibid. 45. 116. et 55. 140. Id. Flacc. 15. 35. Audacia atque impudentia fretus.
Id. Cluent. 65. 183. Audacia callida.
Id. 13. Phil. 5. 10. immanis ad omne facinus.
Id. Cluent. 65. 184. Abundare audaciâ.
Id. Caecin. 1. 2. Audaciae cedere.
Id. 10. Phil. 5. 11. Furentis hominis conatum atque audaciam comprimere.
Id. 13. ibid. 13. 29. Contundere et frangere audaciam alicujus.
Adde Quintil. 2. 16. 7. Sall. Jug. 14. Audacia intoleranda.
Liv. 44. 4. pertinax.
Id. 28. 22. vecors.
Ovid. 3. Trist. 9. 17. ingens.
Curt. 6. 11. 2. Stolidâ audaciâ ferocem esse.
Id. 8. 13. Temeritate atque audacia insignem esse.
Tac. 1. Ann. 57. Audaciâ promptus.
Id. 3. Hist. 66. Accingi in audaciam. -

In plurali numero fere significat actiones audaces ac temerarias.

V. Caton. apud Paul. Diac. p. 27. 6. Müll. Cic. 2. Cat. 5. 10. Non enim jam sunt mediocres hominum libidines, non inhumanae audaciae ac tolerandae.
Id. Sull. 27. 70. Quantas audacias, quam incredibiles furores etc.
Id. 5. Verr. 89. 208. Istorum audacias ac libidines resecare. Cod. Vatican. habet audaciam.
Id. 9. Att. 7. 5. Libidines, audacias, sumptus sustinere.
Adde Tac. 1. Ann. 74.

Impudentia apud Forcellinum¶

Fons: Forcellini, via lexica.linguax.com

IMPŬDENTĬA vel inpudentia, ae, f. 1. inverecundia, audacia, petulantia, sfacciataggine, impudenza, sfrontatezza, ἀναίδεια.

Ennius apud Cic. 4. Tusc. 36. 77. Quis homo te exsuperavit usquam gentium impudentiâ?
Cato apud Gell. 17. 2. Qui illius impudentiam norat et duritudinem.
Plaut. Bacch. 1. 2. 52. Quum istanc nactus impudentiam.
Cic. Flacc. 15. 35. Impudentia atque audacia fretus.
Id. Orat. 71. 238. Verecundia negandi scribendi impudentiam suscepi.
Id. 1. Orat. 38. 172. Ceteros non dubitabo primum inertiae condemnare, post etiam impudentiae.
Adde eumd. ibid. 173. Id. Harusp. resp. 1. 1. Reprimere alicujus impudicam impudentiam.
Id. Dom. 38. 101. An ego tantam aut animi duritiem habere, aut oculorum impudentiam possim, ut possim intueri etc.?
Caes. 3. B. C. 20. Cujus animi, aut cujus impudentiae est?
Plin. 4. Ep. 7. Eo impudentia pervenit, ut a plurimis orator habeatur.
Id. Paneg. 48. In ore impudentia multo rubore suffusa.