BERNARDI ZAMAGNAE S. J.
NAVIS AERIA ET ELEGIARUM MONOBIBLOS
EXCUDEBAT ROMAE PAULLUS GIUNCHIUS
ANNO R. S. MDCCLXVIII.
PRAESIDIUM FACULTATE

Author: Zamanja, Bernard 1735-1820 and Kunić, Rajmund 1719-1794Editor: Neven Jovanović2012-09-03

BERNARDI ZAMAGNAE S. J.
NAVIS AERIA ET ELEGIARUM MONOBIBLOS
EXCUDEBAT ROMAE PAULLUS GIUNCHIUS
ANNO R. S. MDCCLXVIII.
PRAESIDIUM FACULTATE
pagina iii

MARCHIONI IOANNI PATRITIO VIRO NOBILITATE HONORIBUS BONARUM ARTIUM PATROCINIO PRAESTANTI RAYMUNDUS CUNICHIUS S. J. SODALIS SUI CARMINA D. D. D. ELEGIA

Parve liber, culto quem nuper Musa {Zamgnae}
Dictavit Pindi vertice in aërio;
Ille mihi multo scriptum comptumque lepore
Misit dulce suae pignus amicitiae:
Non ego te patiar privata in sede morari
Inque meo ignotum delituisse lare,
Dum positum pulvisque tegat, blattaeque latentes,
Vel tineae morsu, trux genus, omnivoro
Pertundant foede, clades haec dira libellis
Ingruat, invitis promere quos {Charisin},
Calliope invita pergunt, incommoda saecli,
pagina iv
Suffeni, proles impia, vel Bavii,
Vates stultiloquis complentes omnia magis;
Nil canere adsueti ni Venerem et Puerum
Et pulchros dominae flammam jaculantis ocellos;
Et genus hoc tricas scilicet atque apinas.
Hos nocte in caeca mergi decet, hos dare blattis
Inclusos pluteo prandia lucifugis.
Tu, mihi si qua fides, prodi jam lucis in oras;
Aude age te populo credere, perque manus
Ire hominum atque acri censorum lumine cerni.
Nil aequo est hercle ab judice quod metuas;
Sive legat caeli nantem in sublime carinam,
Solerti vates quam struit ingenio,
Propellitque novus Tiphys, monstrante Minerva,
Credo equidem, et campis victor in aëriis
Quo lubet unde lubet flectit sub caerula vectam
Nubila, spectaclum gentibus; attonitae
Magnam quae molem capiti superimpendentem
Defixis monstro suspiciunt oculis
Sive poli Dominae laudes cognoscere malit:
Quam vates pulchro captus amore canit;
Quam sequitur quacunque tulit se dia pulla;
Et sese formas concitus in varias
Induit, exsultatque doletque; ingentia mire
Ingenti miscens gaudia moestitiae,
Ardescensque urensque sinus et corda legentum.
pagina v
Qualis Felsinei musa [a] senis, merito
Cui Thusci assurgunt vates, vatesque Latini,
Atque mera e labris effluit ambrosia,
Dulcior et cycno et Pandionia philomela,
Cantabat sanctis icta cupidinibus;
Cantanti patrio Rhenus plaudebat ab alveo,
Plaudebat totis urbibus Italia.
Felices ambo! sertum Jesseis utrique
Stellifero in caeli vertice diva parat.
Ergo age, parve liber prodi: nil uspiam ab aequo,
Nil inquam est aequo ab judice quod metuas;
Non es quem possit contemnere candida turba.
Nam tristi livet si quis ab invidia,
Stultitia est {quenquam} quavis huic velle probari.
Cui, quanto res est pulchrior et melior,
Tanto ingrata magis mentemque et lumina laedit;
Cui quisquis tandem se placuisse velit,
pagina vi
Et foedi saevos monstri placare furores,
Mollis, iners, animi parcus et ingenii,
Gaudeat in vili obscurus reptare popello,
Nec laudis quidquam cogitet eximiae.
Tu me audi, obscenique gregis sannasque, cachinnosque,
Et dicta, et morsus temnere ne dubita
Contentus paucis, qui te vultuque benigno,
Certatim et cupidis excipient manibus.
Cerne, favent plauduntque tibi Bonamicius, atque
Staiades, coetus lumina Pierii;
Atque alii, quorum quemvis ego scilicet unum
Sexcentis longe millibus antefero.
PATRITIUS nulli quos inter cesserit ille,
Ille amor, ille urbis gloria Romuleae.
O PATRITI salve, o Romae decus; o bone magnum
Hoc PATRITI duro in tempore praesidium
Vatibus, omni omnes tibi quos adjungere pergis
Officio, et dulci magnis amicitia
Dignaris parvos; in coetu et carmen eodem
Saepe tuum laeta voce canis. Virides
Arcadiae testor lauros, collemque beatum,
Et nemus et nemoris numina Parrhasii.
Salve iterum, atque mei quae mitto pulchra sodalis
Dona (tibi faveat sic tua Musa) cape:
Cunctantemque domus tuta intra septa libellum
Coge tuo inscriptum nomine perque manus
pagina vii
{Ocyus} egressum perque ora incedere vulgi:
Nemo tuo clarum nomine laedet opus.
Fide patrocinio tali, jam fide libelle,
Qualiscunque nihil jam tibi {permetue}.
PATRITII dicere liber, fac caetera desint
Omnia, res una haec sospitem et incolumem
Praestiterit. Livor frustra latrabit, amaris
Frustra te dictis lingua inimica petet.
Ut Phoebi postquam dignata est laurus amore,
Et dici germen coepit Apollineum,
Nil tristes metuit nimbos caelique fragorem
Horrificum: illa viret sacra comam, patulos
Diffundens late ramos; flammantia circum
Tela Jovis magno densa cadunt tonitru.
pagina viii

IMPRIMATUR.

Si videbitur Rmo P. Magistro Sacri Palatii Apostolici.

D. Jordani Patriar. Antioch. Vicesgerens.

PHILIPPUS DE ILCIO S. J. IN PROVINCIA ROMANA PRAEPOSITUS PROVINCIALIS.

Cum Librum, cui Titulus: Navis Aeria libri duo, et Monobiblos Elegiarum a Bernardo Zamagna Societatis Nostrae Scholastico conscriptum, aliquot ejusdem Societatis Theologi recognoverint, et in lucem edi posse probaverint, potestate Nobis a R. P. Laurentio Ricci Praeposito Generali ad id tradita facultatem concedimus, ut typis mandetur, si ita iis, ad quos pertinet videbitur. In quorum fidem has litteras manu Nostra subscriptas, et Sigillo Nostro munitas dedimus.

Loco Sigilli Philippus de Ilcio
pagina ix

APPROBATIO

Judicium meum jampridem a me declaratum de Elegantia ac nitore carminum Bernardi Zamagnae gavisus sum iterum confirmandi mihi opportunitatem dari, cum jussu Rmi P. S. P. A. Magistri ejusdem Navim Aeriam, et Elegiarum Monobiblon perlegerem: uberrimam enim semper in illo poeseos copiam ac in rebus satis obscuris, ac a musarum consuetudine remotis singularem dicendi facilitatem pari cum venustate cunjunctam perspexi. Itaque, cum nihil Religioni bonisque moribus obsit, librum hunc studiosorum et voluptati et utilitati esse posse, si publici juris fiat, censeo.

Benedictus Stay SS. D. N. ab intimo Cubiculo et ab Epistolis latinis.
pagina x

APPROBATIO

Permagni refert ad Latini sermonis elegantiam vel retinendam, vel propagandam, ipsum diligenter excoli, et cuivis argumento accommodari. Hanc egregiam laudem assecutus est V. Cl. Bernardus Zamagna Societatis Jesu in iis Carminibus, in quibus nemo verborum nitorem, sententiarum acumen, numerique variam, et aptam compositionem, et, quae maxime Religiosum hominem decet, Christianam pietatem desideret. Utinam ea legant qui inepta quaeque (modo externo sermone conscripta) avidissime inquirunt, suspiciunt, exosculantur, latina omnia contemnunt. Ego vero perlibenter legi, ut mandatis Rmi Patris Thomae Ricchinii S. P. A. M. obtemperarem, cui vere sancteque confirmo, nihil iis inesse, quod Catholicae Religioni, bonisque moribus adversetur, et propterea posse quidem illa in publicam, lucem, atque in manus hominum emitti.

Philippus Bonamicius S. Theol. Doctor.

IMPRIMATUR

Fr. Thomas Augustin. Ricchinius Sacri Palat. Apostol. Magist. Ord. Praedic.

pagina xi

BERNARDUS ZAMAGNA S. J. AD RAYMUNDUM CUNICHUM ELEGIA

Vocalem aonio celebratam carmine nympham
Quae prius [a] arbitrio supposuere tuo,
En aliud, Raymunde, ferunt opus ex Helicone
{Adcitae} nostro nomine Pierides
Indictumque novumque. Nova ac indicta placere Note: 5
Quippe puto vacuas missa per auriculas,
Praesertim si naturae e penetralibus ipsis
Eruta Apollinea luce nitere queant,
Musaei ac veluti mellis contacta liquore
Lectorum captos blanda tenere animos, Note: 10
Patritium in primis, qui me complexus amore
pagina xii
Meque measque bonus respicit Aonidas.
Altius est terris [b] mi nunc iter; altius egit
Bellerophonteis artibus edomitus
Ales equus Pindi audentem trans et juga celsa, Note: 15
Trans et Parnassi laurigeri nemora
Ventorum in sedes: terras unde arduus omnes
Subjectas prono lumine despiciam
Ipse regens celeri [volitantem] flamine currum,
Per liquidum ipse notans aera primus iter. Note: 20
Nec Myniis adeo metuam contendere, nec me
Cretaeus multo vincet honore faber;
Quamquam illi intactae primi rabiem amphitrites
Pacarint nemoris Peliaci trabibus;
Ille autem aligeras volucres imitatus ad arcem Note: 25
Incolumis tandem venerit Euboicam,
Incolumis, non et felix. Tuus, Icare, casus
Heu misero patri gaudia subripuit.
pagina xiii
Cujus ut innantes plumas despexit in undis,
Aeternum optavit pendere supplicium, Note: 30
Hospite quod crebro flentem pro flavo Ariadnam
Adjuvit contra Pasiphaes sobolem.
O puer, o patri luctus, quid mi tua saepe
Fata refers? Animus non mihi tabificum
Ardentis jubar ad phoebi contendere vela: Note: 35
Altior incedat flammeus ille polo.
Nil mihi cum volucrum pennis: nova Palladis Argo
Surgit in aeriis arte regenda plagis;
Tiphys et alter ego florentis robora pubis
Ducam lascivis carbasa dans Zephyris. Note: 40
Ecce mihi Uranie puppi comes adsidet, ecce
Ad mea hyanteas vota vocat socias.
Cui faveant musae, violenti Strymonis undas
{Froenat}, et umbrosam voce movet Rhodopen,
Thebanasque novis circumdat moenibus arces, Note: 45
Et fertur magno sospes in Ionio.
Si velit; et suavi potis ille extinguere cantu
Ipsius irati flammea tela Jovis,
Et potis auratos [c] nexus {difringere}, mundi
Tollere queis iuret moenia cum superis. Note: 50
Nam simul ac sacro vox edita vatis ab ore
Illius se in cor detulit insinuans,
pagina xiv
Subsiduntque irae, totaque in fronte renidet
Dulcis pax almae filia laetitiae:
Ipsius et sceptro super illa avium regina Note: 55
Hinc atque hinc laxans parte ab utraque leve
Remigium alarum, postquam est adfusa soporis
Nubes lenito nigra supercilio,
Suave oculis claustrum, somnos placide levis efflat,
Atque efflans dorsum subrigit uvidulum. Note: 60
Gaudet quin etiam cantu Mars caede cruentus
Hastarum oblitus tunc et equum et clypeum:
Altaque dii quotquot caelestia templa frequentant,
Et ducunt haustus ambrosios cyathis.
Jupiter at quoscumque odit male per vaga ponti Note: 65
Aut freta, terrarum vasta per aut spatia,
Pieriae inlecebras oderunt vocis; et acer
Coeus, et Iapetus sub Styge, et Enceladus;
Quique olim eductus Cilicum sub rupe [d] Typhoeus,
Nunc Cumis, nunc et litoribus siculis Note: 70
{Subpostus} graviter premitur. Sua pectora setis
pagina xv
Hispida caelesti mole gravat cohibens
Aetna pruinosae semper nivis horrida nutrix.
Quae dum sol rutilat clarus in axe, sinu
E rabido picea fundit caligine nubem: Note: 75
Mox idem quam se Tethyi restituit,
Purpureum ejectans ignem, flammantia volvit
Terrifico rapidum saxa sono in pelagus.
Ardet inextincto volcania gurgite sedes,
Aestuat horrendis ignea vorticibus, Note: 80
Spectaclum infelix, mirum: seu viderit ullus,
Seu narrantem etiam fors alium audierit,
Subter [e] ea ut jaceat vinctus, duroque cubili
Ille miser curvatum adterat usque latus.
O mihi sit placuisse Jovique et caelitibus dis, Note: 85
Quos et flos cantus, flos juvat, et citharae:
Ingemat aetnea frustra sub rupe Typhoeus.
Non mi etenim Scythico corda rigent Chalybe,
Saeva nec admovit mi nutrix ubera tygris,
Non Syrtis, non me Scylla vorax genuit. Note: 90
Cantum amo, musarumque choros: meme bona vidit
Nascentem haud laevo lumine Calliope.
Nam velut aerio sublucens tramite nubes,
pagina xvi
Aut vento, aut radiis percita apollineis,
Jam gravior justo {paullatim} liquitur uda, Note: 95
Et vapor irriguam solvitur in pluviam;
Quam subter, casu postquam celeri delapsa est,
Excipit aridulo terra inhians gremio,
Suave croco aut molli violae calthisve levamen,
Quum ferus arentes Syrius urit agros. Note: 100
Sic ipse audito almo Heliconiadum concentu
Protinus in suavem laetitiam {soluor}:
Quae penitos dum per sensus dulcissima serpens
Imis fibrarum se insinuat latebris,
Non est me risu aut gaudens nata illa Dione Note: 105
Laetior, aut si quid laetius est Venere.
Quod bene quum noscas, quumque haec mihi parta voluptas
Non sine te (quid enim te sine profuerit
Insita naturae vis non exculta per artem?)
Dic age, te pudeat num, Raymunde, mei? Note: 110
An potius videat te dignus? Ubi adnuis ipse,
Adnuet et pindo Phoebus ab aonio;
Ac duce sube tanto tendentem vela per auras
Non Hyades, non me terreat Oarion.
pagina 1
pagina 2
ALTER ERIT TUM TIPHYS, ET ALTERA
QUAE VEHAT ARGO
DELECTOS HEROAS.......
Virg. Ecl. IV. ver. XXXIV.
pagina 3

NAVIS AERIA

LIBER PRIMUS

Qua valeat remis et vento concita puppis
Nare per aërios tractus; quanam aethere in alto
Arte regi, latias cantu vulgare per urbes
Primus [a] ego incipiam. Longe juvat aeris ire
Per medios [liquidi] campos; juvat invia ferri Note: 5
In loca subvectum rupes atque ardua supra
Culmina parnassi, nostris modo candida coeptis
Uranie adspires. Primam si condidit Argo
Per non tentatos ausam decurrere fluctus
Colchidos ad fines Pallas; tu nunc, dea, conde Note: 10
Argo aliam, latas caeli volitare per oras
Quae sciat; atque novas artes, nova foedera rerum,
pagina 4
Aëriasque doce vires. Tua gloria tanto
Major erit; puppes quantum super iverit omnes
Haec alias, quantum maria ima excedit olympus. Note: 15
Tuque adeo nostrae merito pars altera famae
Huc ades aonias musarum exculte per artes,
Ac tenuem quamvis curam ne sperne [b], Marine.
Debita jam Marco persolvi carmina: nostrum
Hoc tibi surgat opus, quando florentibus oris Note: 20
Pieridum jam templa patent, nec mitis Apollo
Audentem frustra pindo me spectat ab alto.
Seu quis [c] daedaleos miratus in aëre cursus
Gnossiaco e regno, seu quis per inania missas
Arte Tarentini Archytae, nova monstra [d], volucres, Note: 25
pagina 5
Me quoque principiis insistere credit iisdem
A vero longe fert se avius. Illa petenda
E rapido aurarum pulsu est ars omnis, et una
Corporis e textu formaque ipsius: in altum
Ceu pueri quum saepe jubent, si vespere sero Note: 30
Occiduis auras Zephyrus levis excitet alis,
Tollier ardenti simulatos igne cometas,
Pithonum aut formam, aut cadmeae corpora sphyngis.
Vidi ego et aoniis [e] penetralia sacra camoenis,
Thelegoni qua se tollunt juga roscida, et altae Note: 35
Pinifero placide adsurgunt in vertice villae:
Illic pegasidum resono chorus adsidet antro
Omnis, et ingenti motu dum pulsus aquarum
Prosiliens aer caecis et sedibus exit,
Concentus inter varios et carmina laeta Note: 40
Buccina et arguto reboat tritonia cantu,
pagina 6
Et gracili curam solatur arundine Cyclops
Te memorans, Galatea, tuo succensus amore:
Tum pila, vis animae qua sese erumpit, in altum
Tollitur, ac mota trepidans colludit in aura Note: 45
Illa diu, prono nec decidit incita casu,
Spiritus excito pariter ni flamine cesset.
At mihi non Zephyri venientis sibilus urgens
Ille ratem, optandus. Sileat nemus omne, neque ullae
Aeoliis spirent emissae rupibus aurae; Note: 50
Posse dabis tamen hanc nubes evadere in altas
Sponte sua, postquam certas prius ordine leges
Aeris, ac varios mecum heic expenderis usus.
Principio terrae vastos circumfluus aer
Ambit, et insequitur tractus, et mollis eamdem Note: 55
Induit in faciem sese: nisi fervida quantum
Asperat ardentis phoebi vicinia ventos
Illa ciens; quantum Sol ipse, aut proxima sursum
Luna trahit, tumidoque jubet consurgere dorso.
Nec vero utque sibi constans [f] infraque supraque Note: 60
pagina 7
Aer mole pari se densat. Rarior usque
Liquitur, ex humili tellure adsurgit in altum
Quo magis atque magis, dum se dissolvat inane
In spatium, quidquam nec tanta e mole supersit.
Ante tamen, penitus languens quam corpore toto Note: 65
Deficiat, per iter se immensum tendit in astra;
Ac triviae fors ille levi confunditur [g] unda,
Quae pelagi in morem rutilam pellucida cingit,
Aut Martis Venerisque etiam, fluitante vel aura
Ipsius undantis phoebi. Verum adpulit illaec Note: 70
In loca ubi sese, vix ullus rarus ad usum
Sufficit, ac tantum vapor indeprensus oberrat.
Non radios diae jam quit reflectere lucis,
Non roseo pulcrae titanidos ora colore
Pingere, quum rutili celerat praenuncia phoebi Note: 75
Mane novo; nec item per sera crepuscula lucem
Vel retinere, moras properae vel tendere nocti.
pagina 8
Non aestus minuit rabidos, non tela retundit
Per medium contorta diem phoebea; nec illum
Ebibit, epotumque hominum per membra calorem Note: 80
Insinuat, qua vita viget, quo frigora ab aestu
Ad sua {paullatim} transit nox uda, suumque
Frigora post noctis lux candida transit ad aestum.
Ille quidem haec terris majoraque commoda praestat,
Ante [h] ducenta pedum ferme quam millia supra Note: 85
Evolet; ac vasto late se fundat olympo.
Jam porro in multis, nondum quum tanta tulere
Se in spatia hinc aurae volucres, data scilicet illis
Natura est eadem, ac pelagi fluitantibus undis,
Multaque habent parili consortia munera fato. Note: 90
Unda fluit, refluitque; viam se lubrica in omnem
Insinuat; gressumque infert, nec cedere rursum
Abnegat, aut vacuum divisa relinquere callem,
Obvia si veniant pellentia corpora. Et aer
Sic fluit ac refluit, magno et se corpore miscet Note: 95
Insinuans, quacumque patet via libera, et omnem
pagina 9
Pro varia regione loci formam accipit. Idem
Stare loco nescit, si quando inpellitur ictu
Corporis immissi liquidus; sed cedit, et illi
Adglomerat sese rediens latera omnia circum. Note: 100
Unda quoque ardorem mortalibus, unda feraci
Temperat atque hortos atque arida prata liquore
Humectans. Radios sic ipse intercipit aer
Solis, et aestivam rabiem levat; ipse per omnes
{Herbatum} et fruticum venas ingressus hiantes Note: 105
Efficit, ut laeto pubescant germina {foetu}.
Num queat ille etiam sedes attollere in altas,
Corporaque instabili suspendere grandia dorso,
In praeceps ne lapsa ruant; suspensa carinae
Robora ceu summa placidi nant gurgitis unda? Note: 110
Hoc tibi cum primis quaerendum; inveneris unum
Hoc ubi; jam tenues dabitur volitare per oras
Aeris, ac terrae notos excedere fines
Classibus insuetum per iter; jam lintea ventis
Pandere, et ad superas alte {conscedere} sedes. Note: 115
Nonne etenim lapsasque ornos alnosque cavatas
Sive pado innantes, flevi seu tybridis alveo,
Vidissent quum forte secundo labier amni,
Inventi tunc primum homines, qui corpora truncis
Credere, et auderent viridantes linquere ripas Note: 120
Provecti fluvio? Mox et contendere contra
Coepere, adverso aut luctantes flumine tonsis,
pagina 10
E molli aut alte tollentes carbasa veste,
{Paullatim} ac magnis veluti proludere factis.
Donec ut evulsas miratae cycladas undae, Note: 125
Nequidquam rapidis contra indignantibus Euris,
Ire rates longe aethiopum de finibus usque
In scythiam, extremi positus qua terminus orbis
Torpet hyperborea glacie, sub sole maligno.
Non levis interea auraï natura putanda, Note: 130
Nam gravis est; certosque suo pro pondere nisus
Exerit; et fluido sustentans plurima tergo
Corripit, alterius quae sunt opis indiga, ut alte
Vel saliant, caelo sese vel pendula librent.
Indicio ardentes boreae de parte nivalis Note: 135
Memnoniam falso referentes ore parentem
Aurorae; lapsusque vapor titanis ab aura
Saepe colorati pingens confinia mundi.
Indicio nebulaeque udae fumique volucres
Aetherio longe suspensi in tramite caeli: Note: 140
Ille etiam indicio argenti, quod clauditur arctis
In tubulis, liquidi adscensus; roresque sequaces,
Antlia quos alte puteo sustollit ab imo
Irriguas hortis scatebras arentibus; undam
Sicubi dura soli vivam natura negavit Note: 145
Murmure labentem rauco per laevia saxa.
Quippe diu nimium viguit sententia, rebus
Illa suam facilis levitatem adfingere multis,
pagina 11
Aut [i] vacui horrorem consueta obtrudere: in atris
Quum tenebris moerens, letheaque flumina propter Note: 150
Nondum tollebat caput Experientia in auras.
Munere quae divum postquam caeca antra reliquit
In superas advecta plagas, circum omnia victrix
Corpora, quae terras late quaeque aequora cingunt,
Edocuit petere ima. Lapis vel missile quodvis Note: 155
Aut lycio cornu aut balearis verbere fundae
Expulsum, in superas propere licet evolet oras,
{Paullatim} flectitque viam, terraeque trahenti
Paret, et ex alto victum delabitur axe.
Corpoream siquidem partes infusa per omnes Note: 160
Vis agitat molem, vasto et se robore prodit
Illa quidem major majori in corpore: pondus [l]
Unde in rebus inest, oriturque unde impetus ille,
Corpora quo deorsum, quantum in se est, cuncta feruntur,
Subsiliunt neque sponte sua. Non roscidus humor, Note: 165
Non vapor excitus {thuris}, nec [flammeus] ardor
Ignis, et aetherii liquidissima [caerula] tractus,
Phoebeique illo radii sine munere constant.
pagina 12
Saepius at vero cernis quod flumina propter,
Flumina, seu stagna exiles adtollere sese Note: 170
Vallibus ex imis fumos nubesque vaporum
Mane novo; tum summa ignis quod sidera flammis
Altus adit, patrioque velut succedere olympo
Gaudet, et adsurgit tenuato vertice in auras,
Ne tibi dent, caveas, cernenti talia fraudem. Note: 175
Haud propriae nituntur opis vi: scilicet aer
Absiliens pressus, circumque adfusus ab imo
Cuncta, minus grave pondus habent quaecumque premendo
Subvectat, certaque sui regione reponit.
Nonne vides, si forte manu stagnantis ad ima Note: 180
Gurgitis immittas arentem ex arbore virgam?
Unda premens circum subterfluit, ac levat imo
Dejectam e fundo, sursumque adtollit: at illa
Uda redit, summoque natans adparet in amne.
Non fieri id certe sine vi subigente putandum est Note: 185
Ingenitam propter levitatem in corpore quoquam;
Pondere majori sed quod sustollitur alte
Cui minus est pondus: suspensa in lance pusillum
Corpus ut a magno sublatum fertur in auras.
Sic et dulcis aquae gravibus super innatat undis, Note: 190
Propterea quod habet minus in se ponderis, humor
Palladius. Nempe hoc sancitum est foedere certo,
Legibus et certis naturae, ut fluvida quaeque
Subsidant magis ima, magis quo pondere pollent
pagina 13
Aucta gravi, supraque minus gravia omnia dorso Note: 195
Corpora {substentent}: rarissima quaeque natabunt
Summa, neque alterius sedem depressa subibunt.
Proinde etiam si quando levem sive aetheris auram
Sive globos navimque meo tibi carmine dicam,
Nec tu rere leves auras, nec pinea navis Note: 200
Texta, globosque leves: insunt sua pondera cuique
Sed quoniam magis ista gravis, minus illa reperta
Res fuerit primae conlata; haec altera saepe
Aut levis aut levior dicetur, ut exiget usus,
Aptior et numerus, musaei et gratia cultus. Note: 205
Quae bene si teneas, etiam fateare necesse est,
Aëra tollentem nebulas ignesque volucres
Nubilaque uda, gravi nitroque et sulphure foeta,
Posse ratem, minus illa gravis modo constet, et ipsam
Ferre alte Zephyris implentem vela secundis, Note: 210
Libratamque supra saltus, atque ardua tecta.
Cur etenim vires non heic exerceat aer,
Cur gravior non ille gravem minus evehat alte
Velivolam caeli diffuso in gurgite molem?
Qualis at ista ratis? Tenui quo corpore texta Note: 215
Exiguo certare ausit cum [pondere] massae
Aëriae, possitque alte suspensa tumenti
Ceu pelago sese librare? O si modo rerum
Tam varias inter species forte ulla reperta,
Pondere quae liquidis nativo cederet auris, Note: 220
pagina 14
Praestaretque eadem solido textu! Illa laboris,
Illa mihi haud parvam curarum accommoda partem
Eximeret; satis una foret. Sed cognita nulla
Materies rerum est, solido tam corpore constans
Tamque gravi, grave quam solidumque heic postulat usus: Note: 225
Nec fors notescet seclis venientibus. Arte
Idcirco, natura homini quod parca negavit,
Tentandum, possit si vinci. Major in arctis
Saepe venit rebus solertia, ducit ab ipso
{Objice} saepe suas animi vis concita vires. Note: 230
Quo res cumque cadant, dulcis rapit impetus ire,
Orbita qua vatum nulli signata priorum
Difficili aonios divertitur ardua clivo
Ad fontes: juvat intactam decerpere laurum,
Et juvat integri latices adtingere rivi. Note: 235
Mira, indicta canam; sed mira indictaque rerum
Castalidum chorus almus amat, diffusa per omnes
Si partes veri species effulgeat. Ergo
Jam volucris superas olim ducenda per undas
Asseribus mihi cymba e pinu aut abjete sectis Note: 240
Surgat, cui circum pinguis latera omnia cera,
{Nariciae} et patulas claudant picis unguina rimas.
In medio malus, qui veliferas antennas
Sustineat, possitque immisso picta rudente
Et legere et placidis rursum dare carbasa ventis. Note: 245
Rostrum prora gerat; nec scylla aut dira chimoera
pagina 15
Torva tuens instet rostro; verum armiger ales
Formosum ad superi portans Jovis aurea templa
Dardanium juvenem. In puppi mihi Daedalus alas
Explicet, ac dextra cursum regat, ipse magister, Note: 250
Insuetae comes ipse viae: jam sidera laeva
Erigonenque helicemque arctosque ostendat in alta
Sede poli. Nimis ille autem pueriliter audax
Icarus hinc absit: quamvis praecepta {sequutus}
Si foret, euboïcas sospes venisset ad arces, Note: 255
Triste nec augurium coeptis ingentibus esset.
Tum demum volucris caelato in robore currus
Aeolios ponam fratres. Hac parte serenus
Nubila aget boreas scythica nive, et horridus illa
Nigrantes quatiens pennas caput exeret auster; Note: 260
Eois hinc Eurus equis volitabit, et illinc
Floribus adspergens Zephyrus {rutilantior} arva,
Ac tremulo leviter crispans vaga caerula motu.
Talis acydaliae veneris, quem mille sequuntur
Hinc atque hinc pueri aligeri, ninguntque rosarum Note: 265
Imbre super, sudo fertur levis aethere currus.
Talis et ille, fero laesum qui vulnere Martem
Sustulit ad caelum pernix, et gargara et altam
Implevit fugiens magnis stridoribus idam.
Haec tua puppis erit: sed me mihi laetior axem Note: 270
Hoc subito ad caeli properes adsurgere terra
Ex humili. Quondam liquidas {ennabis} ad auras,
pagina 16
Nunc vetitum frustra conanti. Pondere pressa
Cymba suo, quamvis invitent flamina cursum,
Terrae adfixa manet, necdum levis evehit illam Note: 275
Aeris aura gravem. Tu qua pervincere victor
Cuncta queas, artem paucis age percipe dictis,
Atque alte memori praecepta in mente repone.
Protinus in magnum curvanda est lamina ferri
Ducta globum, ferri, sive aeris, sive oricalchi; Note: 280
Mole sua tantum qui curvis aëra claudat
Parietibus, quantus satis est, ut pondere vincat
Ille, globi pondus, proprio. Dein aura per artem
Scilicet extrahitur {paullatim}, atque oris hiatus
Iam vacuo in vase obstruitur, via libera rursum Note: 285
Ne pateat, ne qua subeat penetrabilis aër.
Interea sursum vacuus globus {ennatat}, ac se
Librat agens hinc inde auris tollentibus. Illum
Ni teneas, superas numquam rediturus in oras
Quippe abeat, nebulisque erret commixtus in alto. Note: 290
Quid? Si non unum, plures at feceris orbes
Hoc genus, ingentesque adeo vastumque tumentes,
Intus uti magnam vim claudant aëris, ipsam
Quae superet longe puppimque et vasta globorum
Pondere majori latera? In sublime volantes Note: 295
Effugient, navimque ferent, si forte tenaci
Jungatur nexu, simul ac gravis exiit aura.
Aspicis, ut pueri quum stagna per humida nerei
pagina 17
Nare timent, discuntque tamen: ne pondere mersi
Aequoreis vitam ponant sub fluctibus, utrem Note: 300
Vel tumidum dorso pavidi prius addere suerunt,
Subere vel molli inniti. Sic aequora tentant,
Hac ope se librant: Quantum gravitate premuntur,
Tantum etiam tumido contra attolluntur ab utre;
Qui minus est multo quoniam fluitantibus undis Note: 305
Ipse gravis, non ille alte super innatat unus,
Sustinet at summo iunctum sibi gurgite pondus.
Nec me forte putes tibi somnia fingere vatum,
Falsaque pierio commenta ornare lepore,
Aëra quum doceo graviorem evadere posse Note: 310
Nempe globis ex aere aut duro corpore ferri.
Nullae heic insidiae vatum; nec pelion ossae
Impositum canimus, durumque cubile Typhoei
Inarimem, aut aetnam Enceladi; non caucaso alto
Usque renascentis jecur immortale Promethei, Note: 315
Tergeminumque canem, flammantiaque ora Chimoerae,
Phorcidas, Harpyasque, et corpora Centaurorum.
Talia cecropiis sub mendaci Aracyntho
Sat celebrata viris; semper florentis Homeri
Talia sat cecinit non uno carmine musa. Note: 320
Vera magis canimus, quam quae vel corniger Ammon,
Vel tripode e Clarii suevit [responsa] sacerdos
Reddere, quum tenebras mortalia pectora nondum
Excutere, ac rectam valuere agnoscere fraudem
pagina 18
Ambagesque dolosque. Ita tute fatebere victus, Note: 325
Ni refugis, certasque piget cognoscere leges,
Ipsius e veri sacris penetralibus haustas.
Per medium [m] quaecumque globum nam linea recto
Transit ubi ductu hinc atque hinc, ea dicitur axis
Ipsius transmissa globi. Dimensus in aequas Note: 330
Hanc quascumque velis partes et quotquot, ad illum
Si referas, magno rectam qui amplectitur orbe
Circulus, inventa subito laetabere tota
Corticis externi facie. Tum secta suique
Dimidia iam parte carens ea recta trientem Note: 335
Totius ad magni referatur corticis; ipsa
Alta dabit spatia et molem repetita globorum.
Jam geminos conferre globos, iam noscere certam
Ne pigeat seriem, quoque ordine longior axis
Augeat [externam] faciem, quoque augeat intra Note: 340
Ille cavi spatia ampla globi. Tres axis in ulnas
Alterius tantum longus procurrat; at alter
pagina 19
Longior alterius sese ulnas proferat axis
Ad denas. Primi facies se nempe per ulnas
Parva novem tendet; sed enim curvamine vasto Note: 345
Centum ulnas facies postremi excurret in aequas.
Quid spatia? An pariter crescant sic ipsa vicissim?
Haud ita: namque globi, cuius fuit extima centum
Lata ulnas facies, eius spatia intus ad ulnas
Mille pares crevere, ingentique augmine turgent. Note: 350
At vero alterius tantum spatia intima ad usque
Septem et bis denas crevere. Ita protinus ampla
Se spatia immensum fundunt, quum longior axis
Curvato se forte globi distendat in orbe.
Haec ratio, haec series, quamvis ingrata camoenis, Note: 355
Dum myrto idalia et odorato hyacinto
Pindo in florenti texunt halantia serta,
Acciderit, dicenda fuit: namque usibus apta
Pluribus, huic nostro in primis. Sors ipsa colendo
Mollior adsuescet parnassi in vertice vatum Note: 360
pagina 20
Dicier ore. Nihil non vestro munere, divae,
Sperandum, ex quo per salebras perque invia quaeque
Stayadem [n] vadentem alma excepistis in umbra
Sacrorum nemorum, capitique insigne dedistis,
Quale prius nulli cingebat tempora, sertum. Note: 365
Hoc igitur proprium formam sortita rotundam
Corpora habent; facies multo minus extima eorum
Crescat uti, curvo spatium quam cortice clausum,
Si majora eadem facias. Hinc horrea curvum
Hinc tua si referant orbem cava dolia; eadem Note: 370
Structa mihi forma jam sint, at quattuor ulnas
Exterius mea laxa magis; discrimine credes
Non adeo magno se inter differre: labore
Quum tamen assiduo placati hominumque boumque
Liber et alma Ceres complebunt utraque donis, Note: 375
Et segete et longe vincam te munere bacchi
Ditior, horrentis metuam nec frigora brumae.
Quare etiam minus ipsa gravis licet aeris aura
pagina 21
Corpore sit solido. Jussum quod possit in orbem
Curvari, evadet gravior tandem illa necesse est, Note: 380
Usque globus major si turgeat. Intima crescunt
Quippe magis spatia atque magis, convexa sed extra
Non pariter crescit facies: fluitantis ut aurae
Pondus item, quamvis fuerit minus ante metalli
Pondere, tunc ipso fiat majus. Subit orbem Note: 385
Aerii fluctus multo nam copia maior,
Quam nova materies, qua grandior extima crevit,
Illa globi facies, accedat. Proin quoque tanto
Aëre maiori vacuus, pariterque levatus
Pondere maiori tanto globus enatat alte, Note: 390
Jam vice mutata, caeli suspensus in ora.
Plena velut dulci si vitrea pocula vino
In liquidis demissa sinas immergier undis,
Ima petunt: si mox eadem spumante lyaeo
Jam vacua in summa ponas cava leniter unda, Note: 395
Suppositis tolluntur aquis, pellucida vitri
Sit gravior quocumque licet natura liquore.
pagina 22
Novi autem, melior [o] cui iam sententia visa
Illa fuit, tenuis pando si corpore fiat
Sic ratis, ut vera volucrum sub imagine fallat Note: 400
Spectantes, magnaque adeo ni turgeat alvo,
Ignaris iam possit avis non ficta videri.
Omnia enim volucri similis; collumque, caputque
Tergaque, multifidasque alas, caudamque patentem
In quascumque voces, facilem se flectere, partes. Note: 405
Jam neque tunc orbes vacui, non ulla paranda
Texta forent ex aere, petant quae daedala nubes.
Nam validis quidquid nervorum viribus usae
Pennigerae praestant volucres, seu tollere corpus
In sublime velint, seu pronae insidere campis; Note: 410
Hoc homines clausi curvata in mole per artem
Efficiant vasto quatientes brachia motu
In numerum, ac pariter pennatae mobile cymbae
Remigium alarum motantes impete magno.
Tum valido plumae nisu [adtollentur], et omnes Note: 415
Accipient, tenuemque magis magis aera carpent:
Donec, ut insuetos quum prolem ille armiger ales
pagina 23
Instruit ad cursus, plumosa volumina quassans
Emicuitque solo, caeloque it navis aperto.
Sed quis erit, firmo qui tantum corpore possit Note: 420
Eniti, viresque suas contendere, ut auras
Tollat in aetherias volitanti hanc remige molem?
Multa latent heic falsa: ratem nisi nubila in alta
Evehat excluso levior globus aëre, frustra
Conando miser ingratum experiere laborem. Note: 425
Ergo ades, et solum mea jam vestigia serva.
Heic etiam vera ratione ostendere possim,
Ille globus quantus sic oporteat, aetheris oras
Qui queat in superas corpus sustollere, quanta
Auctum mole velis, et quanto pondere. Sed me Note: 430
Singula scrutari, tenuesque evolvere curas
Et piget, et fessam subeunt fastidia mentem;
Seu quod pimplaeum renuunt hirsuta leporem,
Seu fugiunt quod parva hunc diae lucis honorem.
Cuncta tamen qua sponte fluant ab origine dicam, Note: 435
Atque iter ostendam certum, ne devius erres,
Aut incerta solo gradiens vestigia figas.
Sat cognosse viam: neque enim tibi laudis amore
Pectus eget, metuisque viae te credere solus
Quamvis difficili: sic et jucunda voluptas Note: 440
Fors magis adveniet, per te quum plurima nosces;
Et velut inventis primum laetabere rebus.
pagina 24
Jamque puto, [p] densae tenui quam differat aura
Pondus aquae, tibi notum. Isto discrimine rite
Servato, vacuum certae iam molis ahenum Note: 445
Ponderis et pariter certi manantibus undis
Imple instans summo patuli tenus oris hiatu.
Tunc tibi se infusae manifesto pondere prodet,
Quod vacuo nuper veniens accessit aheno,
Augmen aquae, proditque suum dum pondus, et ipsum Note: 450
Quippe gravis prodat simul aeris augmen, ibidem
Si foret inclusus pura pro fluminis unda.
Praeterea notum quum sit, globus ille tumescens,
(Dimensus quippe ante), sua quae mole receptet
pagina 25
Interius spatia incurvus; tibi nempe patebit, Note: 455
Quantus et esset, aquae si tantum, aut aeris intus
Clauderet, inclusae vis undae, aut aeris unum
Vincat uti gravior non ipsum pondere; at illi
Qua tu cumque velis simul addita corpora mole.
Sic aliis semper praepandunt lumina rebus Note: 460
Res aliae sociasque inventae prodere gaudent.
Verum ne coepto frustra lassatus in ipso
Deficias, parvo moneo tentamina vase
Molirique rudem, parvisque adsuescere curis,
Excursusque breves tentare. Ita major ab usu Note: 465
Adveniet vis usque novo curamque subire
pagina 26
Audebit quamcumque. Vides ut saepe per auras
Quum tener insuetas nido jam praepes ab alto
Gaudet abire? Prius se circum frondea tecta
Exercet [volitans], atque has atque insilit illas Note: 470
Ramorum ad sedes; mox se pernicibus alis
Sustulit expertus, montesque et nubila supra
Evolat, ac celeres vocat in certamina ventos.
Quid tamen haec exempla avium sequor? Adspice docti
Conatusque [q] viri egregios inventaque dia Note: 475
Sarmatia in gelida. Postquam ille inspecta notavit
Per caelum spatia ampla et inaequales excursus
Astrorum, terraeque vices dispexit, et acer
Componens versansque diu, quas repperit, omnes
Contulit inter se leges, subvectus in altum Note: 480
Uraniae curru caeli regione locavit
In media solem; qua regnator ab aula
Imperii vastos regeret moderamine fine
Nulli non aequus. Subito stetit ipse viaï
pagina 27
Jam nimium longae fessus, viditque volentes Note: 485
Mercurium veneremque simul cum marte jovemque
Saturnumque senem sua jussa facessere, et omnes
Circum se unanimes volvi, tellure relicta.
Indoluit deserta quidem, sed non quoque tantam
Tendere vim contra valuit. Quin fervidus heros Note: 490
Multa reluctantem frustraque hinc inde revinctam
Corripuit: correptam immani turbinis ictu
Impulit, astrorum nimirum ut legibus acta
Iret et ipsa viam. Quo impulsu concita sedem
Deseruit veterem, quam tot regina per annos Note: 495
Obtinuit; pariterque suo super axe voluta
Auricomum solum rapido circumdare motu
Coepit, et adsiduo ferri late acta rotatu,
Iam trivia comitante una: quam nulla viri vis
A domina potuit, non ipse avellere frater. Note: 500
Tantus amor telluris! Eam comitatur euntem
Semper, et exercens circum revoluta [r] choreas
Bissenis illius iter, semel integer annus
Dum cursum explerit, gyris ingentibus ambit.
Quid memorem legesque viri servandaque jura, Note: 505
Omnibus imposuit quae certo foedere stellis;
pagina 28
Errantesque vagasque suos ut clausit in orbes,
Unde novus caelo venit decor? Ardua nulla
Usque adeo res est homini, si figere certo
Calle queat gressus, animique extendere nisus. Note: 510
Namque novas pronum inventis est addere rebus,
Principiis atque e paucis, quae cognita constent,
Multa ignota patent, aliud quum discere pergas
Ex alio, eque datis quaesita evolvere rerum,
{Paullatim} claro donec se in lumine sistant. Note: 515
Nunc locus est liquidam curvis ex orbibus auram
Extrahere, ut surgant imis de sedibus: adsis
Heic etiam; non te per longa exorsa tenebo.
Nam quamvis modus haud auras educere simplex,
Quid tamen ardentis referam flammaeque calorem, Note: 520
Argentique usum vivi, roremque liquentem;
Quum fragili constans e vitro est cognita moles
Admiranda tibi Boylea, haud pervia fluctu
Illa quidem aerio, simul ac occluditur oris
Subter hians aditus? Multa ergo canalibus arte Note: 525
Adpositis, ultro citroque meante cylindri
Robore in insertis apte siphonibus auram
Assidue motam certant educere vase
E vitreo. Illi instant: paullatim pulsus at aer
Effluit; ac vacuas sedes magis usque relinquit. Note: 530
Tunc videas subter, via qua patefacta, flagrantes
Extinguique faces agitati et flamine chartas
pagina 29
Ast intus ponitque apicem depressior ignis,
Tinnitusque negant solitos muta aera ciere.
Tunc, si forte prius sit viva inclusa volucris Note: 535
Intus, eam subito cernas languescere, et alas
Pandere demissas, ac totos intremere artus:
Jamque huc jamque illuc errantia lumina volvens,
Extremosque ciens gemitus vix ducit hiulco
Ore animam sensim fugientem, aurasque requirit Note: 540
Nequidquam eductas. Stat circum plurima pubes,
Intentosque tenens oculos miratur: at illa
Aegra cadit, clausoque jacet jam mortua vitro.
Quid paleas plumbique loquar grave corpus eodem
Tempore delabi? Quid quae jam plurima possis Note: 545
Aeris educti certissima credere signa?
Cur, igitur tenuem nequeas hoc aera pacto
Orbibus ex illis haurire? Haud magnus ab una
Parte aditus pateat, cui providus ante cavatos
Adde tubos, bibulo qui ductu fugere possint Note: 550
Aera, {paullatimque} foras emittere, et arcte
Ostia complecti; ne qua novus involet ipsum
Inter opus, tota postquam vel sede recessit.
Omnia nam turbantur; et irrita vota querere
Conatumque artemque simul, si rima patescat Note: 555
Parte aliqua vel parva. Illa citus irruet aer,
Lubricus atque iterum succedet sedibus isdem.
Nullo cessurus nisu nulloque labore est,
pagina 30
Illum quamquam instes multa vi pellere contra
Obnixus, tentesque industrius omnia; rimam Note: 560
Ante fatiscentem vigili ni clauseris arte.
Illa mali causa est, illam citus obstrue; neve
Aut operae lentus parcas, aut sumptibus ullis.
Nec tibi se quisquam jactet prudentior auctor,
Dicere neu coeptet, non ullo posse labore Note: 565
Educi e curvis [penetralibus] [aera] totum;
Sed fore, qui semper maneat subtilior, aurae
Aemulus aetheriae. Sat enim est, si crassior ille
Effluat arte cavis eductus ab orbibus. Aether
Qui remanet, vix ipse suo cum pondere quidquam Note: 570
Exiguus tenuisque addit, vel deprimit orbes
Subter agens, luci puroque simillimus igni.
Ille etiam longe metus absit, ne qua fluentum.
Aurarum vi sublatis, vacuisque globorum
Parietibus clades nascatur, laevia rumpens Note: 575
Claustra, atque immani dissolvens cuncta fragore.
Non etenim tenui ingentem sint cortice in orbem
Curvati, fragilique globi de corpore vitri,
Aerii tranare parant qui gurgitis undas.
Deinde etiam quam sint omni de parte rotundi Note: 580
Aeris impulsum circa fluitantis ad omnes
Accipiunt aeque partes; visque undique nisu
Omnibus in punctis aequali affusa feritque
Defenditque globos [eadem]. Quantum [illa] fatigans
pagina 31
Irruat hinc pulsu valido, tantum urgeat illinc Note: 585
Nempe opus est contra, seque ipsa elidat inani
Impete. Nequidquam alternis sic ictibus aer
Huc aditum quaerens atque huc, quo sive subire
Victor, inaequali seu nisu insistere possit,
Circum errat, pulsatque errans innoxius orbes, Note: 590
Nec tamen expugnare valet. Nusquam via certa,
Qua subeat, nulla aequato pars aspera dorso,
Quam magis impellens socia compage resolvat.
Ergo globus quamquam vacuus, penetrabilis ictu
Non tamen aerio est. Nam se nectuntque premuntque Note: 595
Mutua particulae atque haerent simul arctius, aequum
Curvata quo mole magis glomerantur in orbem.
Idcirco longisque cavus sinuatur in arcum
Porticibus curvum fornix; pontesque minaci
Impositi fluvio juncta testudine flexum Note: 600
Quo melius referunt orbem, super addita forti
Hoc stabiles melius quaevis ingentia tergo
Sustineant onera, et nullo incumbente fatiscant
Impete dejecti. Crebris adsultibus urgens
Subter aqua oppositas moles evincere tentet, Note: 605
Spumeaque albescat; valido super ungula cornu
Pulsa sonet, magnoque gemant sub pondere plaustra,
Volvanturque ruantque; immoti mole sua stant.
Forsitan et quaeras; quot sint, aut parte carinae
Qua vacui jungendi orbes? Seu quattuor adde, Note: 610
pagina 32
Sive etiam plures, si plures exigat usus,
Aut malo, aut potius navis later ardua supra
Hinc atque inde pari sese inter limite longe
Semotos, {nequa} possint se tangere parte,
Inque vicem crebris et laedi et laedere plagis, Note: 615
Dum vacuos fert aura, et motu concitat acri.
Seorsim quisque natet; nec primo impendeant alter
Altior; elati hinc aeque tollantur et illinc
Aera per liquidum. Melius libratur et ipsa
Tum ratis, et paribus nat pendula viribus acta, Note: 620
Nec metuit ventos, nec iniquos aetheris aestus.
Illud in his rebus tibi restat difficile unum
Atque novum, tanta nimirum effingere curvos
Mole globos, non tantum ipsi, verum addita navis
Vectorumque manus mercesque ut pondere cedant. Note: 625
Aeris exclusae spatia extra concava massae.
Scilicet immani turgescant mole necesse est,
Immensamque trahant alvum, laterumque cavatas
Compages; ingens late se machina tendet.
Tu ne cede tamen: semper timor ardua fingit, Note: 630
Quae nova sunt, nullique prius tentata: sed acer
Cuncta labor vincit. Praeter sua litora nautae
Nondum alias nossent oras, nec caerula dorso
Velivolas ferrent classes; nisi primus Iason [s]
pagina 33
Audaci spernens animo syrtesque minasque Note: 635
Horrificas ponti validis implenda dedisset
Vela notis. Duce quo patuere illa invia nerei
Claustraque et insidiae, quae tot per saecula gentes
Terruerant falsa pavidas formidine mortis.
Ille alta in puppi velatus tempora lauto Note: 640
Hortatur socios argivae robora pubis,
Accenditque animos: illi urgent aequora remis,
Attonitae spumant undae. Volat acta carina
Phasidos ad fines, ubi dives ab arbore pendet
Vellus, et auratis perstringit lumina villis Note: 645
Jam male defensum, vigili custode perempto.
Ite animae illustres, factis extendite feros
Nomen in aetatum cursus. Jam culmina nota
Vanescunt, patrio et matres in litore flentes,
Invalidique senes. Vobis en ipse tridenti Note: 650
Pandit iter Neptunus: eum comitantur ovantes
Nereides, Beroe, Galateaque, et aurea Xantho,
Nesaeeque et {Phillodoce}, delphinibus omnes
Invectae, sparsis omnes per colla capillis;
Cymmodoceque, Thetisque soror jam saucia flamma, Note: 655
Pelea jam tota suspirans anxia mente. [t]
pagina 34
Ite agite heroes: vestigia vestra {sequutae},
Exemplisque actae felicibus aequora classes
Contexere; cavis fervent maria omnia late
Navigiis. Quisnam ille autem [u] fidentior, altum Note: 660
Oceanum qui spectat, et indignatur Iberos
Spem trahere, ac regna alterius contemnere mundi
Trans anni solisque vias, et sidera nota?
Magnanimum nosco Ligurem; virtutis alumnum
Nosco italae. Viridi date serta recentia lauro, Note: 665
Ausoniae nymphae; calathis date candida plenis
Lilia: semper honos, semper stet fama sepulti,
Oceani dum fluctus erit, dum semita ad oras
Pervia, phoebus ubi solvit temone jugales.
O quas ille vices, et quanta pericula passus, Note: 670
Litore ab hispano dum solveret! Aspera rerum
Quae tulit, et quanta pelagi caelique procellas
Primus ad ignotas intendens carbasa terras!
pagina 35
Non certe Alcides odiis agitatus iniquae
Junonis; non ipse vafer se praeferat illi Note: 675
Laerta satus, incensae post diruta Troiae
Pergama tam multos quamvis expleverit annos
Omnibus et terris et late fluctibus actus.
Virtus multa viri vicit tamen omnia, et oras
Vectus ad optatas, ubi nos quum phoebus anhelis Note: 680
Adstat equis, vesper nocturnos excitat ignes,
Atque alia effulget stellis maioribus arctos,
Djs pelagi, aurifero religata in litore puppi,
Dona tulit voti compos, Cubaque potitus, [x]
Gentibus attonitis monstro atque ingentibus ausis. Note: 685
Quin et jam menso oceano, rursusque remenso,
Victor ad hispanos remeans cum classe penates
Ante invisa refert peregrino munera ab orbe,
Inventasque ostentat opes, cultusque locorum
Edocet, atque auro dites atque ubere glebas. Note: 690
pagina 36
Hinc subito Europen late vulgata per omnem
Fama volat, veterem quarta crevisse reperta
Parte orbem, oceano edomito, trans ultima caeli
Sidera. Felices illic felicia gentes
Regna tenere, aurum rivis fluere, atque adamantas, Note: 695
Gemmarumque alias nullo custode jacere
Per juga per saltus et sylvas; unde superne
Balsama odorato manant sudantia ligno.
Ergo omnes ardor stimulat nova quaerere regna
Auspiciis actos tantis: timor omnis, et illa Note: 700
Formidata leves jam monstra abiere per auras,
Falsa velut tacitae fugiunt insomnia noctis.
Et dubites parere meis {horatibus} ipse
Lentus adhuc? Gelidusne tibi praecordia circum
Sanguis hebet, tantumne times convicia vulgi Note: 705
Ignari? Tentanda via est, qua te quoque in altum
Tollere, et immensum possis volitare per orbem.
Jam domita oceani rabies: nunc aura domanda est
Aeris; hinc laudem speres, hinc praemia, si te
Major tangit honos, major si gloria famae. Note: 710
Nec superi votis aberunt a grandibus: ille [y]
pagina 37
Taurus ut Europes, ut Phryxi candidus albis
Ille Aries villis, utque ales Pegasus; Argo
Testis et ipsa, maris quae prima innare per undas
Ausa procellosi puro micat aurea caelo Note: 715
Sidereo in coetu, furvas et discutit umbras.
Cui tua stellifera quondam comes addita sede
Per noctem late flammantia lumina fundat
Navis, et ardebit nautis felicius omen,
Tyndaridum quam signa, heliceque, aut parrhasis ursa; Note: 720
Ipsa per ignotas postquam te vexerit oras
Victorem, et fama ingentem compleverit orbem.
Adspice qua gelidam mundus consurgit ad arcton
Arduus, et contra vergit qua pronus in austros;
Illic humanos regio frustrata labores Note: 725
Hactenus ignoto jacet avia litore, et illa
Fors quoque et uberibus campis populisque superba
Atque opibus, [y] sed navigiis nondum hospita curvis.
pagina 38
Quippe gelu assiduo torpet maris unda revincta,
Et patulas vetat ire rates. Tibi mobilis aer Note: 730
Pandet iter glaciemque super, super horrida canae
Strata nivis; caelo venies ceu missus ab alto.
Qualis quum rhodopen mavors, aut {trhacia} curru
Arva petit, volucrumque sedens moderatur habenas
Alipedum; volat aetherios vi fervidus axis Note: 735
Per campos, jam jamque venit, temploque propinquat:
Desilit; arma humeris sonuere: at pectora {trhacum}
{Dirriguere} metu, sanctum sibi numen adorant.

FINIS LIBRI PRIMI.

pagina 39 NAVIS AERIA LIBER SECUNDUS

Sed me jam Zephyri nemora inter garrula blando
Murmure ludentes invitant ire per altum
Aera. Jam nautae funem convellere gaudent,
Insuetamque viam tentare; idem omnibus ardor,
Cura eadem stimulis omnes non mollibus urget Note: 5
In superas tolli nubes, et linquere terras
Evectos volucri cymba. Ruit excita pubes
Undique visendi studio, fruiturque tuendo
Admirata ratemque simul, simul ipsa globorum
Texta rati conjuncta; moras atque increpat omnes Note: 10
Impatiens. Ergo tempus petere alta volatu
Sidera: vos musae mecum conscendite; tuque
Uranie ante alias, cui parent ardua caeli
Templa et caerulei tractus, tu dirige cursus
Aerium per iter: sine te nec tollere puppim, Note: 15
Nec rursum terras ausim deducere ad imas:
Tu me diva mone, atque omnes dic ordine leges,
Dic varias artes, ignotaque pande reperta,
Dum nostri tibi dona parant solemnia nautae,
Ut Nereo et Panopeae et Tethyi [Neptunine]. Note: 20
pagina 40
Si pluvii de parte noti, si fulminat austri
Cum fremitu domus atra; oculis aut nubila caelum
Eripiunt imbri foeta et resonantibus euris;
Non patriis quisquam tum te discedere terris,
Aera nec moneat paullatim educere clausum Note: 25
Jam tibi monstrata curvis ex orbibus arte.
Horrida nam caelo tempestas saevit, et omnis
Aestuat aura super ventorum turbine magno
Sedibus ex imis agitata. Abjere volucres
Frondiferas pavidae in sedes, penitusque latebras Note: 30
Certatim subeunt jam toto ex aethere pulsae.
Interea magno crepitans ruit impete grando,
Pulsataeque fremunt sylvae, ferturque tumenti
Per segetes pelago torrens, atque omnia late,
Qua se cumque tulit, violento gurgite vastat. Note: 35
Heu male tum vacuo tenues deffendere possis
Aere globos, volucremque ratem: tam magnus ab alto
Concretae cadite imber aquae, subjectaque frangit.
Vere tibi melius classes immittere caelo;
Vere viget fudi genitabilis aura favoni, Note: 40
Caeruleoque nitet placatum lumine caelum,
Quum ferus averso fugiens canis occidit astro [a],
Taurus et aurato cornu micat. At mala nautis
pagina 41
Frigora et hiberno minitantia tempore signa:
Tum vario motu caeli domus excita fervet, Note: 45
Luctanturque inter se vasto turbine venti.
Ergo ubi post hyemem sylvas aquilone moveri,
Ac nitido adspicies phoebum splendescere curri,
Nec jam aderunt atrae, pulsa caligine, nubes;
Tu socios hortare, novasque industrius artes Note: 50
Adgredere, et liquidum siphonibus aera motis
E patulis expelle globis. Expulsus abibit
Scilicet ille, viae facilis qua ducus apertae
Extrorsum est: verum quum sedibus exiit imis,
Ostia claude vigil multa vi protinus, idemque Note: 55
Omnem aditum explora, ne qua citus irruat hostis.
Jamque graves minus atque minus, sensimque levatos
Circumfusa globos alte sustollit, et imo
Evehit aura solo. Vento vos pandite nautae
Carbasa; jam pariter sublata nat aere puppis Note: 60
Aemula pennigeris avibus. Stupet inscia turba
Attollensque oculos tacite miratur, et ipsa
Quae videt, haud credit novitatis imagine tanta
Perculsa. At dryades passim sociaeque napeae,
Quae nemora et saltus late quaeque ardua montis Note: 65
Saxa colunt, trepidae discurrunt omnibus agris,
Incertaeque animi pendent, an numina caeli
Esse putent, mira an pendentia nubila forma.
Atque aliqua aut Phoebum metuens ipsumve ruentem
pagina 42
Alta in nube Jovem, gressu subit invia saxa Note: 70
Pernici, penitusque cavo ses abdit in antro.
Quid fugitis? Volat acta abies tollentibus auris
Innocua, et terris longe magis usque relictis
Nubiferas sublimis adit, templa edita, sedes:
Quoque magis petit alta, homines, urbesque videntur Note: 75
Effugere, atque ipsi pariter decrescere colles.
Non tamen et libeat nimium conscendere in altum,
Summaque veloci superare cacumina nisu
Atlantis rhodopesque aut alti culmen olympi,
Sidereo vincit nubes qui vertice. Tenvis Note: 80
Aura ibi, nec generi nostro spirabilis aer
Possidet a terris longe loca. Celsior ille
Scilicet ex ima quo terra adsurgit in astra,
Rarescit magis, et similis fluit altus inani.
Tu medium lege tutus iter, mediamque teneto Note: 85
Usque viam; placida triviae sine regnet in aula
Endymion, [b] populosque externo tutus ab hoste
pagina 43
Pace regat, longam neque rumpat cura quietem.
Quamquam etiam perhibent saevae post crimina Phoedrae
Hippolytum superas Lunae latonidis oras Note: 90
Adscendisse: illum fortes in praelia turmas
Ducere, si quando armorum furor instat, et acer
Idaliae e regno Veneris movet agmina Adonis.
Hos pugnare juvet; mihi tu demissior ito,
Nec regna astrorum cures palantia nosse. Note: 95
Proderit idcirco soventi vela, saburram
Tollere, si navis fuerit sine merce, neque ullo
Pondere pressa. Hoc [c] effusos munimen ad Euros
Hoc ubi subducta vectari coeperis aura,
pagina 44
Ne rapido nimium supera ad convexa volatu Note: 100
Abripiare citus; placido sed vectus in altum
Ceu Zephyro sensim magis et magis usque ferare.
Nec sum animi dubius, mirum tibi posse videri,
Ista minus fluido quum sit gravis aere puppis,
Cur pariter summas aurae volitantis ad oras Note: 105
Supremumque locum trans subdita nubila vecta
Non eat; atque illuc librata evadere certet
Ipsam nullus ubi jam desuper urgeat aer?
Sic etiam aequoreis leviores fluctibus ipsae
Caeruleae naves summa librantur in unda; Note: 110
Per medios nec subter eunt, loca pervia tantum
Squamigeris gregibus, latices; nisi forte coorta
Ventorum ac pelagi rabies infracta carinae
Disjiciat latera, ac torto voret aequore vortex.
Quamquam tunc imo subsidunt omnia fundo, Note: 115
Nec medio pendent suspensa in gurgite, salsis
Quae sunt cumque undis graviora: ita nempe vel alte
Cuncta natant, vel cuncta jacent demersa profundo.
Haec tamen ut certis valeas deprendere falsa
Indiciis, certaque animi ratione resolvas, Note: 120
Contemplator, aquas quum caelo affusa minantur
Nubila, et in tenebris phoebi latet abditus ignis:
Numquam alte regionem omnes tolluntur ad unam
Imbriferae nubes; sed pars petit edita longe,
Pars autem magis ima tenet, propioraque terris Note: 125
pagina 45
Aerio spatia in campo. Nec secius omnes
Altior haec, humilis magis illa, in tramite caeli
Suspensae medio fluitant; insistere summo
Nec spatio certant, neque item, licet altior aer
Imineat, lapsae terras volvuntur ad imas. Note: 130
Nonne etiam superas quo caeli fugit in oras
Alta magis, terris secretaque, purior aura
Hoc fluit, ac minimum terrenae obnoxia faeci
Sidereis longe in campis? Ibi nubila nunquam,
Nunquam imbres, nunquam densantur turbine nimbi; Note: 135
Aurea sed ridet species, et pulcricomus sol
Indistincta suae diffundit spicula lucis.
Semper enim tenuatur; odor ceu dissitus halat
Ille minus, quo se in superas magis extulit oras,
Vel cilici quum scaena croco perfusa renidet, Note: 140
Arave quum thuris panchaeos efflat odores.
Densior hinc etiam primae regionis in altum
Multa efferre queat, rarus quae deprimat aer
Alterius; quaeque hic possit suspensa tumenti
Ferre super dorso, neget alter rarior, illum Note: 145
Ordine qui sequitur. Vario pro pondere navis
Proin tua se varia sistet regione, nec ultra
Quaeret iter librata semel, spatiumque feretur
Per levius sese et gravius, media inter utrumque.
At maris effusi densum quod corpus ubique Note: 150
Est aeque, haud gravior fundo pars altera sedit
pagina 46
Altera pars unda in summa subtilior; ipsa
Fit quoque uti cymbae curvatae pinea texta
Summa petant pelagi, summoque in gurgite tantum
Se librent, sistantve vadis demersa sub imis. Note: 155
Praeterea, magnam lymphis ingentibus urbem
Qua Tamesis lambit, multi voluere per artem [d]
Institui sic posse rates, ut subter aquarum
Per liquidos mediae fluctus, infraque supraque
Circumfusae undis narent; ceu grandia Protei Note: 160
Armenta, atque alia immensi vaga monstra profundi.
Nec vero pugnax ausim contendere contra,
Ut solet ignarum vulgi genus, omnia falsa
Qui credit, quaecumque sibi miranda videntur
Arduaque: ante animo multarum foedera rerum Note: 165
Vestiganda acri; tum quid vel possit oriri
Vel nequeat, dicendum. Aliter de tramite recto
Judicii abripiet praeceps te saepius error.
pagina 47
Nam quid obest, fieri tanto ne pondere cymba
Possit, uti quantum subjectis tollitur, illis Note: 170
Quae super incumbunt, tantum mergatur ab undis?
Tunc non illa quidem fundum descendet ad imum
Suppositis instans lymphis, non gurgitis alti
Summa petet, laticis supera depressa liquentis
Parte alia; sese certa sed sistet aquarum Note: 175
Sub regione, aequis hinc atque hinc viribus acta,
Ac pariter suspensa. Velut, diversa quadrigae
Quum geminae in spatia addunt se et discedere tentat,
Si modo se nexu teneant ac viribus aequis
Alipedes hinc inde trahant; immobilis haeret Note: 180
Utraque, liberaturque: haud hanc haud tendit in illam
Ullam plagam, torto licet acer desuper instet
Fuste sonans auriga, omnesque effundat habenas.
Magna hinc utilitas, magnum navalibus esset
Auxilium pugnis: et quantum bella juvarent Note: 185
Aeriae classes; medias tantum ipsa per undas
Navigia haud viso venientia tramite, et armis
Improvisa imi de sede furentia Nerei.
Atque equidem haud dubitem, quin haec quoque dira per artem
Damnaque et immanes ad mutua funera clades, Note: 190
Tantus amor caedis! Mortalia pectora tentent.
Ne vero, ne talem animis adsuescite pugnam,
Spicula neu properae nimium nova quaerite morti;
Mille patent lethi caussae! Satis in mala nostra
pagina 48
Vertimus ingenium: rigidos conflavimus aera Note: 195
In gladios hastasque et acuta cuspide tela;
Unde unci melius vomis formatur aratri,
Plaustraque eleusinae matris, cerealia dona.
Ignem etiam vafri subductum fraude Promethei
Innumeros vitae munus mortalis ad usus Note: 200
Perdimus in caedes. Cujus vi plumbea grando
Terrifico jaculata sono late agmina sternit,
Sternit equos; altas et fundo diruit arces,
Quin homines contra quin ars obsistere possit.
Vita fuit certe potior, quum sanguine nondum Note: 205
Immaduit nostro tellus, non fluminis alvei
Purpureis rubuere undis; nec noverat ullus
Arma, nisi inverso cererem queis conderet arvo,
Fissile vel robur vel celsam exscinderet ulmum,
Vitigenam aut premeret frondem. Nunc vividus artes Note: 210
Extudit innumeras usus; sed et omnia regna
Vipereis crines Alecto impexa colubris,
Non mare non linquens terras, hostilia ad arma
Exciit, ac magno furiarum involvit in aestu
Bella necemque ferens et tristia semina cladis. Note: 215
Quod superest, media quum jam volitabis in aura,
Omnia queis regitur pelagi per caerula cursus,
Illa tibi tractanda: secus neque tutus in alto
Nare, neque optatam poteris contingere metam.
Omnis in albenti primum descripta papyro Note: 220
pagina 49
Telluris vastae facies et mensa locorum
Intervalla viis cunctorum cognita debent
Esse tibi: campique urbesque atque edita caelo
Culmina, et aequorei tractus circumfluus humor
Qua pateat, qua se freta per diversa profundat. Note: 225
Sidera tum late magnum per inane notanda,
Quid pluviaeque ferant hyades, quid plejas, et haedi
Nascentis sidus; vel quid minitetur Orion
Turbidus, aut heros stricto {Danaeius} ense.
Orbem etiam triviaeque juvat servare, cadentis Note: 230
Et phoebi; martemque venus quo lumine cernat,
Saturnusque jovem, cyllenius ignis utrumque.
Ipse rear tanto a nobis distantia tractu,
Hoc moneo; verum et labentia tempora noctis, Note: 235
Et varios caeli signant quod fulgida mores,
Seu purum referant, fuscum sive ore colorem.
Ante tamen tristesque hyadas et oriona et haedos,
Mundus ubi ad scythiam adsurgit, spatioque coercet
Inrequieta brevi volventia lumina, et alto Note: 240
Non sinit oceano condi; sub cardine summo
Usque nitens ursae [e] sidus glaciale minoris
pagina 50
Noscere te jubeo, caudae quod parte sub ima
Emicat, ac dubias vasto regit aequore naves.
Illa tibi monstret cursus, illam aspice semper Note: 245
Axe sub algenti rutilam: stat proximus illi,
Arcas et ipse olim, stellato corpore fulgens
Arctophylax. Nautis non ipse irascitur ardens,
Sed vigil observat, ne qua se Parrhasis axe
Auferat, aut vetita nerei se proluat unda. Note: 250
Quin et quum caelum nebulae obsedere, nec ulla
Nimbiferam per noctem aegris mortalibus ardent
Lumina, hyperborei sedem magnesia signi
Prodet acus, certoque ostendet pendula nutu,
Qua gelidus sit parte polus. Non vertit ad afros, Note: 255
Non ea ad hesperias aciem vel memnonis oras
pagina 51
Libera; at optato septem subjecta [f] trioni
Litora, riphaeoque horrentes frigore terras
Usque petit. Tum si placidam deflectere cogas
Sedibus arctois, furit ipsa irata, diuque Note: 260
In gyrum videas tremulum se volvere: nulla
Vel mora vel requies usquam, nisi rursus ad arcton
Vergat; ibi inventa jam tandem in pace quiescit
Occasum hinc fugiens, illinc tithonia regna,
Tergaque nimbiferos vertens contraria ad austros. Note: 265
Hujus ope haud unquam, tellus procul avia quamvis
Fugerit ex oculis, stygioque excita lacu nox
Tartareis caelumque diemque obduxerit umbris,
Errabis recto excedens de tramite callis:
Tantus in arcadicam rapit urgens impetus ursam! Note: 270
Non tyriis olim haec nautis non cognita grajis
Res fuerat; solum ferri spectandus amore
Ante fuit magnes, durum quum saepe viderent
Appositi propius ferri vincire rigorem,
pagina 52
Ad sua et invisis trahere oscula viribus aera. Note: 275
Aequoreos illum primus traduxit ad usus
Ausoniae [g] cultor, quo nunc se jactat alumno
Parthenope, et stimulos contra jaculataque tela
Invidiae multa famam cum laude tuetur.
Quaeque etenim voluit, magnis contingere semper Note: 280
Ut solet in rebus, tantae decerpere laudis
Praemia gens, tantique sibi decus addere facti.
Cujus ut inventum patuit, prius invia stagna
Oceani longe effusi petiere carinae,
Nec timuit vix audito se credere ponto Note: 285
Navita: ad eoi maris hinc felicia regna,
Occidui hinc alias orbis conquirere partes,
Ignotos et itum terrarum extendere fines.
Disce et signifero phoebi [h] cognoscere ab orbe
pagina 53
Quam distes; austri quantum hinc in regna, vel illinc Note: 290
In boream vergas. Altus certissima titan
Signa dabit, quodcumque tuo seu vertice supra
Sidus inardescens, sive ipsa Lycaone nata.
At non sic facile speres deprendere [i] quantum
A mediae recta distans regione diei Note: 295
Solis ad occasum tendas vel solis ad ortus,
Quamvis et phoeben umbra telluris amictam,
Nigrantesque jovis comites, ipsumque nigrantem
Saepius adspicias solem. Longae omnia curae,
Omnia adhuc magni nec certi plena laboris Note: 300
Non tamen et dubiis vanos conatibus usque
Hic labor exercens animos cludet in aestu
Vel medio pelagi, rapida vel in aetheris aura,
Si melius pateat, quam phoebe argentea distet
Sideribus longe a fixis et solis ab orbe. Note: 305
Hoc quoque vos nautae sperate, hac nautica laude
Ars etiam sese jactabit; et omnia vincet
pagina 54
Ingenii vis illa, viget qua Gallia solers
Aut metuenda mari vicina Britannia; cui non
Audeat aequoreis quisquam contendere in undis, Note: 310
Sive opus iratos nerei contemnere fluctus,
Seu varias artes nautarum extundere in usum.
Quid te jam cunctos moneam praediscere ventos;
Quid tempestates caeli, variique tumultum
Aeris, ac motus omnes? Quid signa docebo, Note: 315
Quae procul adspiciens metuas discedere terris,
Aut properes petere ima redux, portuque subire?
Ultimus haud etiam fuerit labor, edita malo
Carbasa nosse manu tractare; et nunc dare ventis
Laxa magis, nunc illa minus, modo tollere in altum; Note: 320
Et modo dejicere, aut partes obvertere in omnes,
Quo ventus cursusque vocet. Non utilis ulla,
Jactatis aut ars magis opportuna carinis.
Forsitan heic quaeras, zephyri si flamina cessent
Aeoliis inclus antris, num insurgere remis Note: 325
pagina 55
Obstatesque auras possis impellere? Fluctus
Ceu maris impellunt nautae, si quando morantes
Vela negant implere austri, non aeolus audit
Vota, precesque; jacent posito freta muta tumore,
Atque hilares ludunt summa delphines in unda. Note: 330
Quamvis aura minus remis pellentibus obstat,
Caerula quam nerei; tamen ictibus illa restitit,
Illa etiam perculsa ferit, propulsaque pellit.
Indicio est avium sublimis in axe volatus
Aetherio. Haud etenim liquidas se ferre per oras Note: 335
Remigio alarum possent, velut aequore pinnis
In medio pisces , nisi mota resisteret aura,
Pulsaque in oppositas pellentia corpora partes
Trudaret, acceptoque aequalem redderet aequa
Vi motum. Subito quo impulsu in corpore utroque Note: 340
Mobilitas oritur geminas contraria in oras:
Hac aer, illac fugiens volat incitus ales,
Alter et alterius vires minuitque fovetque.
Sed quoniam pelago leviorque et rarior aura
Alta fluit, remorum idcirco palmula, fluctus Note: 345
Quae secat aerios, solitis tibi latior ima
Parte sui pateat, multumque agat aera pulsu.
Nonne etiam volucrum se multo latius [k] alae
pagina 56
Corporis extendunt varia pro mole, natantum
Omnigenum quae pinnae? Haud hoc natura sagaci Note: 350
Imperii nutu nequidquam provida cavit,
Quum prima lucem nascentis origine mundi
Hauserunt mutique greges pictaeque volantes:
Omnibus illa dedit, quorum quisque indiget usu,
Seu mare seu terras celebrat sive aethera purum. Note: 355
Adde quod anterior minus obstat mobilis aer,
Quam pelagus proris rostrisque tridentibus: ergo
Quamvis ipse magis tenuis fluat, ille carinae
Non minor in caeli liquidis erit impetus oris.
Sic etiam verso propere temone vel illam Note: 360
Vel partem hanc caeli cymba properante tenebis,
Avius et certo nunquam de tramite cedes.
Heic tamen et remos suadebo ipsumque polito
E corio, qua parte leves temo incitat auras,
Efficere: haud magnum sic addent pondus, et una Note: 365
Aëraque accipient melius, meliusque repellent.
Quod, si quum medio nabis jam laetus olympo,
Saeviat extemplo nimbis ferventibus auster,
Involvatque diem tenebris; tunc arte magistra,
Tunc opus est animis; atrae formidine mortis, Note: 370
Adversisque sinas vulgum pallescere rebus.
pagina 57
Nil usquam miseris tutum mortalibus esse
Jupiter ipse dedit. Non vis, non ipse juventae
Largas inter opes securaeque otia mentis
Aut vigor, aut vernans florenti in pectore robur; Note: 375
Magnorum non imperium, non aurea regum
Limina firma satis. Miseros quid Gallia luctus,
Quidve tuas referam spes fractas; nuper acerbo
Funere quum regni columen [l] tibi, perdita, raptum
Ingemeres; tuque ipse tuo quum Sequana fletu Note: 380
Auctus, ab inspecta tumuli dum mole recentis
Extincti tibi crescit amor, violentior ires
Oceanum in magnum? Quid jam Germania cogis
Me tua crudelis miserantem incommoda sortis
Nunc memorare? Tuos infelix Austria casus, Note: 385
Dic luctus dic ipsa tuos, quum moesta videres
Sub Lare Caesareo cumulari[m] funere funus,
Quin Juno, quin posset Hymen obsistere morbo.
pagina 58
Heu pietas, heu sancta fides, et conscia laudis
Pectora! Quas lacrymas, quos fletus funera tanta Note: 390
Excivere? Altae flerunt hinc Vindobonae arces,
Vindelicique una, Rhetique, Aenusque, Lycusque,
Danubiusque, et Danubio centum patre Nymphae:
Hinc Padus, hinc Athesis, pubes hinc itala flevit;
Et pater in primis viridi Sebethus ab antro Note: 395
Inter mugitusque soli, piceamque favillam
Atque ejecta jugo torrentia saxa Vesevo,
Crudelesque deos nequidquam dixit, et altum
Ingemuit. Cui nereides, cui najades omnes
Crinibus errantes fusis per caerula colla Note: 400
Reponsant fletu; nec rubra corallia, et ulla
Dona parant, nec dulci iterant jam voce hymeneum,
Sed cava luctisonis complentes antra querelis
Funereas circum ponunt de more cupressus.
Ipsa Venus lacrymas visa est fudisse tepentes Note: 405
Pausilipi sub rupe sedens, atque ipse Cupido
Irrita dona querens nervos evulsit ab arcu,
Extinxitque faces, atque aurea spicula fregit.
Nec [n] sat erat; caelo terras miseratus ab alto
pagina 59
Ni pater omnipotens saevire impune vetaret Note: 410
Fortunam ulterius, servans te maxima nobis,
Austriadum te Diva potens ad publica servans
Commoda: qua lethi revocata limine ab ipso,
Sol iterum roseo nitidum caput extulit axe,
Territaque optatam viderunt saecula lucem. Note: 415
Quo tamen a primo digressum hi carmine luctus
Abripuere? Satin tibi dura atque aspera rerum,
Infidae et casus non posse avertere sortis
Visi homines? Magnum constanti ferre laborem
Pectore, quicumque inciderit; nec cedere victum, Note: 420
Dum vires, et cura valent obsistere contra,
Conandum est homini; tribuendaque cetera fato.
Ergo quum rauco misceri murmure caelum
Videris, et liquidos glomerari turbine campos,
Anteveni. Remis velisque incumbere nautas, Note: 425
Dum licet, ipse jube: terris advertere proram
Ne pudeat, quum saevit adhuc procul excita nimbis
Tempestas, longeque incoeptant praelia venti.
Jamque malum propius serpit propiusque citato
Impete se volvit: tum circum exaestuat aer Note: 430
Correptus; resonant sylvaeque et concava saxa
pagina 60
Pulsataeque fremunt valles. Tu praepete cursu
Interea loca tuta subis tellure potitus
Optata; portumque ingressus munera reddis
Junoni aeriae et tyndareo Polluci [o]: Note: 435
Non tamen et fugisse malum, non usque licebit
Evasisse prius caelo, quam turbine venti
Aurarum in medio deprensam gurgite puppim
Corripiant. Lege vela citus crepitantia, et altas
Antennas demitte, euri vis improba gliscens Note: 440
Omnia ne frangat, ne vertat in aëre cymbam,
Illa suo pendens quamquam se pondere libret.
Heic etiam syrtes, heic scylla et saeva carybdis
Horrendam ostentant faciem; sunt et sua caelo
Monstraque et infames scopuli. Cave proxima saxa; Note: 445
Ac potius mediis aurarum agitatus in oris
Alta tene, litusque fuge insurgentibus austris.
Ne mihi tunc montis placeat latera aspera circum
Errare et cautes propter. Vicinius urget
Dum spatium terrae; reperit sua funera saepe Note: 450
Nauta; procellosi in syrtes vi turbinis actus,
Demersusve vadis, scopulove infixus acuto.
Tunc quoque profuerit, si fors non laeva resistant
pagina 61
Numina, demisso vel culmina summa rudente
Arripere aut nemorum ramos. Jam dente tenaci Note: 455
Anchora subjectis aut haesit cautibus, aut se
Arboreo implicuit trunco; jamque ipsa carina
Sistitur haud metuens minitantia saxa nec ullam
Ventorum rabiem. Non hanc non turbine in illam
Abripitur partem: rapido modo fluctuat aestu. Note: 460
Si vero, quoniam non ulla industria quondam
Profuit effugiumque dedit, dijecta resolvat
Texta ratis laterum laxis compagibus auster
Navifragus, solum rebus quod restat in arctis,
Tunc age. Difractae si fors pars ulla carinae Note: 465
Orbibus haeret adhuc integris, hanc cape dextra,
Hanc tanto in casu sociam citus arripe, tractus
Pondere ne proprio caeli labaris ab arce,
Neu facias moriens peregrinae nomina terrae.
Nimirum, haud ulla disruptis parte globorum Note: 470
Parietibus, non ipse cades simul additus, aura
Sustentatus adhuc: quamvis discrimina multa,
Et varios cursus huc illuc actus inibis
Ventorum arbitrio; donec consistere detur
Monte aliquo, placidis ubi solvas munera divis, Note: 475
Ceu quondam Aolides Phaeacum [p] ejectus in oras
pagina 62
Post siculi casus pelagi post tristia damna.
Hactenus haec: superest artis pars ultima nostrae
Supremusque labor. Jam sat per caerula caeli
Ivimus, ac tenues puppi sulcavimus auras. Note: 480
Rursus amor carae subeat telluris, et illam
Quamquam humilis longe jaceat, ne spreveris altum
Classe tenens; illic superis pia munera nostro
Pro reditu sociique ferunt cognataque ad aras
Pectora: fors etiam suavi dum lumine vitae Note: 485
Nos metuunt cassos, incestant fletibus ora.
Et iam tempus ubi reduci petere ima volatu,
Nubivagos fluidum paullatim rursus in orbes
Aera furtivo ductu revocabis. At ille
Insinuans sese penitusque ingressus ab alto Note: 490
Incipiet caelo puppim gravitate potentem
Deprimere, atque humiles terrarum advertere ad oras.
Haud aliter nantes undosa per aequora pisces,
Haec eadem [q] tectum quem se intra ad munera servant,
Utriculum vacuantque auris, onerantque vicissim; Note: 495
Illic ut subeat melius contractior undas,
Laxior heic summum contra extollatur in aequor.
Lubricus est aer, facilique in concava lapsu
Claustra subit, simul ac moti patet oris hitatus,
pagina 63
Qua veniat. Verum si quando copia maior Note: 500
Excipitur, prono ad terram cadit incita puppis
Pondere, praecipitique volans ut turbine fertur.
Ipse tibi subeat tantus, librata per auras
Sentiat inlapsum vix illum ut navis, et alte
Circumagens sese per curvos devia calles Note: 505
Nubiferas sedes, lapsu fallente, relinquat.
Aspice quum celso conspexit ab aethere scyllam
Nisus atrox; non ille supra se corpore prono
Demittit, sed torva tuens atque actus in orbem
Hac illac cursus obliquo tramite carpit: Note: 510
Tum propior magis atque magis, jamque aera gyro
Usque secans breviore, tenet, captamque cruentans
Antra petit, notae vel densa umbracula sylvae.
Sic melius liquida sese sustentant in aura,
Nec raptim celeri puppis redit incita casu, Note: 515
At potius tardata diu. Quod si aeris illa
Pondere plus justo depressa feretur ad imas
Praecipiti cursu sedes; tunc arte levanda
Rursus erit, graviorque cavis siphonibus aër
Rursum educendus. Donec jam denique victor Note: 520
Paullatim optata patriae potiaris arena.
Non etiam dubitem subter demittere vincla
Stupea: queis tractis, postquam cava fragmina rupis
Implicuere arcto nexu, descendere possim,
Aera quim tentem vacuos inducere in orbes. Note: 525
pagina 64
Magnus uterque labor, caeloque attollere navim,
Atque iterum reducem patriis adpellere terris.
Quid tamen ingentis nequeat spes vincere laudis,
Quosve neget casus superare? Illa agmine martis
In medio, armorum qua densior ingruit horror, Note: 530
Mortales pulcram per vulnera quaerer mortem
Impulit. Illa etiam gentesque ignotaque adire
Nomina terrarum per multa pericula saevi
Oceani, rerumque pati dira omnia jussit
Esuriemque sitimique atram morbosque luemque. Note: 535
Hac duce et ostriferi sensit [r] juga pontus Abydi
Et miratus Athos sua viscera pervia classi
Assyriae; humentesque cavis nereidas antris
Ludere, ubi nuper dryades duxere choreas
Cum thiaso satyrorum et monticolis sylvanis Note: 540
Quid Lernaea lues, quidve illa Erymanthia monstra,
pagina 65
Centauri aeripedesque boves et corpora strata
Geryonis, pressaque Atlas cervice levatus,
An non herculeae cesserunt omnia laudi
Edomita? Audendum est, praesertim magna periclis Note: 545
Laus ubi proposita, et duri seges ampla laboris
Succrescens cupidis sese mortalibus offert.
O quanta hinc veniet divinae gloria famae,
Quantus et usus erit! Quamvis neque gnossia regna
In labyrintheis clausum te flexibus arcent Note: 550
A patria; neque saeva times {Minoia} jussa,
Rexeris artifici tutum quod Thesea filo.
Nam libeat martis seu forte ad praelia classes
Aerias armare; alio sive orbe vehendas
Ad merces, qua nec pateant maria alta, nec amnes, Note: 555
At spatia immensae telluris et edita celsis
Saxa jugis, hae parva dabunt num commoda naves,
Exiguumque ferent usum? Tu munere tanto
Haud tentata prius pandes commercia, et omnes
Inter se gentes sociali foedere junges, Note: 560
Aeterna quamvis glacieque et frigore pressas,
A borea extremos tendit qua mundus in austros.
Quid quod et effugium duris in rebus habere
Proderit, aut patriam subitis incursibus hostis
Invasisse velit; crebris aut excita tellus Note: 565
Motibus immanem minitetur aperta ruinam
Aut etiam pelago exundent freta lata sonanti
pagina 66
Arva per et populo ferventia strata viarum?
Quid jam venatus referam, quid retia tractus
Jacta per aerios avibus? Majora supersunt Note: 570
Munera: nam poteris propius disquirere caussas
Aethera per liquidum caelique patentia templa,
Quod ciet elisos abruptis nubibus ignes
Murmuraque, et stellas obscura in nocte caducas;
Utque trahit varios iris formosa colores, Note: 575
Ingentique arcu caelum secat: humor et idem
Cur modo se in rorem matutinasque pruinas,
Ac modo se mutat lapidosae in grandinis imbrem,
Inque nives pluviamque; et qua vi denique venti
Nascuntur caelo, et nubes coguntur in alto Note: 580
Aere? Jamque mihi, late qua maximus orbis [s]
Panditur, hac videor terras invisere navi;
Atque brevi lustrare die tot dissita regna
Quot nec Abantiades findens talaribus auras,
Ipse neque edomitas Nysae de vertice tygres Note: 585
Victor agens Liber cum thyrsigeris Satyriscis.
Quippe sua tellus vel sede immota quiescat,
pagina 67
Vel celeri [t] ses potius vertigine circum
Vertat ab occasu nascentem solis ad ortum,
Ac modo phoebeo partem hanc, modo detegat illam Note: 590
Spectandam jubari; simul et circumfluus aer,
Qua trahet illa, via raptim volvetur eadem.
Ergo etiam adverso qui finderet aera cursu
Ales, et aequali motu contrarius iret,
Nempe ipse occasum tantum, quantum aura sub ortum, Note: 595
Subter humum spectans variantis imagine scaenae
Continuo varia gauderet. Quare age segnes
Tolle moras; vocat ecce eurus tua carbasa surgens
Litore ab eoo, puppimque per ardua pellunt
Aerios contra fluctus cum Castore Pollux; Note: 600
Ocycor ut nimbis et praepete fulminis igne
Ipsa citae oppositam vincat vim scilicet aurae
Tantum alia provecta plaga. Fluit incitus aer
Insequiturque simul raptus vaga moenia mundi:
pagina 68
Puppis et ipsa fluit , connixaque viribus aequis Note: 605
Stat contra, spatioque immobilis haeret eodem.
At nova terrarum subter se pandit imago
Interea, ac rerum novus usque enascitur ordo,
Qua se cumque ferant oculi. Viridantia sese
Nunc nemora ostentant longe, praeruptaque versis Note: 610
Antra jugis, campique et formosissima tempe;
Nunc fluvii vitreique lacus substrataque ponti
Caerula, qua rapido ventorum agitata tumultu;
Qua placido leviter motu crispata superne.
Heic magnae incipiunt urbes se tollere caelo Note: 615
Vertice turrigero; heic raris magalia tectis
Sparsa per et valles et dumis horrida saxa;
Effigiunt. Saevus ciet hac mars praelia parte
Sanguineam quatiens hastam; spumantibus illa
Fluctibus in pelagi luctatur navita, et alte Note: 620
Suspiciens placida frustra me spectat in aura.
Quae quibus anteferam spectanda? Hinc Adria longe
Adsonat; hinc maior Tyrrhena immurmurat unda,
Pinifer et surgens pater Apenninus in auras
Centum urbes magnas, centum labentia subter Note: 625
Flumina felicesque agros de vertice gaudet
Despicere. Ex oculis sed jam fugit abdita nostris
Ausonia, et fugiunt alpes: jam Norica retro
Culmina rarescunt; vix et Germania saevum
Ad boream conversa, aliaque apparet ab ora Note: 630
pagina 69
Dives in ingentes Hispania didita terras.
Hinc Galli, hinc Batavi, et Belgae, parvoque Britanni
Aestu discreti supra venientibus undis
Oceani jam jam condi mergique videntur.
Dumque loquor, fugere citi: late omnia pontus Note: 635
Occupat, immensaque amplectitur Amphitrite.
Ecce autem nova se tellus adtollere longe
Incipit extremam europen transque avia thules
Litora ab occasu. Salve o post tempore multo
Cognita terrarum pars maxima! Nulla tibi auro, Note: 640
Ubere nulla soli tibi se componere certet,
Omnigenum aut seclis animantum: at quo mihi tantum
Ipsa etiam properas? Viden, hinc ut tendit in arcton,
Hinc austrum: pars hispano ditissima regno
Mittit opes; pars aequoreis non parva Britannis Note: 645
Cessit, Gallorumque animos incendit, et acres
Subjecit nuper curarum in pectore morsus.
Pars alia advectas non uno nomine gentes
Novit; pars etiam propriis intacta tyrannis
Servit, et agrestes veneratur barbara mores Note: 650
Externas exosa manus et non sua jura.
Aurea Castellae haec regio, Peruanaque regna,
Illaque Amazonidum tellus; Argenteus [u] amnis
pagina 70
Hac fluit, hac minio sedem posuere rubentes
Brasilidae, aut turpes nigrantia faecibus ora Note: 655
Hirrochoi, Canadesque atque effera nomina gentes
Innumerae. Quas nempe inter tu maxima cura
Palladis, Uranies et honos et fama Rogeri,
Si freta sustineas longe tot inhospita obire,
Incedet magno solis quum parva sub orbe, Note: 660
Sideream [x] Venerem lato spectabis olympo.
pagina 71
O tibi, dumque subit, dumque ipsa egressa relinquit
Lampada phoebeam, caelo lux alma sereno
Fulgeat, et faciles Zephyri plaudentibus alis
Disjiciant nubes! Ah te ne eludat inani Note: 665
Spe labor, ah cupidum rursum ne fallat, in urbe
Ceu Venera quondam adriacas male lusit ad oras,
Bosphoron invisum foedaeque Propontidos arces
Quum peteres. I, docta rapit quo innata cupido,
pagina 72
I decus o nostrum; non tu sine laude redibis, Note: 670
Quo res cumque cadat. Sed quid moror? Ardua ponto
Litora consurgunt Asiae, Tithonia sedes,
Supra Indum Gangemque supra, felicia regna
Qua Sinae posuere oris felicibus, et se
Ingenti [y] vallo scythico tutantur ab hoste. Note: 675
Non et Bactra vides, Serasque, et Perfidis arva;
Assyrios, Parthosque, et Caspia caerula, et amplum
pagina 73
Euphratem celeremque Tygrin, auroque fluentes
Hermum Pactolumque? Phryges haec jugera vertunt,
Et Lydi, et Cilices, Medique, et dives arenis Note: 680
Thuriferis Panchaia et eoi Nabathaei.
Aspice et ad laevam Nilo faecunda tumenti
Aegypti late arva: en ut Memphitica pubes
Laeta vehi gaudet circum sua rura phaselis,
Isidaque et facilem vocat ad solatia Osyrim. Note: 685
Mox subit ardescens propiori solis ab aestu
Et Lybia et Numidae infroeni, Getulaque Iarbae
Regia, quem rapta fertur Garamanthide nympha
Cinyphii genuisse Ammon ad fluminis undas.
Quid memorem Nomadas, Maurosque, aut illa superbae Note: 690
Moenia versa solo Carthaginis? Unde juventus
Punica romuleis alpes immisit apertas
Arcibus, ingentemque metum. Cunctantis adesset
Ni Fabii [z] prudens in tali tempore virtus,
Africa fors Latium premeret, Carthago maneret. Note: 695
pagina 74
Quo tamen heu fugitis terrae? Vix cernere partem
Exiguam licuit raptim; volat incita cursu
Ad dextrum conversa latus jam Graecia, jamque
Cyclades aegaeo pariter rapiuntur ab aestu.
O ubi Thessalia est, ubi sunt {Peneia} rura,Note: 700
Amphrysusque, et Taygeti Juga laeta Lacaenis
Virginibus, Dirceque, Alphaeaque flumina, et Ascra
Hesiodo celebrata seni: Nemeaeaque vallis,
Pythonisque nemus dictum, tua Pindare fama,
Isthmosque, argivaeque olim stadia illa juventae Note: 705
In Jovis Elaei campo. Mihi laurea Pindi
Quis nemora ostendat, quis dulcem Aganippida lypham
Hauriat? O Helicon; o Cyrrha, o flumina sancta
Pieridum salvete! Obiti mihi totius orbis
Nulla viret pars laeta magis; fragrantia vobis Note: 710
Medorum nemora, et niveis fulgentia baccis
Litora Erythraei; vobis et dives odorum
Tmolus, et Hesperidum cedunt horti, aurea cedunt
pagina 75
Et Gangis regna atque Indi, constrataque late
Versicolorato gemmarum America nitore. Note: 715
Salvete o iterum phoebo loca culta! Quis alto
Post haec aut thracen aut jam despectet ab axe,
Illyris adriaco ridet qua litore, terram;
Nobilis ismario quamquam illa superbiat Orpheo,
Haec patriae [a] notas longe mihi praeferat arces? Note: 720
O patria o mihi cara vale! Feror avius almum
In Latium toto peragrato victor ab orbe,
Si non Eleae properans tibi munus olivae,
Ast hedera, et lauro mixtum parnasside sertum.
Haec ego de volucri cymba cursuque canebam Note: 725
Aerio, magni dum iam ducis [b] altera proles
Nomen avi referens hetrusca ludit in aula,
Discit et auspiciis tanti genitoris ad Arnum
Tyrrhenis dare jura atque aurea condere secla:
Jamque prius [c] cecini laetus florente juventa, Note: 730
pagina 76
Cur sonitus referant missos, cur muta loquantur
Et nemora et rupes. At nunc helicone relicto
Musarumque choris, diae sacra munera mentis
Naturamque sequor, lenis qua labitur amne
Caeruleo tybris, magnamque interfluit urbem. Note: 735

FINIS LIBRI SECUNDI.

pagina 77

ELEGIARUM MONOBIBLOS

pagina 78
... ΓΕΡΑΩΝ ΔΕ ΘΕΟΙΣ ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ ΑΟΙΔΗ.
Theocr. Idyll. XXIII.
pagina 79

AD MAGNAM DEI MATREM

Cui dabo exiguum pium libellum
Nec satis lepidum nec expolitum?
VIRGO dia tibi. Tuas libellus
Quum laudes habeat, tuus libellus
Dici vult. Satis ille se putabit,
Si non displiceat tibi, beatum.
Quod si fors placeat; nec inpolitus,
Jam nec illepidus, perennis aevo
Plus uno sibi plaudet, et libellos
Omnes, quot fuerunt politiores
Auroque et minio et cedro elegantes,
Vincet exiguus pius libellus.
At nisi auxilium tui repertum
Illi erit decorisque nominisque,
Vix notus tineis araneisque,
Inter multa pusillus impiorum
pagina 80
Grandia illa volumina ac venena
Atris in tenebris jacebit usque;
Vel tractu levior liquentis aurae
Unaque aëriam ratem sequutus
Ibit ludibrium favoniorum.
Quare illum tibi habe, tuus vocetur,
Sit tuus. Sub hera quid oro tanta
Vel sibi metuat, vel optet ipsi
A me jam fieri mage expetendum?
pagina 81

ELEGIARUM MONOBIBLOS ELEGIA I. Ad Virginem sine labe conceptam.

Primam qui vetito matrem decerpere ramo
Poma malus vafris impulit insidiis;
Quique suo mortale genus late omne parentis
Unius ob noxam subdidit imperio
Lethiferum inspirans virus, quod corpore fusum
Atque anima omnigenum monstra creat scelerum:
Idem ille in colubri faciem conversus et ora
Hostis atrox veteri te quoque posse capi
Credidit arte, infans rerum purissima. Non spem
Tantae illi potuit demere laetitiae
Criminis aut ultrix diri promissa [a] virago
Impresso elidens monstra nefanda pede;
pagina 82
Aut rubus ille vetus [b] flamma crepitante cremari
Visus, sed nullam passus ab igne notam,
Unave [c] diluvio referens te, diva, Carina
Illa jugis tandem sospes in Armeniis;
Proxima vel tellus largo dum rore madescit,
Aridulum, ac nullo vellus [d] ab imbre madens.
Sunt rata signa: tuae foecunda matris in alvo,
At non maternae conscia labis, ades
En concepta. Prius caelesti lampade sanctus
Nempe Amor exussit terque quaterque luem
Incretam, et stygii exemit mala semina tabi:
Tum niva finxit candida membra manu
Sanguinis ipse legens guttas, qui purior, et qui
Matris erat toto in corpore vividior.
Ah fuge jam coluber: viden ut dia emicet infans?
Te petit ila, tibi bella necemque parat.
Hinc Amor, hinc tutam custos tegit altera pulcrum
Gratia [e] stellanti corpus amicta toga,
pagina 83
Spesque fidesque simul, flos ille merus virtutum,
Formosam laeto circumeunt thiaso.
Infans o felix salve! Quid vota moraris?
Annae jam nascens egredere ex utero
Nunc infans, olim virgoque parensque futura
Digna Deo; ex te una est nostra oritura salus,
Unaque tu generis lapsi pars integra, et una
Quam merito e nostro vix rear esse satu.
Scilicet Isacides priscum genus heroinae
Tantum omnes cedunt laudis honore tibi,
Quantum sublustri rutilantia sidera nocte
Fulgori cedunt cuncta hyperionio:
Qui quum se eoa mane extulit amphitrite,
Obruta inextinctis ipsa latent radiis,
Nec caelo apparent, nec pingunt aurea templa;
Ille suo tantum fundit sub axe jubar.
Et merito: nam quae parili se jactet honore,
Quae se laude tibi conferat? Anne [f] Sara,
An formosa Rachele, an Debora fortis, an illa
Assyrio referens quae redit exuvias
pagina 84
De duce sanguinea caput a cervice revulsum?
Quae prius, eximiae quam retulere decus
Virtutis, dederant stygiis captiva catenis
Et phlegethontaeo premenda jugo:
Omnibus ille draco malus ingruit, omnibus ante
Cervicem impositis pressit atrox pedibus.
Cujus tu contra sprevisti sola furorem,
Nec de te exuvias perfidus hostis habet.
Quin stygio quamvis epotum in te vomat amne
Virus, si qua ortus laedere fraude tuos
Possit, conantem frustra vincis tamen hostem
Innocuo calcans livida terga pede,
Insultansque. Magis, magis o precor usque scelestum
Auctorem, a quo sunt omnia nata mala,
Omnia sunt nobis felicis gaudia vitae
A quo rapta, magis dia puella preme.
Ille suo ereptum per te nostrum genus iri
Infrendens frustra jam sciat imperio;
Et sciat et doleat vesanus. Cur bona cessant
Gaudia? Vicit io magna puella stygem,
Vicit, et attonitis laetum mortalibus omen
Iris [g] vicinae nuncia pacis adest.
En iterum, quales nondum ullo crimine foeda,
pagina 85
Anguineo nondum perdita flagitio,
Terra dabat, flores parit undique versicolores:
Illi autem, circum dulce sonans Zephyrus
Dum volat, arguto foliorum murmure discunt,
Ut merita es, laudes dicere sancta tuas.
Dicite jam laudes, jamque una crescite flores,
Quos alit alma suae terra parens dominae;
Quosque in serta legens dicam, tibi munera prima
Lux mea pro domita dat styge noster amor:
Addam etiam cantus, sed quos nec Pieris ulla,
In sylvis Phoebus nec docet aoniis,
Humor hianteae qua defluit hippocrenes,
Et vatum epoto corda ciet latice.
Ingenium dabis ipsa; unam te nostra sonabunt
Carmina; tu nostri carminis auctor eris.
pagina 86

ELEGIA II. Ad Virginem nascentem.

Qualis noctivagae phoebes [a] nitor almus olympo
Emicat, ac niveis invehitur bijugis;
Qualis ab eois nimbo conspersa rosarum
Memnonis illa parens prosilit aequoribus;
Qualis et imbriferas ubi guttas auricomus Sol
Permeat, in vario lumine versicolor
Post hyemem jam depulsam post nubila tetra
Formosae facies iridos exoritur;
Talis ades nascens: quid talis? Ne bona saevi;
Quin potius vati parce puella tuo.
Pauperis hoc vitium linguae, quae nescia fari est,
Quod videt attonitis sensibus in te inhians
Mens animi, puras quum primum lucis in oras
Matris felici laberis e gremio:
Conatur tamen ipsa, potis si dicere, et omnes
Verborum nequidquam anxia versat opes,
Vestigatque undas, poti queis ducere vates
pagina 87
Suerunt ismariis culminibus nemora,
Atque hebrum tanaimque inhibere: heic deficit humor
Pegaseus, fons heic aret apollineus;
Rerum nulla refert species te, diva, venustum
Nil est, quo non sis tute venusta mage.
Quippe venis, qualem voluit Sator ille supremus,
Et voluit, qua nec pulcrior ulla fuit,
Nec melior, volvens te [b] aeterna in mente, priusquam
Mundi libravit moenia ponderibus,
Effuditque auras late, certisque revinxit
Terrarum clausum finibus oceanum,
Sidera et immisit caelo. Tu namque fuisti
Illud opus, majus quo nihil ipse deus,
Condidit et solem quamvis et sidera, prompsit
E tot inexhaustae mentis imaginibus;
Tantaque virtutis tua sunt [c] exordia, nondum
Nata omnes omni ut decore antevoles.
Nil igitur conferre tibi sese audeat: atqui
Non ideo has humiles sperne puella domos;
Has tibi praecipue rerum pater ipse paravit,
Praecipue tellus condita et astra tibi.
pagina 88
Aspice fulgentem lunam, quae dum aurea caelo
Ducit sidereas nocte silente faces,
Optatum per lassa dabit tibi membra soporem
Pallidula teneros luce fovens oculos.
Aspice et auroram: rubuere ardentia caeli
Templa, rubent longe culminaque et silüae:
Haec tibi solis erit praenuncia. Jam nova rerum,
Quoquo oculos vertas, se facies aperit:
Tethyos en pura prodit sol almus ab unda,
Vanescunt tremulis sidera luminibus,
Nusquam atrae est facies noctis: tantum ille coruscans
Litore ab eoo litus ad hesperium
Spicula diffundit lucis volitantia; quae se
In septem postquam stamina dissolüunt,
Omnibus ille suus rebus color, omnibus illa
Et forma et species floribus enituit.
Tum libani te [d] cedri, et sioniae cyparissi,
Tum vocat atque ingens palma, oleaeque viror,
Et riguo platanus campo, Hiericuntis et illa
Ambrosium os rubro tincta lepore rosa:
Dumque vocant, placidas zephyris motantibus auras,
Adsonat omne avium per nemora alta genus,
pagina 89
Colluditque iterans blando tua nomina cantu.
O quae tam felix nasceris, haud metuas
Heic habitare; tuo si nunc dignabere terram
Adspectu, veterem se induet in speciem;
Qualem habuit, miseram quum nondum perdidit Heva
Decepta inferni fraude mala colubri.
Omnia sunt illi primum hoc de fonte coorta
Tot mala, et omnigenae semina nequitiae:
Quae cunctis natura parens infausta suorum,
Hausere ut primae tempora vitae homines,
Insinuat penitus; tibi sed, quae colla draconis
Presseris in carae matris adhuc gremio,
Haud unquam insevit. Semper curaeque metusque
Longe aberunt, falsae et gaudia laetitiae,
Et spes et desidideria atque aestus animorum,
Transversos qui nos turbine conripiunt,
Aborbentque atrum in barathrum. Tibi pectoris omnes
Motus pax certo foedere certa reget,
Nullo inconstantis fortunae agitabere casu,
Nulla tuum invadent nubila consilium:
Quae sunt recta, voles; atque inter recta sequeris
Optima quaeque; in te candida lux inerit;
In te dius Amor, puram qui saepius auras
Te levis hinc pennis evehet aureolis
In superas alte volitans, ubi purior aether
Et supra Sinain et juga Thaborea
pagina 90
Ridet, et haud ullo concussus turbine saevit.
Illic tu nigris altior et nebulis,
Altior et nimbis ventisque furentibus omnes
Despicies casus, despiciesque minas,
Queis humilis regio haec miscetur. Quare age laeta
Regina o terras ingredere, ipsa decus,
Ipsa aderis magnum columen mortalibus aegris.
Quos inter quum me videris, affer opem
Jactatoque vagoque: orto jam sidere tanto
In medio incolumes ibimus oceano.
pagina 91

ELEGIA III. Ad Virginem Deo se in Templo dicantem.

Tantane te capiunt carae fastidia matris?
Sicne audes patriis cedere liminibus?
Ah properos cohibe gressus, quo dia puella
Te rapis? An celsae templa petis Solymae
Virginibus [a] virgo decus accessura? Quid eheu
Te sine jam mater, te sine jam genitor
Heu quid agat? Tecum solatia rapta senectae,
Omnis tecum una lucis abibit amor,
Iste tuus praesens quem pridem adspectus alebat,
Nunc absens multa perdit amaritie.
Et quamvis te non teneat, suspirat uterque
Attamen, ac tepidis ora rigat lacrymis.
Ire tamen tu pergis: eunti ignoscite, tristem
Et fletum uvidulis tergite luminibus.
pagina 92
Illam ducit Amor: dio quis pugnet Amori?
I, quo tantus agit, sancta puella, deus:
Ipse fores reserat, dextram tibi porrigit ipse,
Ut facili valeas limen adire gradu
Auratum templi limen, magis aptus in orbe
Istis quo melius moribus esse locus,
Nulla potis mage digna domus. Tu candida nempe es
Illa [b] columba, olim missa per imbiferos
Quae tractus, nondum quum sederat aestus aquarum,
Abdita queis tellus maxima delituit,
Ut sedem haud reperit late omnia circumspectans,
Quiret ubi niveos ponere lassa pedes,
Extimuit, {plusumque} alis fugiens dedit, et se
Laeta iterum navi reddidit incolumem.
Scilicet in terris alibi num sistere posses,
Heic ubi commixtum fas simul atque nefas:
Tot scelerum facies, tam multae unde undique pestes
E stygio excitae circumeunt barathro.
Quarum nulla tuos poterit corumpere mores;
Nulla isthuc inferre ausa pedem poterit
Te puram terrere. Audin? Jam numen in alma
Aede sonant, numen carmina sacra canunt,
Thureus ante aras dum se vapor evehit alte.
pagina 93
Tu divino adflatu intus adusta animum
Suspirasque ardesque atque uno numine gaudes
Ora sinumque tepenti imbre madefaciens.
Qualis ubi aurato subnitens cerea lychno
Concepit flammae vim facula igniferam,
Illa quidem mollita liquescit ab igne, simulque
Cuncta renidenti luce loca exhilarat.
Huic similis flesque ardesque; et jam vix capis ipsa
Plenam exultanti pectore laetitiam,
Qua socias inter gaudes jam sede recepta
In templi. At verso cardine jam crepuit
Postibus occlusis heu janua. Quis mihi tete
Invidet, et cupidis subtrahit ex oculis?
Pande fores nimium immitis quicumque minister:
Men longe posse hac Virgine abesse putas?
Ergo te numquam posthac formosa videbo,
Abstrusam in magni numinis obsequio
Nunquam ego te adspiciam posthac? At mente tuebor,
At certe gratis pascar imaginibus;
Haud aliter quam si manifesto in lumine praesens
Praesentem obtutu conspicer assiduo.
Ac modo siderea [c] suffusam luce videbo
pagina 94
Ardenti sanctas fundere ab ore preces,
Quas alacer charitum circumvolitans chorus omnis
Excipit, ac sedes evehit ad superas
Astra super solisque jubar: modo sacra canentem
Carmina, vel prisci temporis historias
Volventem, ac memori figentem in corde tuorum
Illa tot adspiciam grandia facta patrum.
Saepe etiam cernam, superum famulante corona,
Adposita in tela ducere ab arte notas;
Ut varii immensos per caeli didita tractus
Numinis ad nutum fulserit haec species,
Et nihili novus e latebris emerserit orbis,
Non qualis nunc est dira lues hominum,
Cunctarumque simul virtutum triste sepulcrum.
Nescius ast ipsis cedere sideribus.
Saeva parens, tantine fuit decerpere pomum?
Te miserans coeptum forte remittit opus
Nunc mea virgo, tuosque horret dum effingere casus,
Daedala acus saepe illi excidit e digitis;
Flet quoque et anxifero suspirat pectore. Quid fles?
Non tibi, sed nobis saeva parens nocuit.
Aurea quin tenui rursum velamina filo
Pinge age, et artifici pollice rursus acum
Docta cape: en quattuor video de partibus amnes
Caeruleo sedes tramite dividere
Elisias, tempe felicia; ver ubi semper,
pagina 95
Puraque ubi caelo lux sine nube micat.
Hic princeps est ille hominum; circa volucrum vis
Plaudit, et agnoscit terra suum dominum,
Agnoscuntque ferae omnigenae, floresque videntur,
Qua se fert, prono vertice supliciter
Ipsi etiam venerari. Alia stat parte puella
Pulcra os, ac flavis conspicienda comis,
Quas inter zephyrus ludit lascivus: at illi
Non coma, non curae est jam decus oris; hians
Arbore sub viridi tantum stupet aurea mala,
Quam formosa, legi non minus apta manu.
Illam anguis blande cernit, ramoque volutus
Mala inter squamis enitet aureolis.
Heu quid agit! Niveam poma ad fatalia dextram
Porrigit: ah isthoc, dia puella, precor,
Mitte opus! Heic heva pro tristi, missa Virago
Illa polo potius magna locum teneat;
Quae premet inferni collum fatale draconis
Siderea in flavo serta gerens capite.
Hanc tu dum pinges, suplex venerabere, et unam
Quot fuerunt, quot erunt, matribus anteferes:
Hanc, ego te venerans, semper venerabere, et ipsam
Esse velim, vates cui placeam ante alios.
pagina 96

ELEGIA IV. Ad Virginem nubentem.

Non temere insonuit laetis concentibus aura,
Clarior et solito lumine tota nitet:
O venias mea nympha; sacras Hymeneus ad aras
Ecce tibi casti vincula conjugii
Aerium caeli croceis findens iter alis
Et gerit, et tali laude superbus ovat
Caelicolum in thiaso. Viden, ut pars candida nectit
Puniceis pulcre lilia taeniolis,
Pars in serta rosas addit tibi suave rubentes,
Quas prius ambrosio rore rigavit Amor,
Dius Amor, numquam visus qui laetior ante
Fulget inaurata candidus in tunica,
Sidereoque faces succensas igne coruscans
Jam cupit optanti tradere te socio.
Ne dubites huic virgo tuam concredere dextram;
Flagrat, at innocuo flagrat amore animum;
Dicetur jamque ipse tuus, diceris et ipsa
Jam sua, sed primum stabit utrique decus,
Virgineus sed stabit honos, devotaque caelo
A primo aetatis vere pudicitia.
Hoc felix tibi conjugium deus auctor olympo
pagina 97
Spondet, et hunc socium destinat ipse tibi:
Hos etiam placidi vitream Jordanis ad undam
Inter plaudentum Naiadum choreas
Felices dulci cantu celebrare hymeneos
Est suetus Salomon ille tuus proavus
Magnorum soboles pulcherrima Jessidarum:
Ille amor hic fuerat castus, almus hymen,
Cujus saepe nova capti dulcedine colles
Palmiferi exiluere et juga cedrifera.
At tu, cui talem fatorum arcana dicarunt.
Nuptam, justitiae [a] praemia magna tuae,
O nimium felix gaude; tibi tradita cura
Illius est purae Viriginis, ulla fuit
Qua neque amabilior superis, neque carior usquam,
Nec mage virgineo nobilis ingenio.
Nam quodcumque facit, quoque sua lumina flectit,
Admovet illa virum sensibus omnigenae
Virtutis stimulos, castique accendit amoris
Non prius expertis vota cupidinibus.
Nunc tamen haec eadem tactus exosa viriles,
Certaque non legem frangere virgineam
En tibi se credit, nec didgnatur amantem.
Quippe illi in te uno tanta reperta fides,
pagina 98
Omnia qui tenerae praestes bona commoda nuptae,
Atque eadem intacto corpore tecta colas:
Ac veluti amplectens vitem ulmus tristia flabra
Ventorum, validae sustinet atque hyemis
Immota incursus; carae tu nempe puellae
Sis tale in duris casibus auxilium.
Hoc faciet, mens haec illi; socialia tecum
Partiri vitae commoda cuncta volet,
Atque tui decoris [b] custos, atque additus una
Moeroris, virgo, laetitiaeque comes
Cetera connubii tibi cedet jura, sat uno
Munere contentus, quod tuus esse queat.
Hoc ipse an potuit majus contingere votum,
An quidquam melius poscere coelicolas?
En qua regna patent phoebi flammantis ad ortum,
Quaque idem hesperio tingit in amne rotas,
In terris facies non hac formosior ulla,
Non est et virtute auctior ulla anima,
Fulgere cuique magis rerum illa aeterna potestas
Eximiae semper laudis honore dedit.
Quare agite unanimi quos jungit foedere taeda
Pura ferens puris gaudia conjugibus,
pagina 99
Consulite o terris ambo: jam candida caelo
Stillantis dio nubila rore pluent,
Jam tellus inarata almo foecunda vigore
Pollicitum tumido proferet e gremio
Florem [c] Jesseum, suavem qui sparget odorem
Stellarum sedes ultra hyperionias:
Illaque lucidulo clausae se cortice conchae
Gemma nitens pulcris exeret aequoribus;
Cujus naturamque simul miratur et ortus
Doris, et invisi seminis unde vigor.
Aetheria certe nascetur origine proles,
Nascetur qui vos nomine saepe vocat,
Teque suum dicat patrem, tibi candida nympha
Parvus ab admotis pendeat uberibus.
Tunc animus quis erit vobis? Quae mens bona purae
Laetitiae admirans gaudia concipiet?
Illa specus bethlea, illud mihi testis et antrum,
Nunc tantum bruto grata domus pecori,
Thure olim dignanda atque ipsis aemula stellis
Regales multo vincet honore lares.
Dicere plura mihi vetitum; immortalia musae
Mortali prohibent facta docere sono.
Et jam concussit flagrantem lumine fausto
pagina 100
Subridens placide laetus Amor faculam;
Ipsaque secreti linquens penetralia templi
Arguta virgo concrepuit solea.
O venias nova nupta novum columen nuptarum;
Annulus in sponsi clara micans manibus
Candidulum poscit digitum, quo fulgeat aptus,
Aeternam et fulgens servet amicitiam.
Gaude Amor, o gaude felix Hymenee, peracta
Omnia, jam nupsit vestra puella viro,
Et pulcro suffusa genas pudibunda rubore
Nupta rubet, qualis sole pudoricolor
Os perfusa rubet tithonia matutino,
Ac roseis prodit tethyos et foribus:
Sis felix mea vita; die si videris isto
Me facilis, felix semper et ipse ferar.
pagina 101

ELEGIA V. Ad Virginem, Caelesti Nuncio accepto.

Quisque ades, fer thura, pius: vos ite profani,
Ite , et sacratis cedite limitibus:
Siderei en {rutil} caeli venit [a] ales ab arce
Nuncius (alarum nosco ego jam sonitum,
Ambrosius nosco crines, nec fallor), et ista
Fulgentem laetus ponit in aede pedem.
Jam subiit: quid virgo tulit? Quae verba loquutus?
Me miserum, trepido pectore sollicita
Turbatae [b] similis suspiras. Cur ita spargis
Virgineo niveas moesta rubore genas?
Qui timor hic tantus, quae tristia nuncia terrent
Attonitam? Certe gaudia laeta tulit:
Laeta piis hilares portendunt gaudia divi.
Felicem diae germine te sobolis,
Felicem matres inter te dixit, et unam
Cunctis omnipotens quam pater antetulit.
pagina 102
Idne [c] times, Virgo, materno et nomine palles?
Ah istum trepido pone metum ex animo.
Mater eris, sed virgo simul: deus ipse parentem
Te sibi jam legit maximus, et metues,
Ne tibi virgineus pereat flos? Purior imo
Adflatu extiterit numinis ac melior.
En repetens animo priscorum oracula vatum
In te illud matrum casta puella decus,
Foecundam in te illam divinitus heroinam
Agnosco. O quid me laetius esse potest?
Quid magis optandum terris contingere? Salve
Lux bona speratae conscia laetitiae;
Salve ales, salve quot sunt Jesseidas inter
Maxima! Jam promissa ergo erit illa dies,
Ergo erit o Virgo, quo, post discrimina rerum
Multa, ignominias post tot, et opprobria,
Quae misere patrio tulimus pro crimine sontes,
Libera jam dabitur solvere colla jugo,
Jam caelum sperare: hominum per te genus omne
Nunc melius faustis nascitur auspiciis,
Ac decus amissum spondet sibi; tu modo Virgo
Elue foemineum foemina triste scelus
Aetheria foecunda aura. Si dura restites,
Irrita per caelum vota ferent zephyri,
pagina 103
Mersaque letheo spes usque innabit in amne.
Haud etenim nostrae tollere tristitiae
Tantillum quisquam potis est te praeter, ab una
Nostra salus pendet nempe vel interitus.
Exitium ah nostrum ni vis crudelior Heva,
Humani te jam tangat amor generis.
Hoc matris lacrymae, hoc genitor te poscit: an audes
Hos quoque speratis demere sideribus?
Qui te nutribant quum parvam, tot bona totque
Eximii dotes eximias animi
Mirantes meliora sibi, meliora solebant
Haud temere sperate omni honorum generi:
Fors quoque promissam terris te saepe putabant,
Quae digna et diae matris honore fores.
Excidit an facinus, stygii quo colla draconis
Pressisti, quo non fortius esse pote?
Tempore jam ex illo melius confidere nobis
Coepimus, et nostram agnoscere te dominam.
Nunc tua at immenso celebrabitur aethere fama,
Nunc terris nullo tempore deficiet,
Quin longo aetatum senio magis usque vigebit,
Clarescetque magis nomen ubique tuum;
Hesperius noscet, cultor te noscet Eous,
Supposita et geminis ultima terra polis
Virtutemque suae colet et benefacta parentis.
Auguror: haec etiam ipsa haec domus illyricos
pagina 104
Aera [d] per liquidum procul hinc petet advena colles:
O nemora, o colles illyriae, o libano,
Engaddique jugis quae tum loca praeferet illa,
Gaudete ipsius dum licet hospitio;
Certatim, haec virgo hic juvenis quibus institit ales,
Oscula sacratis figite liminibus.
Non tanto gaudere diu nam munere, tanta
Non vobis longum laude frui dabitur.
Jam volat adriacos fugiens super ardua fluctus,
Vectaque litoribus sidit in ausoniis,
Qua nemora adclivi paullatim laurea calle
Surgunt Picenis edita verticibus;
Sedem illic cultumque volet: tu Dalmata frustra
Desertam ut redeat rursus in illyriam,
Litoris adversa patrii flens tristis in ora
Sparges aeoliis vota ferenda notis.
Illic diva sibi sedem leget ipsa, potenti
Illic ausoniam numine diva teget;
Excitaeque ferent illuc sua munera gentes,
Quas et Arabs, quas et ditior Assyria,
Indiaque aurifero submittit litore merces,
Concharum et genitor parturit oceanus.
Sed mihi quae subito lex emicat? Annuit [e] alma,
pagina 105
Annuit o! Laetus nuncius ecce redit.
Ille secat roseis coelum pennis; deus alvum
Virginis in castam labitur omnipotens.
Concipis en virgo dium sine semine foetum,
Nec qua in te venit, qua subiitque via,
Mirans agnoscis, plenam te lumine tantum,
Unigenamque utero noscis habere deum.
Ceu quando florum per germina matutinus
Lene fluens puro liquitur axe liquor,
Rore madent pellucidulo, rore omnia late
Canescunt, blandum nescia qua subiit
Intra se rorem sentit rosa, sentit et udum
Sublucens violae purpura aperta sinum,
Omne genus florum sentit, penitusque recepto
Et viget, et molli germine quisque tumet.
pagina 106

ELEGIA VI. Ad Virginem in montana proficiscentem.

Ergo etiam [a] in montes atque addita montibus antra
Audebis, patria Virgo profecta domo,
Ire gravis foetu, nuper concretus in alvo
Qui tam inextincto numine dius inest,
Quique tibi carus certe est, quam quod pote carum
Esse mage? Ah tenerae parcere tam refugis
Si tibi, si quemvis audes perferre laborem
Magnanima, et duris casibus indomita;
Sat Pharias olim fuerit contendere ad oras,
Inque Canopaeis degere litoribus,
Parce tuae nunc o proli miserata; quid illam
Excrucies? Lasso corpore languidula,
Aut nimium propero figens vestigia gressu
In sentes quoties vulnificos pedibus,
Asperaque offendes in saxa, dolebit et infans
Ah tener, ah vulnus sentiet ipse tuum,
Ingemet et gemitu audito. Si tantus Elisae
pagina 107
Te consanguineae tangit amor, sobolis
Jam potior matrem tangat cura. An tibi vota
Haec puer in tacito suscitat ipse animo?
Sic certe est: non haec ejus sine numen fiunt,
Ille per ignotas te jubet ire vias.
Tune illi haud parcas? Tu frondiferas convalles,
Celsaque montanis edita verticibus
Antra petas illo invito? Non hoc tuus iste
Non sinit in puerum credere magnus amor.
Nunc utinam comes ipse forem, ne sola viarum
Scabra per, et saevos ingrediare rubos;
Praecurrens, quacumque ires, citus omne polirem
Virgo solum, ne quid mollibus officiat
Plantis, aut silices, ramorum aut fragmina; et o quam
Perstarem tanto laetus in officio;
Quamquam iter hinc esset longe tibi trans Atlanta,
Trans Indum, trans et Caucaseam glaciem!
Te socia quid enim haud ausim? Sed tute loquentem
Deseris, et cupidum me renuis comitem.
I mea virgo; regat sic te supremus ab alto
Ille pater, cujus fers utero unigenam;
Sic dius te servet Amor; sic serviat uni
Quidquid habet tellus, quidquid et axis habet.
Nubila jam pluviaeque absint; sol purior igni
Splendeat, et clara luce supervehitur
Dum solito mage laetus, ubique hilare hyacinthi,
pagina 108
Liliaque, et violae suave magis niteant;
Omnibus et rebus veniat nova gratia, et omnis
Jam natura omnes pandat opes dominae.
Fallor? An et volitans rutilas huc ipse per auras
Aligerum Gabriel agmen agit juvenum;
Qualis formosos inter formosior ignes
Occiduo lotus vesper in oceano.
O nymphae bona jussa ferens qui nuncius axe
Adstiteras nuper missus ab aetherio,
Idem tu superos inter pulcherrime divam
Duc age, et incoeptae sis comes usque viae:
Neve illi solis noceat vis acrior, alas
Pande caput supra virgineum roseas:
Pennarum objectu radii frangantur, at illa
Gaudeat umbroso tramite ferre pedes.
Interdum et platano subeat defessa, neque ultra
Tendat iter: scabro praecipue e silice,
Muscus ubi, et vario vestit se gramine tellus
Versicolor, si sons lene sonans fugiat
Saxa inter similis pellucidulae cristallo.
Heic illa assideat; seu velit, aridulo
Ore sitim relevare, oculos seu cladere somno;
Ipse feret latices rivulus ad cyathum,
Lumina, dum lento trepidans fertur decursu,
Ipse soporifero murmure fota teget.
Omnia sint jucunda: hinc atque hinc saepe volantes
pagina 109
Aligeri fratres germina odora metant;
Et quacumque pedes virgo feret, imbre rosarum
Purpureo spargant desuper omne solum:
Pars niveis divae pedibus subjecta premetur,
Ibit pars tremulis ludibrium zephyris;
Qui dum frigidulo mulcentes aera flatu
Spirabunt, ramis tecta sub arboreis
Suavior organico cantus dabit ore liquentes
Daulias absumti non memor illa Ityos.
Si velit et blandis tecum sermonibus horas
Fallere, sermones cura tibi serere
Sit, quoscumque animo scis ipse placere puellae,
Illam quos melius posse tenere putas;
Ut minus ignoti gradiens fastidia callis
Sentiat, optatam dum bona visat [b] anum.
Quae simul ac longe venientem a limine nympham
Viderit, occurrens protinus exiliet,
Amplexusque ferens atque oscula dulcia fingens
Haerebit dominae collo humerisque diu.
Mox etiam propiore dei jam numine plena
Fatidicos vero solvet ab ore modos:
Scilicet indignam [c] sese, quam candida visat
pagina 110
Virgo eadem ac magno foeta deo mulier.
At quae ibi proh! Virgo contra tu verba loqueris,
Quam miranda, et quam [d] magnifica evolües?
Felices, quos tu dignaris visere; felix
Et mater, felix matris et ipse puer,
Qui jam longaeva succrescit sanctus in alvo,
Matris et [e] exultans rumpere claustra cupit,
Praesentem ut videat, sibi qua veniente refulsit
Lux nova, et insueto munere dius amor.
pagina 111

ELEGIA VII. Ad Virginem Divino Partu jam perfecto.

Non ver floriferum ridet, non aura [favoni]
Lene ciet pennis aequora purpureis;
At fera Idumeos late nix obruit agros,
Jordanisque alto constitit unda gelu,
Frigida et hybernae volvuntur sidera noctis:
Tu gelidae ingressa in pumicis hospitium
Ah qualem puerum virgo paris! O bona mater,
Quam [a] pulcher tuus est, quam puer hic similis
Est tibi! Non certe matrem rosa, non amaranthus
Purpureo melius purpuream ore refert,
Parvus ubi explicuit molli de cortice frontem.
Ut capit, ut memet surripit ille mihi,
Huc istos blande quoties convertit ocellos,
Queis etiam posset vincere vim chalybis,
Aut si quid chalybe ipso usquam pote durius esse.
pagina 112
Vincor io: tantae ferre negant oculi
Mortales lucis flagrantia spicula; nosco
Numen, in humano corpore quippe subest,
Nec tacite prodit sese. Velut obvia soli
Quum sese aut nubes, aut vapor opposuit,
Objectu et radios intercipit; ille corusci
Quamquam intercepta parte latet jubaris,
Haud tamen omnino tegitur, nebulamque per ipsam
Fundit inextinctas lucis ab axe faces.
Sed deus est quando puer editus, heicne jacebit?
Nec minus hoc fuerat vilis in orbe locus?
Heic igitur, virgo, heic inter deserta ferarum
Lustra pruinosis pervia flaminibus,
Rupe sub hac scabris pendentibus undique tophis
Nudus in agresti stramine pro viola,
Pro molli narcisso, pro languenti hyacintho
Iste tuus ponat lactea membra puer?
Humani ille salus generis spesque unica, longe
Proh dolor! Humano pulsus ab hospitio est;
Et tremit et gelida vagit projectus in ulva,
Aurea sidereo cui micat axe domus.
Te tamen haud pudeat vili peperisse sub antro:
Tantus ubi est infans, tantaque ubi genitrix,
Illa capit sedes, quidquid formosius usquam est,
Illa ipsis domus est aemula sideribus.
Quin etiam tempus veniet, quum rupibus hisce
pagina 113
Invideat tantum maxima terra decus;
Nilus, et Euphrates, Ister, flavusque Garumna,
Ille suam Aegyptum oblitus, hic Armeniam,
Teuthonicos arces alii Gallumque potentem
Hac fluere undisono tramite quam cuperent;
Quam riguo rupes adtactu has lambere! Dumque
Hac fluerent, solito lentior unda foret.
Jam video et lapsis quaesitum oracula rebus
Haec loca et Eoos et petere Hesperios
Trans freta trans montes longe: quin martia Roma
Hanc septemgemino vertice supliciter
Exiguam colit ipsa specum nil aurea curans
Illa suo quondam templa superba jove.
Jupiter hic melior puer est: latet ille, suumque,
Hoc nascente, caput condidit in stygii
Horrentes erebi latebras, informe barathrum,
Quo nos jam blandis egerat insidiis,
Ni tu dia parens peperisses. Omnia nobis
Sunt bona de tanto nata puerperio,
Ac gemitus fletusque atque anxiferi singultus
Sunt versi in subitae gaudia laetitiae:
Pax regnat, pax alma viget; tuque inclyta magnum
Virgo in Achemeniis nomen habes domibus.
Laeti adsunt; en certe adsunt, ducentibus astris
Non rude pastorum vulgus, et agricolae,
pagina 114
Ast [b] Arabum proceres delecti, prima virorum,
Qui tibi qui puero ditia dona ferunt
Litoribus longe a patriis. Hos tu bona cernes
Quum gnati ambrosios procidere ante pedes,
Laetanti excipiens vultu solabere; et o quam
Dimittes hilares rursus in Arabiam!
Illi felicem te dicent; unaque certe
Matres tu felix mater es ante alias,
Quae tantum edideris puerum, cui contigit uni
Tale decus. Gremio tune fovere deum?
Tu potes et diae acclinis dare basia fronti,
Inque os lac niveis exprimere uberibus?
Ille tibi adridet, te obtutu fixus in una
Gaudet tam de se cernere sollictiam,
Ac matrem agnoscit sua tendens brachia, et ora
Quum movet, o quantum te, mea mater, amo,
Dicere hiante videtur jamjam velle labello,
Atque tuo illius pendet ab ore anima.
O si quid merui, vatis subeat quoque cura,
Blando meme oculo fac puer adspiciat,
Fac quoque uti, foedum sit quamvis, hoc capiat cor,
pagina 115
Si {capet}, nivibus purius illud erit,
Nec mihi jam posthac, tibi vivam at, virgo, tuoque
Huic puero, quo nil extat amabilius,
Seu gelidum resonis implet vagitibus antrum,
Lactea seu ridens ubera forte petit.

ELEGIA VIII. Ad Virginem se in templo lustraturam.

Etsi Amor aetheria gravidam te fecerit aura,
Dius et intacto prodierit gremio,
Natura mirante, puer; qualis vitreum [a] lux
Effluit innocuo tramite per speculum,
Aut pellucidulam per aquam; tamen o mea virgo
Candida, et a partu purior ipsa tuo,
Tune etiam matres inter lustranda profanas
Alta palestinae templa petis Solymae;
Cura nec illa subest, ah te ne ignara virorum
Turba putet reliquis matribus assimilem,
pagina 116
Vulgaresque inter ponat male? Quo tutus illo
Nunc magnus cessit virginitatis amor?
Quo tua fama? Ista non certe lege teneris:
Lex ea in immundum lata puerperium est.
Nulla in te humanae {fuerenut} [b] contagia labis,
Nulla itidem in pura culpa pianda manet.
Atqui etiam [c] geminas fers dona columbas
Pro gnato, niveis qui tibi ab uberibus
Abstractus patrias jamjam sistetur ad aras,
Ac superos terris pacificabit heros.
Heic aliquid certe majus latet: eja age custos
Aerato templi cardine pande fores;
Thure vaporatam, lustrali et rore parentem
Excipe, quaeque tulit munera suscipias.
En subit illa: veni jam virgo, piacula prima
Facta, licet sancta ponere in aede pedem;
Quisque locum tibi cedit, et admiratur euntem.
Tu dejecta solo lumina, corde preces
Concipis in tacito, pudibundo incedis et ore
pagina 117
Admissae veluti conscia si maculae,
Multarum una fores veluti si foemina. Mirum
Ah frustra quaeris jam decus occulere;
Te vultus tacitam prodit tuus. Aspicis? Unam
Te cupit, in te inhians ille senex [d] oculis
In media gestit solam te visere turba.
Ut magnae praefert gaudia laetitiae;
Utque tuum amplexu gnatum petit! O bona mater,
Felicem optato pignore redde senem,
Ne renuas cupido tantisper tradere natum.
Dic age, quid viso tantum inhias puero?
Quid tantum in pulcra tibi mens stupet heroina?
Certe est et soboles nota tibi et genitrix.
Ac velut Eridani ripis, aut Asia circum
Flumina, vicini conscius interitus,
Laetior ingeminat jucundo gutture cantus
Albus olor, resonant et nemora et silüae:
Tu quoque sic nimium felix jam morte sub ipsa
Fatidica ad suaves ora modos aperis.
Scilicet haud vitam [e] producere longius optas,
pagina 118
Quum jam pollicitam videris aetherio
Semine progeniem, nostrum quae sanguine crimen
Eluet, et claro lumine discutiens
Noctem atram, late magnum quae sparsa per orbem
Mortales misere nigra acies hebetat,
Plorantesque vagosque et tantae lucis egentes
Nos ducet sedem Caelicolum in superam;
Ulla nec oceano tellus extrema refuso
Illius sese subtrahet a radiis.
At quos tu memoras [f] luctus? Quae dira parenti
Supplicia? Anne ullus tam ferus extiterit,
Qui non depereat puerum, qui mollia matris
Transadigat ferro pectora luctifico?
Ah metuas ne virgo; tibi jam pignora reddit
En senior; quin tu sancta quod instat, age:
Siste patri unigenam, cujus nunc fama feretur
Inclyta trans Indos, trans et Hyperboreos;
Cumque sua matris quoque fama vagabitur ingens,
Magnanimum superis hoc bona si dederis
Munus diva. Videsne altum discedere caelum,
Mirari et cupido lumine caelicolas
Jam non infestos mortalibus aerumnosis?
pagina 119
Ipse deum tanto munere jam genitor
Gavisus ponit minitantia fulmina dextra;
Hostia pro innumeris millibus una sat est.
O factum bene! Progeniem tu sistis ad aram.
O puer, o humani unica spes generis
Rite sacerdotum manibus nunc victima patri
Dum tu magna volens sisteris; o nimium
Felicem his me si vinclis, si corpore solvas!
Primus uti in sedes nuncius Elisias
Adveniam; atque idem spectacli testis, ego hisce
Vidi oculis, dicam, vidi egomet, proceres
Isacidae o fidi, puerum, quem saepe vocastis
Solliciti multis non sine muneribus;
Quem fore victorem, quemque unum nostis olympo
Vos posse ac rutilis reddere sideribus.
Ipse patri se devovit; gnatum optima mater
Obtulit immortale ausa animo facinus.
Audiet heroum haec hilaris chorus, audiet Heva,
Illi et manabit conscius ore rubor.
Sin, hoc ne immeritus possim contingere votum,
Abnuis, at liceat dicere carminibus
Matrem, sancte, tuam, liceat mi ferre per ora
Haec ipsius facta atque alia atque alia:
Tuque eris in carae matris pars carmine magna,
Suavis admixtum nomen utrumque sonat.
Annuit ecce puer votis, tuque annue virgo;
pagina 120
Donaque fac rata sint pro pietate mea.
Omnia jam sperem: nihil est potis illa negare,
Quae modo pro me gnatum obtulit ipsa suum.

ELEGIA IX. Ad Virginem stantem juxta Jesu Crucem.

Si quid mi vere miserum contingere, si quid
Mi potuit, fixo vulnere quod penitus
Ipsam sedem animae laniret; contigit eheu
Id certe, quum te laeta prius genetrix,
Laeta et cunctarum fortunatissima matrum
Heic video, heic cari supplicium capitis,
Spectantem et lethum, quo nec crudelius ullum,
Nec mage probrosum jam queat accidere.
Vae miserae! Quali dicam te fervere luctu,
Curarum quantis millibus intus agi?
Quamque alto absorbens aerumnae [a] vortice amaror
pagina 121
Tristis in abruptam te pepulit barathrum!
Nam mihi quod matrem [b] memorant Ismaelis? Illum
Quid, nati postquam [c] sanguineas retulit
Exuvias fraterna manus, patrem externatum
Et gemitu et luctu perdito? Uterque dolor
Magnus, at aequandus non isti: vincis ut omnes
Prolis amore, ipsa et moestitia superas,
O mater, quid jam mater? Tune illa beata,
Aetheria et felix dicta parens sobole,
Tune illum edideras, quo non formosior alter,
Non erat in terris alter amabilior?
Heu nimium brevis ille fuit decor, heu nimium flos
Ille cito casu languit aridulus.
O ubi caesaries flava est, ubi candor, et ille
Purpureus niveo mixtus in ore color?
Quale rosis lac puniceis si sparserit, aut si
Ostro inflammarit candidulum quis ebur.
Illa ubi delituit species, ubi lumina, sidus
pagina 122
Ah geminum, et dulci dulcia melle magis
Verba, leporque, quibus per frondiferas convalles
Perque juga et saltus et nemora et scopulos
Attonitum oblitumque lares ac tecta trahebat
Post sese dio vescier adloquio
Optantem vulgum. Vix ipsum agnoscere mater
Nunc potes; effusus lurida membra cruor,
Liventesque notae flagrorum unde undique foedant,
Vulneraque inflictis addita vulneribus,
Ulla nec in lacero pars integra corpore restat,
Nullaque vulnifico pars caret exitio.
Tempora proh! Spinis cohibet paliurus acutis
Harum aliae infixa cuspide per cerebrum
Perque genas fecere viam, miserabile visu,
Horrendumque! Oculos per medios aliae
Luctificam exertant aciem madidamque cruore:
Qui partim guttatim imbre fluit tepido,
Partim etiam undanti rivo per membra volutus
Ubertim duros inrigat et lapides.
Nate deo, ah nimium fluxit jam sanguinis; ah jam
Parce precor, curnam te amplius excrucies?
Tanti igitur mortale fuit genus? Huccine tandem
Nostra salus, huc te nostri amor abripuit?
Poenarum satis exhaustum, jam desine; et ipsi
Ni tibi vis, matri lux mea parce tuae;
Quae moesta attonitos nusquam declinat ocellos
pagina 123
A te jucundo germine; nil loquitur,
Sed [d] stat, et aegrescens pallet ceu saxea, fletus
Et premit [e] aegrescens saxea uti effigies.
Nempe et verba dolor, moesta et suspiria magnus
Obruit, atque ipsis clausit iter lacrymis,
Ne quod sollicitae lenimen forte veniret,
Neu minor in penito cura animo fureret.
Una duos dabit exitio, lux ipsa parentem
Heu rapiet, gnatum quae rapit exanimem.
An non suffixum sic foedo in stipite mater,
Sic te discerpto corpore suspiciens,
Pallentemque aegrumque et lethi limine in ipso
Protinus ereptis sensibus ipsa cadet?
Infelix: non certe illi praecordia circum
Stat lapis, aut dura riget chalybe.
At rigeat: tellus nonne ipsa excita dolore
Bruta cavernosis ingemit e latebris?
Velle minatur et horribili subsidere hiatu
In Styga; flent montes, fluminaque, et nemora.
Neu tantum aspiciat titan scelus, abdidit atro
Axe jubar nigram conditus in nebulam,
pagina 124
Ardentesque oris radios extinxit, et auream
Detraxit flavo caesariem capiti
Umbrarum per opaca horrens; cui sanguine sparsa
Jam soror atratos obvia jungit equos,
Inducitque polo stellas, quae triste micantes
Funereas referunt nocte silente faces.
Quid mater? Quae dira suus quot vulnera natus
Corpore habet, totidem saucia sentit amans
Cuncta suis impressa locis. Amor insidet illi,
Et laevo in miserae sculpit atrox latere
Exanimem nati effigiem, teloque cruento
Ipsius usque instans pectora transadigit.
Ferreus ah certe est, et ferro durior ille,
Qui tantum potis est cernere saevitiem.
Parce Amor o quovis crudelior hoste secare
Multitudo innocuae Virginis ense sinum.
Ecce suae in matris noscit se pectore gnatus,
Illa refert gnati vulnera quaeque sui;
Sauciat atque parens gnatum, gnatusque parentem;
Alter et alterius pendet ab ore tamen.
Numnam etiam audebit cari moestissima virgo
Perferre extremum pignoris interitum?
Ipsaque frigidulos manibus componere ocellos,
Sparso et sanguineas tergere crine notas?
Hinc ah cede procul: gnati latus impetit hasta
Miles, et aerata cuspide cor terebrat.
pagina 125
Ah procul hinc concede: a parva Virgine noram
Magnanimam, sed quae maxima jam potuit
Esse, fuit virtus; simul ipsa animam exhalabis
Cum nato, ipsa cades victa dolore simul.
Jamque labat: comites o fidae abducite divam;
Nullus et extincti nuncius adveniat:
Incolumem servate; illi dum caussa doloris
Filius edomita morte erebique duce
Victor ovans clara det sese in luce videndum,
Spargat et optatae munera laetitiae,
Ante alios matri ostensus, cujus mihi luctus
Nunc ipsam et vocem surpuit atque animam.
pagina 126

ELEGIA X. Ad Virginem terris decessuram.

Quod mihi curarum saevis tot fluctibus acto
In vita reliquum dulce levamen erat,
Coeperat et quo uno mitescere tristis amaror,
Atque dolor fieri in pectore jam levior,
Sollicitum qui me tenuit, qui mi expulit omnem
Laetitiam ac suaves delicias animi,
Ex quo deseruit tua nos illa aurea proles
Ille deus magni numinis unigena;
Id quoque nunc raptum virgo mihi. Scilicet ipsa
Caelicolum properas addere te choreis
Astra super longe a terris flammantia templa.
Gaudia tecum una, tecum abeunt charites,
Et nostras quaecumque valent solatia mentes
Lenire, ac tristem demere moestitiam.
Nam qualis per prata, nigrae post nubila brumae,
Post et threicii saevitiem boreae,
Lenior adspirans genitabilis aura favoni
Surgit odorato chloridos e thalamo;
Aut qualis tumidum nautis pavitantibus aequor
Lucida hyperboreo stella sub axe micat:
pagina 127
Talis erat nobis virgo tuus aurea vultus,
Tali praesentes usque juvabat ope.
Scilicet una aderas mortalibus aerumnosis,
Quacum nil illis triste timere fuit,
Qua sine nec gratum contra nec amabile quidquam est.
Cui me, cui flentes deseris ah socias
Thaboridas nymphas, nymphas libanitidas? Esse
Profuit expertem quid patrii sceleris;
Quid magnum intacta numen gessisse sub alvo;
Non minus ingratae funera persophones
Ipsa etiam si tu subeas, fatoque perempta
Heu propero hinc alias abripiare plagas?
Nonne tuum est, quodcumque vides? Tibi sidera mundi
Hic varius rerum veritur ordo tibi;
Et perfusa tuo formosa est lumine tellus,
Adspectu et recreas, quidquid ubique viget.
Omnia quae contra nunc squallent, omnibus omnis
Effugit e rebus te fugiente decor;
Atque atrae apparent facies: ipse ignea titan
Auricomus rutili languidior jubaris
Spicula diffundit; quae, dum sublimis ab axe
Lustrat idumei thaboris hospitia,
Eque tuis virgo succendere suevit ocellis,
Et fieri adspectu clarior ipse tuo.
At non ille miser; neque enim pote noscere damna:
Nos miseri, nos hic perdidit interitus.
pagina 128
Qui bona quot rapuit nobis, tot munera laudum,
Tot tibi nunc meritae gaudia laeta feret:
Ut quae una heic fueras pulcherrima formosorum,
Sis quoque in aetheria maxima honore domo.
Debuit anne diu in terris haec forma morari,
Aut laude haec virtus tanta carere diu?
Hoc igitur quamquam sit continuis lamentis
Deflendum nobis flebile dissidium,
Jam non et doleo, laetor magis: ante parentis
Aetheriae meritis laudibus invideam?
Jampridem o caelo digna ac fulgentibus astris
I, regina, domos ingredere o superas:
Sat tellus tibi culta diu est: nunc regia caeli
Te vocat effuso caelicolum thiaso
Effulgens late; tibi plaudunt sidera, et una
Aurea flammeolo [a] serta parant capiti.
Ecce altae patuere fores; viden omnia divum
Agmina in occursum laeta volare tuum?
Ardenti viden et taedas dum quassat olympo,
Pulcra Amor ut pulcher fulgeat in chlamyde?
Ille praeit nubem; qua tu levis astra subibis
Flaventis rutilam lumine crysolithi,
Ac variis mira arte coloribus intertextam,
pagina 129
Iris ceu suevit fulgere versicolor.
Qui fremitus circa comitum, quae carmina, quantus
Undique odor suavis funditur ambrosiae!
I felix: verum ipsa inter tot culmina laudum,
Tantaque caelestis gaudia concilii,
Si bene quid de te merui, ne sperne jacentem,
Neve sine immemori me effluere ex animo.
Ah procul iste metus, non es, quam gloria mutet
Hinc cedes, nostri sed memor usque [b] feres
Sidereo magni e solio regina tonantis
Optatam in duris provida rebus opem.
Usque aderis terrae; sua per te fulmina ponet
Jam deus, et fontes pandet opum omnigenos,
Orantem quoties blande conspexerit: isti
An matri quidquam deneget omnipotens?
Sed levis ex humili surgens tellure per altum
Jam veheris, jam nos deseris aethereis
Circumfusa choris, rutilasque evecta per auras
Languidulis tete subtrahis ex oculis.
Jamque lates: qualis [c] quondam quum suave halans thus
pagina 130
Uritur, aut costi gramen Achemenii,
Excitus ille solet multo vapor igne per aras;
Qui late in campos diditus aerios
Fragrantique hilarans minus atque minus loca odore
Spectantum cupida diffugit ex acie.
O ubi es? Ah liceat nutantibus aera pennis
Findere, et aurati limen adire poli,
Aligeros inter juvenes quum regna triumpho
In tua regifico vecta pedem intuleris,
Quumque tibi dulci [d] occurrens cum conjuge proles,
Ostendens et opes, quas habet illa domus,
Imperii [e] sociam bona diva acceperit. Ut te
Coelicolae attonito lumine suspicient!
Ut subito impleri laetum dulcedine pectus
Quisque nova adventu sentiet alma tuo!
Ipsa autem immenso divini in lumine vultus
Absorpta ut penitis sensibus exilies!
Cur tenet ah tellus? Utinam super aethera vecter;
Aoniis valeat lympha petita jugis.

EXPLICIT MONOBIBLOS.

pagina 131 IDYLLIUM I. IN NUPTIIS ABUNDII REZZONICI CLEM. XIII, FRATRIS F. URBIS SENAT. ET HIPPOLYTAE BONCOMPAGNIAE LUDOVISIAE ec. VATES.

Nymphae, Castalides nymphae, jovis aurea proles,
Munera si quando fuerunt mea dulcia vobis
Nunc o, linquentes lauri nemus, et juga pindi
Florea, vos cupido hoc vati concedite munus.
Numine opus vestro. Toto nam gurgite tybris
Dum vocat Hippolyten, dum laeto murmure colles
Romulei, laudesque sonant et nomen Abundi,
Quem generum venetaeque omnes omnesque latinae
Optavere sibi matres, an pectore vota
Solus clausa tegam, nec quid mea carmina possint
Experiar, nec dona feram parnassa sponsis?
Carmina sunt dicenda: adsunt non aurea vati
Poculaque, et pario spirantia marmore signa,
pagina 132
Quae donem, gemmaeque, et candenti ex Elephanto
Crateres ebeno picti: non murice vestes
Adsunt sidonio rutilae, nec mollia Serum
Vellera, quae tenui pulcre discreverit auro
Docta manus, varioque ornarit daedala cultu.
Carmina sunt mea dona. Utinam, dum pronuba lucet
Fax bona, post longum qua non felicior arsit,
Haec quoque conjugibus placeat sylvestris avena!
Dicite Pierides: tenuem nec Abundius odit,
Culta nec Hippolyte cantum; dii amant quoque sylvas,
Jupiter et gracili pastorum gaudet avena.
Dicite: barbaricis opibus, spoliisque superbas,
Nunc veneri myrto sacra, nunc floribus auctas
Ecce triumphales Capitoli Hymenaeus ad arces
Et volat et festas inter subit atria voces
Connubii jam vincla, novis jam munera sponsis,
Sacra dionaeae portans jam gaudia taedae.
Quid spolia heic cerno, quid tela, et sanguine cristas
Rorantes? Tecum tua sint fera munera Mavors;
Pacis Amor deus est; pacalo evinctus oliva
Hymen o Hymenaee subi Capitolia. Jam nunc
Laeta Quirinali procedet culmine pompa;
Dia venit jam nupta, venit jamque omine fausto
Dius et ipse sua pariter cum conjuge sponsus;
Et Venus in bijugis et Amor vectatur iisdem,
Aurea poma manu tenet illa, hic lampada quassat.
pagina 133
Cernitis, ut juvenis blando suspirat amore
Saucius, atque oculos optata in virgine figens
Mille faces ac tela imo sub pectore sentit?
At nympha unanimi flamma succensa nec ipsam
Jam matrem ah! dulcem matrem, carumque parentem,
Non fratres, patriasque animo reminiscitur aedes:
Usque adeo gaudet formosi conjugis ore.
Talis et Andromache priameio in Hectore flagrans,
Talis et aligero quondam jove Tyndaris orta
Inter amycleas forma pulcherrima nymphas
Ibat in Atridae flavi spectanda cubile.
Vos Jovis o Themidisque, Horae, gratissima proles,
Eunomieque Diceque atque Hirene praedives
Ducite io pompam; tuque o praecinctus oliva
Hymen o Hymenaee subi Capitolia: tempus
Spargere nunc flores, nunc circum mille volantes
Idalii pueri limen late omne rosarum
Puniceis sternant foliis, et molli hyacintho,
Et paphia myrto bene olenti: Juno puellam
Cum Venere in thalamum ducant; Hymenaeus, Amorque,
Ambo hilares, ambo juvenem comitentur ovantes,
Et rutilas de more faces et serta ferentes.
At chorus aequalis charitum per mutua nexis
Inter se manibus celeri plaudant pede terram
In numerum, serus veniat dum olymp.
O Amor, o Charites, o Hymen, o Hymenaee
pagina 134
Dicite io, magna jam dicite voce, triumphae,
Rursus io, magna ter dicite voce, triumphe,
Partus honos ingens, parta est victoria vobis:
En subeunt sponsi Capitolia celsa. Quid ultra
Demoror? O fatis animae felicibus ortae
Salvete, o caelo missum genus! Aurea vitae
Fila neant vobis concordi foedere Parcae:
Omnia fausta precor. Magnis vos aurea vitae
Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
Myrtus ut idaliis, ut crescit Amaracus hortis
Fertilis assimili foetu, quem candida Nais,
Quem sibi Amadryades studio fovere puellae;
Sic domus haec simili succrescat prole parentum,
Virtutemque decusque utroque e stipite ducat:
Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
Casta pudicitiam servet domus usque, nec unquam
Justitiam pacemque optet; tum sedula virtus
Assideat foribus custos, tum copia pleno
Semper opes cornu fundat, nec cesset avara
Usque novas praebere, inopi quae dentur amico:
pagina 135
Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
Rezzonidum propriumque fuit, propriumque manebit,
Non sibi, sed miseris ditescere. Vos mihi testes
Romulidae, me vera loqui, me nota. Quis unquam
Largius effusa stipe vos adjuvit egentes,
Quum malesuada fames, quum fata adversa premebant?
Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
Testes et Venetae, testes Antenoris arces,
Quae toties sensere manus CLEMENTIS, et una
Indoluere, alio quum talem abscedere longe
Imperium in magnum viderunt, nec sua tantum
Posse, sed alterius solatia quaerere gentis:
Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
Quid Nymphae gentemque loquar, proavosque atavosque
Magnanimos? Quid jam geminos, duo maxima Romae
Lumina, Gregorios? Quorum benefacta silebit
Aetas nulla, licet veniat labentibus annis
Invida gens, tantam cupiat quae carpere laudem:
Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
Progenies jam qualis erit? Non deficit agros
Insita vis, nec poma suos oblita sapores
Degenerant, adsit cultus modo. Sic bona gentis
Semina, sic virtus tardos transmissa per annos
Deficit haud unquam venturos alma nepotes:
Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
Aurea progenies ergo florebit in oris
pagina 136
Romuleis, si non vestris majoribus unquam,
Nympha tuis simul alma, tuis simul inclyte Sponse,
Dissimiles Latium natos, prolemque videbit;
Utraque gens claro majorum gaudet honore:
Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
O venias formose puer: te voce vocare
Auditae per noctem umbrae manesque piorum
Romulidum: seu bella juvent, seu civica jura,
Seu libeat, rutilo spectandum effulgere in ostro
Palladis inter opes musarumque otia sacra,
Heic exempla tibi Tarpeja ex arce petantur:
Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
Quo tamen ah nimium fidens feror? Ah male cauta
Desine musa: tibi nondum sunt grandibus aptae
Vires, non dignae romano Consule laudes.
Vatibus haec servant aliis dij facta canenda,
Calliope quibus alma favet, quibus augur Apollo
Jam nunc venturos tam claro e sanguine natos
Enumerat gaudens, et fata arcana recludit.
Fors et ego accingar, vires quum firmior usus
Adjiciet. Vos interea vitae aurea fila
Pergite ducentes concordi numine Parcae.
pagina 137

IDYLLIUM II. FACTA BARBARORUM IN PALESTINAM INCURSIONE, CONQUERITUR PASTOR BETHLAEUS ALEXIS.

Hostis adest: patriis extremum in collibus herbas
Carpite oves, tenero dum canent mollia rore
Gramina, et egelidis zephyrus strepit aliger auris.
Ite citae: Daphnis vos en agit. O bone Daphni
Pasce pecus, rabidosque agros quum torridus aestu
Sol findet, saturum vitrei duc fontis ad undas,
Lucus ubi, et placidi Jordanis frigida ripa.
Ipse heic bethlaea moerens sub rupe jacebo;
Rupe sub hac nostro juvet indulgere dolori.
Nil nostri misereris? Alexis te tuus orat,
Ipse tua sub rupe dolens Bethlaeus Alexis;
Cui saepe hirsutos longe a praesepibus ursos,
Et duros ovibus voluisti avertere morbos,
Te vocat auxilio o divum puer, o hominum rex.
Nam quid jam misero restat? Furit impius hostis,
Arma fremunt gentes vicinis undique regnis;
Hinc Arabes, hinc en rapidis Memphitica pubes
Fertur equis. Nos jam fuimus: pastoribus arva
pagina 138
Orbantur, stabula alta ruunt. Quod gens tua tantum
Flagitium admisit? Diversas quaerere terras
Cogor, et exilio sanctos mutare recessus
Aeger, inops. Vos o fontes, vos o juga celsa
Thaboris, ah superum quondam lustrata choreis,
Grata deo sedes; solymae vos pulcra valete
Pascuaqua irriguique amnes sylvaeque lacusque.
Tuque vale tu dia specus, tu conscia partus
Virginei, dilecta vale domus. Ergo ego numquam
Te visam? Numquam cunas, atque annua sancti
Natalis jam sacra colam? Quis limina sparget
Pallenti viola et ferrugineo hyacintho
Mollia odoratis miscens vaccinia calthis?
Sertum quis puero nectet? Vel carmina dicens
Placabit pecori numen, pecorisque magistris?
Phylli, rosas jam mitte; argutam pulcher avenam
Frange manu o Coridon: fuerunt haec otia nobis;
Pars Arabum montes, pharias pars ibimus oras.
Ibimus heu! puer alme, neque echo garrula posthac,
Non platani, aut resonae referent tua nomina valles.
Nemo tui jam cultor erit, tibi munera suplex
Nemo feret; densis heic crescet sentibus horrens
Carduus, aut tygris catulos heic aspera ponet.
Rupes o! felix rupes Bethlaea, tepentes
Has lacrymas, hos et gemitus extrema doloris
Signa mei cape, quaeque tuis nunc oscula saxis
pagina 139
Infigo. Mihi nulla gregis cura: ite capellae,
Ite agni; pecus omne licet sit praeda luporum;
Barbarus haec sata culta habeat, manuumque laborem,
Nil moror: at sanctae rupis stet gloria semper,
Semper honos stabuli. Rapiat ferus omnia praedo,
Heic ego felicem possim traducere vitam;
Hoc precor, hoc unum puer o concede precanti.
Quid loquor ah demens? Alias captivus in oras
Abripiar: linquenda domus, qua vagiit Infans
Dius, et agresti cubuit male fultus arista.
Huc mea spes recidit? Precibus nec flecteris ullis
Alme puer: tibi vota quidem, tibi munera suplex
Saepe tuli, puro colui te pectore semper.
Heic mihi vicino crescunt canentia in horto
Lilia, sunt casiae, sunt auricomi narcissi,
Et lauri et myrti, quas, quum caper improbus ore
Jam laesurus erat, poenas mihi sanguine solvit.
Haec servo tibi dona, hinc serta halantia nectam;
Tu tantum ne sperne preces: hoc vivere in antro
Da, precor; aut obstant si votis aspera fata,
Heic saltem liceat letho finire dolorem.
Ipse quidem moriar laetus, defessaque claudam
Lumina, ubi primum vitales aetheris auras
Tu puer hausisti casta demissus ab alvo.
Jamque necem cupio: extincti miserebitur hostis,
Et tumulo nostrae caussam necis addet. Alexis
Heic recubat pastor, qui letho amittere vitam
Maluit, hoc absens quam longum vivere ab antro.

pagina 140 IDYLLIUM III. EX MOSCHO LATINE VERSUM. EUROPA.

Dulce olim Europae visum dea candida Cypri
Immisit, noctis quum pars extrema rubentem
Jam vocat auroram, jam nectare dulcior hyblae
Affusus per membra sopor tegit almus ocellos,
Veraque noctivagis pascuntur somnia formis.
Nam thalamis recubat dum tecti parte sub alta
Filia Phoenicis tum virgo Europa, videbat
Terrarum geminas pro se contendere parte,
Asidaque, Oppositamque. Os virginis utraque habebat;
Una peregrinae similis tamen, altera formae
Indigenae, natamque suam sibi jure petebat
Haec potiore; a se genitam memorabat, et annis
Nutritiam a teneris. At fortior illa volentem
Hinc validis atque hinc manibus complexa trahebat;
Scilicet Europen, fatorum lege suprema,
Ab jove promissam dicens, sibi munus ut esset.
Virgo metu perculsa extemplo prosilit alto
E thalamo; veras ut res nam somnia vidit:
Tum trepidans , tum muta diu consedit, utramque
pagina 141
Et faciem vigilans praesenti in imagine cernit.
Ut vero attonitae longo post tempore cessit
Ille stupor, virgo sic fata: quis o! mihi divum
Obtulit haec visa? Aut quaenam haec me somnia terrent
Suaviter irriguo perfusam membra sopore?
Quae fuit, in somnis quam vidi, illa hospita? Quam cor
Perculit eius amor? Quanto suscepit et ipsa
Me studio, et blandis ceu gnatam adspexit ocellis?
O mihi iam faciles bene vertant somnia divi!
Sic ait; et socias surgens compellat amatas
Unanimes, aetate pares, et sanguine claras;
Cum quibus illa jocos semper miscebat, iniret
Seu choreas, puro ablueret seu corpus Anauro,
Candida odoratis legeret seu lilia campis.
Convenere citae: stant florigeri clathisci
In manibus, celerique petunt pede roscida prata,
Prata mari vicina, simul quae semper adibant
Et roseo foetu captae et resonantibus undis.
In medis calathum incedens Europa ferebat
Aureolum, visu mirum, Vulcani opus ingens;
Quem Lybiae dederat, petiit quum nympha cubile
Neptuni; illa dedit formosae Telephaëssae,
Sanguine quae fuerat sibi juncta; haec munus habendum
Praebuit Europae genitrix gnatae. Inclyta in illo
Gesta faber varia caelarat daedalus arte.
Auro namque inerat sibi nondum reddita, nondum
pagina 142
Corpore mutato, sed adhuc bos Inachis Io,
Percita adhuc oestro, tendens per caerula gressus
Assimilis nanti: liquidis color additus undis
Caeruleus. Gemini juvenes stant desuper ora
Litoris in summa; vultuque immotus uterque
Miratur per salsa bovem maris aequora euntem.
Jupiter heic inerat mulcens humentia colla
Aequoreae vitulae; cui mox sua cornua dempsit
Propter aquam, propter septemplicis ostia Nili
Virgineam reddens converso corpore formam.
Concolor argento Nili liquor ibat, ahena
Bos erat, ex rutilo fulgebat Jupiter auro.
Circum autem, summa calathi sub parte rotundi,
Ipse videbatur Maja generatus, et illi
Proximus Argus erat centeno lumine clarus.
Cujus purpureo volucris de sanguine nata
Plaudebat pennarum hilari gavisa colore,
Expendensque decus caudae, ceu carbas picta,
Aureoli extremum calathi circumdabat orbem.
Tale opus, ac tali se munere laeta gerebat.
At nymphae postquam venere ad florea prata,
Captae aliis aliae gaudebant floribus: ungui
Narcissum haec tenero mollem legit; illa hyacinthum,
Haec violam, aut halans serpyllum; lapsaque passim
Et folia et frondes verna tellure jacebant.
Nec minus errantes aliae decerpere flavum
pagina 143
Instabant in serta crocum: media ipsa legebat
Puniceam Regina rosam, formosior una
Tanto aliis, quanto Charisin Venus aurea praestat.
Sed neque erat florum studio, neque virginis illa
Nomine laeta dio mansura. Ut vidit ab axe
Namque deum genitor nympham, penetrabile telum
Sensit acydaliae veneris, quae sola vel ipsum
Vincere sueta Jovem, magno succendit amore.
Ille quidem effugere et rabiem Junonis iniquae,
Fallere et incautae cupiens cor molle puellae,
Occuluit numen, mutato et corpore sese
Induit in taurum; non ad praesepia qualis
Pascitur, aut curvo terram proscindit aratro;
Non qualis ludit pecora inter agrestia camp
Luxurians; nec qualis item, stridentia multo
Edomita cervice trahit qui pondere plaustra.
Corpore flavus erat toto, sed candidus alte
Fronte bovis media splendebat circulus: olli
Glauci oculi, et blando fulgebant igne corusci;
Tum paria hinc atque hinc surgebant cornua celso
E capite; haud aliter quam quum nova cynthia caelo
Invehitur, curvaque nitet nondum integra fronte.
Iamque aderat: veniens pavidas non ille puellas
Terruit adspectu; sed cunctae accedere gaudent,
Sed placidum manibus taurum contingere, vernum
Cujus odor dius prati superabat odorem.
pagina 144
Europae stetit ante pedes, collumque superne
Lambebat mulcens: pariter formosa puella
Contingitque ipsum, niveasque abstergit ab ore
Laeta suis manibus spumas atque oscula figit.
Mugiit haec inter bos lene: audire putares,
Mygdonia argutam fundit quam tibia, vocem;
Molliaque inflexit crurum curvamina, et herba
Procidit in viridi nympham cervice reflexa
Adspiciens, praebensque adstanti grandia terga.
Tum virgo tali voce est affata sodales:
Dilectae o sociae properate; insidere tauro
Hoc juvet: ille quidem dorsum jam stravit, et omnes
Ceu ratis excipiet. Visu est quam lenis, et ore
Blandus hic! Haud aliis similis: mens insidet illi,
Mens hominum facilis, solius et indiga vocis.
Dixerat, ac ridens tergo consedit in alto:
Dumque aliae accingunt sese, jam virgine amata
Exiluit rapta taurus, gressuque volucri
Se freta proripuit citus ad neptunia. At illa
Desertas moesta conclamat voca sodales,
Brachiaque incassum tendit; non ulla sequendo
Cursum aequare valet. Namque ocyor ille relinquens
Litora, ceu rapidus delphin, maria alta secabat.
Grandibus at phocis invectae gurgite ab imo
Nereides venere omnes, atque agmine pulcro
Implicuere choros; summas perlabitur undas
pagina 145
Neptunus pater ipse rotis, magnoque tridente
Sternit iter fratri. Circum glomerantur in orbem
Humida gens ponti Tritones, laetaque conchis
Carmina raucisonis laetosque canunt hymenaeos.
Nympha jovis magni taurino in corpore sidens
Hac tenet incurvum cornu bovis, aurea at illa
Daedaleae collecta manu velamina vestis;
Ima tamen spumat canenti fimbria fluctu.
Ceu navis quum vela tument, nymphamque levabat.
Quae postquam patria longe a tellure recessit,
Nec jam usquam apparet litus, nec culmina celsa
Vertice frondifero, caelum undique et undique fluctus
Se circum ut vidit, tales dedit ore loquelas:
Quo divine vehis bos raptam? Quisnam es? Et o qua
Arte viam carpis, gravibusque insistere ponto
Haud horres pedibus? Maris unda est pervia pandis
Navibus, horrescunt fortes vaga caerula tauri.
Heic tibi qui potus dulcis, quae pabula in undis?
An deus es? Superos at cur quod dedecet, ultro
Ipse facis? Lucis nec delphin curvus in altis,
Sylvicolae nec tauri errant in gurgite; at ipse
Per terramque ruis pelagusque: dat ungula remos.
Fors etiam volucri sublimis in aera nisu
Effugies, summumque petes novus ales olympum.
Me miseram! Longe patris quae sede relicta
pagina 146
Haud ullas timui insidias, taurumque sequuta
Sola per undisonos temere vagor avia tractus.
Tu facilis Neptune, maris cui tradita cura est,
Adsis o! propiusque iuves: da visere tandem
Te comitem cursusque ducem. Sine numine divum
Non ego monstriferas ponti feror acta per undas.
Sic illa; at contra taurus sic corniger infit:
Sume animos, Virgo, pelagi nihil unda nocebit.
Namque ego sum, quamvis videar bos esse tuenti,
Jupiter: in quodcumque volo, me vertere possum.
Nunc adeo tuus altus amor pulcherrima tauro
Assimilem, longum fecit metirier aequor.
Te Creta incolumem capiet, quae me quoque parvum
Nutriit; ipsa illic mecum iungere hymenaeo,
Magnanimosque dabis gnatos, qui ditia regna
Sceptriferi in cunctis magna ditione tenebunt.
Haec fatus, fecit rata dicta: apparuit undis
Creta; aliam in formam se Jupiter induit, et jam
Connubium celebrat, circum famulantibus Horis;
Illaque virgo prius, magni tum sponsa Tonantis
Progeniem dedit et gavisa est nomine matris.
pagina 147

IDYLLIUM IV. EX GRAECO BIONIS SMYRNAEI Idyll. I. PARODIA IN MORTE ALEXIS.

Occidit heu pulcher; pulcrum lugemus Alexin:
Occidit heu! Mecum lugent et Alexin Amores.
Ne recubes jam purpureo sub tegmine Phylli,
At surgens atrata sinus, percussaque palmis
Pectora, dic periit, periit dic pulcher Alexis.
Occidit heu! Mecum luget et Alexin Amores:
Taygeti misere jacet ille in collibus album
Saucius albenti femur apro, angitque parentem
Phyllida vix spirans. Ater per membra volutus
It nivea heu sanguis, languentia lumina torpent.
Atque rosae fugiunt labris; simul oscula blanda
Dispereunt, quae non mater miseranda relinquet:
Cara vel extincti matri sunt oscula; at ille
Oscula quod figat morienti plurima, nescit.
Occidit heu: mecum lugent et Alexin Amores.
Dirum vulnus habet, dirum formosus Alexis;
Majus corde tamen vulnus fert mater in imo.
Circa illum complentque canes ululatibus auras,
pagina 148
Et nymphae lacrymantur Oreades: ipsaque Phyllis,
Sparsa comas, solis moerens in saltibus errat,
Moerens, nuda pedem; sua quo vestigia vertit,
Et laniant sentes, materno et sanguine rorant.
Ipsa tamen fertur per longas anxia valles,
Dilectumque iterat nomen, puerumque requirit.
Illius interea saliens e vulnere sanguis
Ibat, et undanti rivo foedabat honestum
Pectus; foedabatque sinum; rubet ilia tabo.
Heu miseram heu teneri plorant et Phyllida Amores:
Illa simul puerum amisit, simul oris honorem;
Pulcra fuit Phyllis, pulcher dum vixit Alexis,
Forma abiit matri, simul ac puer occidit. Heu heu
Et fluvii jam Phylli tuum flent aurea luctum,
Et fontes o Alexi gemunt te in collibus altis.
En flores luctu rubuere, en anxia mater
Tristibus implevit collesque urbemque querelis.
Ah misera ah Phylli; periit formosus Alexis:
Reddidit atque Echo, periit formosus Alexis:
Quis dirum matris casum non lugeat? Heu! Heu!
Ut vulnus crudele parens, ut vidit Alexin,
Purpureum ut vidit circum latera ima cruorem,
Brachia protendens flendo dicebat: Alexi,
O mane, Alexi, ut te supremum perdita visam,
Ut te complectarque, labris jungamque labella.
Tum si quis cedente anima super halitus errat,
pagina 149
Oscula ne tantum invideas suprema, fugacem
Ore legam cupido, luctumque explere juvabit.
Saltem haec, tu quoniam me jam fugis, oscula mecum
Servabo, extremum hoc munus morientis habebo.
Ah procul hinc dilecte fugis; regemque tremendum,
Taenariosque petis manes. Ego perdita vivam,
Fas matri nondum tecum descendere ad orcum.
Tu puerum tu diva meum Proserpina natum
Accipe, tu potior: formosum est quidquid ubique,
In tua jura fluit. Me me crudelia flentem
Fata premunt; nostro tu contra es laeta dolore.
Sic moreris, mea cura? Simul jucunda voluptas
Ceu sopor in tenues fugiens evanuit auras:
Orba tua est genitrix: tecum spes irrita cessit,
Atque domus cessit columen. Malesane quid apros
Venabare, feras cur tam formosus adibas?
Sic flebat Phyllis; flebant cum Phyllide Amores.
Ah misera ah Phylli; periit formosus Alexis:
Illa tot effudit lacrymas, quot fudit Alexis
Sanguinis exspirans guttas; fletusque cruorque
In varios abeunt flores, tellure recepti:
Lilia sunt fletu prognata, cruore Amaranthus.
Occidit heu pulcher; pulcrum lugemus Alexim,
In sylvis natum genitrix ne perdita plores;
Heic torus, heic illi thalamus bene cultus, Alexis
Heic cubet: extinctus quamvis, est pulcher Alexis,
pagina 150
Exanimis certe est pulcher, potiusque sopore,
Quam domitum letho dicas. Nunc mollibus illum
Pone, suis cubet ut in vestibus, in quibus olim
Assuevit sacros per noctem carpere somnos:
Serta inter floresque illum nunc pone; sed una
Cum puero extincto florum est extincta venustas.
Circum et odoratis irrora unguenta alabastris
Perfundens: sed non bene olent jam balsama, Alexis
Quum periit, quum fugit odor tuus optime Alexi.
Mollis puniceo jacet en velamine tectus
Ah dolor, et puerum pueri lacrymantur Amores:
Detonsique comas, invisa hic spicula spargit,
Ille arcum iratus pedibus premit, ille pharetram
Pennigeram frangit; pulcros parat ille cothurnos
Solvere ab extincti sura; gerit iste lebetas
Auratos, vulnusque lavat frigentis apertum
Rore superfuso, atque alis permulcet Alexin.
Ipsam omnes plorant ipsam quoque Phyllida Amores,
Extinxitque faces Hymen, serta omnia rupit
In foribus, puero quae forte parabat; et heu heu
Carmen triste sonat, non Hymen o Hymenaee;
Heu heu propter Alexin adhuc magis, heu hymenaeum.
Phyllidis heu natum Charites flent; pulcher Alexis
Et periit, dicunt alterna voce querentes,
Alta voce magis dicunt, quam Phyllis et ipsa.
Parcae etiam pulcrum Parcae lacrymantur Alexin,
pagina 151
Et revocant cantu, sed jam nequit ille vocantes,
Non audire velit; retinet Proserpina captum.
Ergo modum lacrymis Phylli nunc pone; relictis
Nam choreis epulisque alio plorabis et anno.

FINIS.

Appendix A Notae

1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16,17,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31,32,33,34,35,36,37,38,39,40,41,42,43,44,45,46,47,48,49,50,51,52,53,54,55,56,57,58,59,60,61,62,63,64,65,66,67,68,69,70,71,72,73,74,75,76,77,78,79,80,81,82,83,84,85,86,87,88,89,90,91,92,93,94,95,96,97,98
Notes
1
[a] Francisceus Zanottius vir singulari doctrina atque orationis elegantia scripsit elegias in praecipua festa B. M. Virginis; quae Bononiae typis editae sunt anno 1751. Harum lectione atque admiratione Zamagna excitatus in eodem argumento quid ipse posset expertus est. Utinam multi existant, qui utriusque exemplum sequi velint, ac eodem in sanctissimam Dei matrem amore inflammati, conferant ad ejus laudes illustrandas poeticam facultatem quam nunc quidem in res levissimas bonaeque frugis inanissimas flagitiose profundunt.
2
[a] Eidem namque et aliam scripsit auctor elegiam, quae in illo extat libello, cui Echo nomen. Una autem Selecta e graecis carmina elegantissime ab eodem Raymundo latine versa habentur.
3
[b] Recte inquit sibi nunc esse ‘iter terris altius’, quum prius de Echus natura egerit, nunc vero de aeria navi acturus sit, quam P. Franciscus Lana non poetice minus quam ingeniose adornavit. Ejusdem etiam possibilitatem, ut ipse dicit, planiore ac simpliciore modo demonstravit Tentam. X. primae partis Colleg. Curiosi editi Norimbergae anno 1676. Johannes Christophorus Sturmius Phil. M. Mathem. ac Phys. in Inclyta Altdorffina P. P. et h. t. Univers. Rector.
4
[c] Homerus Iliad. lib. VIII.
5
[d] Virgilius quidem lib. III. Aen. et P. Cornelius Severus sub Aetna conlocant Enceladum: at Pindarus Pyth. od. 1. non Enceladum sed Typhonem qui et Typhoeus dicitur, Aetna in Sicilia premi adfirmat: ait enim
Τυφὼς... κίων δ' οὐρανία συνέχει, νιφόεσσ' Αἴτνα,
πάνετες χιόνος ὀξείας τιθήνα etc.
6
[e] Subter ea... nimirum sub aetna, sub qua religatum jacet Typhoei pectus, et ut {Pinddarus} ait ‘στέρνα λαχˈνάεντα.’
7
[a] ‘Primus ego incipiam..... ’jure quidem; quum integrum hujusmodi argumentum nemo, quod sciam, versibus illustraverit; quamvis et Robertius disertus ille leporum pater ac facetiarum, et alii fortasse partem aliquam attigerint; recentissime vero Mazzolatius in poemate elegantissimo, quod sub Parthenii nomine edidit, prope finem lib. V. Electr. hujusce rei mentionem fecerit.
8
[b] Alter hic auctoris frater, Marinus nempe, quem hoc in carmine adloquitur, alium jam in eo adloquutus, cujus Echo argumentum, prodiitque typis eisdem editum Romae anno 1764., propediem etiam in Holandia recusum prodibit.
9
[c] .....‘daedaleos’...... Hesiodus quidem tertiam hujus vocis syllabam produxit, et Horat. Flaccus in Odis non semel. At Homerus corripuit Iliad. lib. δ. ‘ζωστήρ δαιδάλεος’ etc. et lib. θ. ‘δαιδάλεον θώρηκα, τὸν Ἥφαιστος κάμε τεύχων’ etc. quem sequuti sunt praeter alios, et Propertius lib. II. Eleg. XI. edit. Elzev. ‘Daedaleum lino quum duce rexit iter et c.,’ et Columella de cultu hort. inquiens: ‘neu tibi daedaleae quaerantur munera dextrae et c.’
10
[d] De hac re videndus Plinius in nat. hist. Aulus Gellius in noct. att. , Regiomontanus, Petrus Jac. Martellius in Dialogo de Volatu, ac praesertim Franciscus Lana S. J. celebris in Italia ac philosophus suo tempore ac mathematicus, qui praeter aeriam navigationem, etiam artem hujusmodi diserte docet in suo prodromo ad lib. mag. nat. et art.
11
[e] Haec quidem de Pamphiliorum tusculano intelligenda; in quo nihil eorum desideres, quae vel ad amoenitatem spectant vel ad magnificentiam. Lusus vero illius pilae ab aere suspensae in eodem habetur, uti vocant, musarum cubiculo.
12
[f] Quum sit (per Nevv. in opt. pag. 342.) noster aer a totius atmosphaerae pondere compressus, densitasque ipsius aeris proportionalis vi comprimenti, infertur, eumdem aerem 7. millia passus altum a terra rariorem esse quatuor vicibus, quam in superficie; altum 14. milia passus, rariorem esse 16. vicibus; et ita porro in propartione nempe geometrica, ut ait Beniam. Martin in adnot. ad G. S., collata cum proportione arithmetica altitudinis ejusdem et c.
13
[g] Doctissimus siquidem Boscovichius in ea est opinione, quam certissimis innixam observationibus atque argumentis vulgavit in dissert. de Lunari atmosphaera: nimirum ‘haberi circa lunam fluidum quoddam homogeneum simile nostrae aquae, quod nempe certum habeat limitem superficiei supremae, in qua plurimum adhuc differat a circumjacente aethere, multo densius eodem sit et c.’
14
[h] Quamvis certi nihil de altitudine, ad quam aer se protendit, pronunciari possit; Keillius tamen, observatione crepusculorum usus, aerem adhuc sensibilem ad 44. mill pass. in alt. extollit. Videndus et Boscovichius in hanc rem; praesertim in dissert. de Aur. Boreali, in adnot. ad car. Caroli Necetii, in suppl. ad Phil. Stay. et in dissert. cui titulus: Nova Methodus adhibendi phases in Eclips. Lunaribus. Subtilius enim ceteris, ut solet, diligentiusque inquisivit.
15
[i] Frequentissimus est apud antiquiores peripateticos Philosophos Vacui horror, quo omnia, quae ab aeris pressione nunc repetuntur, non obscure minus, quam absurde explicabat.
16
[l] In philosophia recentiori pondus in corporibus est ex attractione, imo ipsa attractio ad hunc effectum determinata.
17
[m] Haec quidem delibata ex geometria, ut clariora sint, non abs re fortasse erit, si geometrarum verbis exponantur. ‘Igitur diameter Sphaerae sive axis est recta quaevis per centrum ducta et utrinque terminata ad superficiem. Circulus maximus Sphaerae est ille, qui oritur ex sectione plani cujusvis, quod transeat per Sphaerae centrum. Superficies vero Sphaerae aequatur areae circuli habenti pro radio diametrum ipsius Sphaerae; et soliditas Sphaerae aequalis erit trienti producti ex quadruplo circuli maximi, vel producto ex triente superficiei et semidiametro. Hinc sphaerae sunt inter se in ratione triplicata diametrorum; earundem autem superficies sunt in ratione solum duplicata diametrorum: nam areae circulorum maximorum sunt in duplic. ratione radiorum, quibus accedit ratio ipsorum radiorum, quam pro habenda sphaera eae ducantur in diametros vel radios; atque ita sit triplicata.’ Notandum, in versibus adhiberi heic verbum Refero pro Multiplico quum ipsa multiplicatio sit quasi quaedam comparatio vel relatio repetita.
18
[n] Heic Benedictus Stayus praesul ampliss. innuitur, vir in omni litterarum genere plane doctissimus, qui jam, quod optandum ei potius quam sperandum videbatur, illud est consequutus, ut rerum gravissimarum, quas lucretiano stylo describit, difficultas atque asperitas cum latini sermonis elegantia ac facilitate certare quodammodo videantur. Itaque de illo recte Cunichius ait:
Vidi ego (nam sacri phoebo monstrante poetae,
Quidquid agunt manes, cernimus, et superi)
Vidi umbram ingentem Neutoni umbramque Lucreti
Stayadae media nocte subire domum:
Nec mora; dia viro scribenti carmina magni
Ad latus hinc atque hinc adstiterunt comites;
Alter et incoeptum doctrinae luce rigavit,
Alter musaeo nectare sparsit opus.
19
[o] Intellige Petrum Jac. Martellium, cujus heic navis breviter describitur: de hac ipse primum lib. 4. sui italici poematis de oculis Jesu ad Amaryllidem mentionem fecit; eamdem postea fusius explicavit, vindicavitque in dialogo, quem de volatu inscripsit.
20
[p] Indicatur methodus adhibita ab ipso Lana in magisterio nat. et art. ‘Ratio ponderis aeris ’(ait ille) ‘ad pondus aquae non eadem a philosophis omnibus assignatur: per quosdam enim est ut 1. ad 700. aut 800. aut etiam ad 1000. Heic vero assumitur aerem esse ad aquae pondus, ait 1. ad 950. parum enim nunc refert exacta determinatio. Supponitur deinde per cubicus aquae esse pondo libr. 80. idest nunciar. 960. nam haec est Romani pedis antiqui communior mensura, de qua Villaipandus, et Ricciorius in Almag. Hinc sequitur aeris pedem cubicum habere pondus unius unciae. Sit iam vas diametri pedalis capax 80. librarum aquae seu unciar. 960. Aer in ipso contentus ponderat unciam unam, pondus autem materiae, ex qua vas conflatum est, duarum sit librarum seu unc. 24. extracta porro unica aeris uncia; vas istud in aere ponderabit 23. uncias. Fiat nunc ejusdem materiae et crassitiei aliud vas Sphaericum, cujus diameter sit pedum 25. cum nempe sit superficies in ratione duplicata diametrorum, jam ut 1. ad 25. ita 25 ad 625. superficies prodibit; et cum illa supponatur ponderare duas libras, haec altera superficies ponderabit libras 1250. At moles seu capacitas cum sit in ratione triplicata diametrorum, ut ista habeatur, fiat, ut 25. ad 625. ita 625. ad 15625. Quare cum aer prioris vasis unam ponderet unciam, aer contentus in hoc majori aequabit pondus unciarum 15625. seu libr. 1302. et unc. 1. Igitur pondus vasis seu superficiei seu luminae metallicae minus est pondere aeris, qui in illo vase continetur, adeoque differentia est lib. 52 1/12. Itaque si totus aer e vase educatur, vas ipsum specifice levius erit aequali aeris mole, et ascendat in aere ita, ut sibi conjunctum pondus lib. 25. sursum valeat evehere.’ Haec fere Lana; eademque methodo quaecumque ratio patebit quaesita.
21
[q] Nicolaus nempe Copernicus natus est Thoruniae una ex Prussiae, ut nunc vocatur, Poloniae urbibus, anno 1473. Ejus planetaria hypothesis olim, quemadmodum nonnulli volunt, etiam a Pithagora Samio aliisque antiquissimis philosophis usurpata fuit; ut non omnino nova et ab eo excogitata, sed renovata potius, atque exculta feliciter censenda sit. Lege elegantissimam ejusdem descriptionem in lepido illo Fontanelli dialogo Sur la pluralité des mondes.
22
[r] In hac significatione Manilius etiam lib. I. Astronom. accepit hanc vocem.....
Et quinque adverso luctantia sidera mundo
Exercent varias naturae lege choreas. etc.
23
[s] Iason heic poetice dicitur primus navigasse; quum nihil ejusdem expeditione apud poetas celebratius sit. Ceterum cui sit primo navigatio tribuenda, certant sapientes, ‘et adhuc sub judice lis est’.
24
[t] Fuit enim etiam Peleus in argonautica expeditione: vide Orph., Apollonium Rhod., Catullum in aureo carmine: Peliaco quondam prognatae vertice {Sylavae} etc.
25
[u] Post argonautas non immerito heic mentio sit de Christophoro Columbo, cujus in Americam navigationem aetates omnes suspicient atque admirabuntur. Velim autem animadvertas, quod hoc in loc tacite videtur cum Fontanellio innuere, quamvis non audeat palam proferre invidiam pertimescens: nimirum non videri omnino fieri non posse, ut quemadmodum Americani de oceani navigatione perverse sentiebant ante adventum Hispanorum, sic fortasse Europaei de navigatione aeria non omnino recte opinentur ac iudicent. Vulgatum illud Lucretii lib. V. ....
unumquidquid paullatim protrahit aetas
In medium, ratioque in luminis eruit oras
etc.
26
[x] Hanc in insulam juxta plerosque historicos primum descendit Columbus, eaque etiam num paret hispanis; estque accommodatissima hispanorum classibus ad importandas, exportandasque merces ex America.
27
[y] Non desunt Mythologi, qui existiment Taurum et Arietem fuisse naves quarum altera Phryxus ad Colchos, altera vero Europa ex Phoenicia in Cretam vehebatur: idem de Pegaso Bellerophontis, de Persei Balaena, et Triptolemi Dracone sentiunt. Vide Joann. Potter. Archaeol. Graecae lib. III. cap. XIV. ubi etiam praeter alia testimonia locum
Περσεὺς πρὸς Ἄργος ναυστολῶν τὸ Γοργόνος
παρακομίζων.
(Aristophanis affert ex Thesmoph. in quo Perseus ad Gorgonas nave vectus manifeste dicitur....)
etc.
28
[y] Multi saepe cum Britanni, tum Batavi praesertim extremas Sinarum oras praetergressi, experti sunt, sed incassum, in Europam per Septemtrionis latus redire, atque ita novum iter navibus in Indiam aperire. Immensa glacies in eo mari praeter alia incommoda impedimento fuit, quominus voto potiti sint.
29
[a] Virgilius etiam lib. I. Georg. per eadem ferme haec signa ver describit, quamvis id fortasse recentioribus Astronomis non omnino probetur.
30
[b] Lucianus, λογω ά. αληθ. ιστορ., ita de rege in Lunari orbe, quo suam navim adpulisse fingit, ‘καὶ ὃς ἀρξάμενος, ait, τὸ καθ' αὑτὸν ἡμῖν διεξῄει, ὡς καὶ αὐτὸς ἄνθρωπος ὢν τοὔνομα Ἐνδυμίων ἀπὸ τῆς ἡμετέρας γῆς etc., ibique, ut solet, lepidissime Planetocolarum pugnas describit. Quibus non abs re Hippolytum atque Adonidem adjicere visum est; quod suas Venus in Euripidaeo Hippolyto στεφανηφόρῳ inimicitias cum eodem satis aperte declarat; et Diana, quae eadem est ac Luna, suas cum Adonide; quem etiam interfecturam minitatur. Id enim contra Euripidis Scholiasten Stiblinus et Barnesius cum Apollodoro ac Petro Victorio ex his ejusdem tragoediae versibus erui contendunt:
ἐγὼ γὰρ, inquit Diana prope finem, αὐτῆς (nempe Veneris) ἄλλον ἐξ ἐμῆς χερὸς,
ὃς ἂν μάλιστα φίλτατος κυρῇ βροτῶν
τόξοις ἀφύκτοις τοῖσδε τιμωρήσομαι etc.
De immodico vero Endymionis somno audiendus praeter alios (Theocr. In Idyll. γ'. prope finem.)
ζαλωτὸς μὲν ἐμὶν ὁ τὸν ἄτροπον ὕπνον ἰαύων
Ἐνδυμίων· ζαλῶ δέ etc
, quae olim ipse auctor, quum hoc Idyllium latine verteret, sic extulerat liberius.......
et Endymion felix, cui condita nocte
Lumina sunt molli semper, fruiturque sopore,
Miror et Jasiona etc.
31
[c] Similis loquutio habetur apud Virgilium lib. 2. Georg. vers. 352. et sequ.
32
[d] In hac opinione Mersennus est. Varias autem navium species habes apud Thomam Garzonium; quarum celeberrimae sunt illae tres a Guilelmo Schrotero inventae, et a Scoto nostro in sua Mechanica descriptae. Celebratissima et illa Roterodamensis est navis, huic similis etiam Antuerpiensis, cujus Famianus Strada, lib II. dec. II de bello belgico, mentionem fecit. Omnibus vero praestantior hoc in genere illa fuit, quae inspectante Henrico VIII. tamesim subiit, inque sui admirationem oculos omnium, qui aderant, convertit.
33
[e] Graeci quondam, aliaeque gentes ad majorem Ursam vel Helicen quam primus observavit Nauplius, si Theoni credere fas est; vel, juxta Flaccum, Argonaut. lib. I., Tiphys ille celebratissimus Nauclerus, cursum instituebant: unde
....Ἑλίκῃ γε μὲν ἄνδρες Ἀχαιοὶ
εἰν ἁλὶ τεκμαίρονται ἵνα χρὴ νῆας ἀγινεῖν etc.
(Aratus inquit,)
At Phoenices iter dirigebant ad minorem Ursam (testibus Eustathio Iliad. α'. Et Arriano Exped. lib. VI.) quam dispexit primus juxta nonnullos Thales Milesius origine phoenix; apud Hyginum lib. II. Poet. Astron. Eustathium Iliad. δ. et Theonem in Aratum. Phoenicios nunc Europaei omnes imitantur. Vide Potter. in Archaeol. lib. III.
34
[f] Id quidem non est intelligendum sine declinatione diversa in diversis terrae locis; quamobrem et tabulae, uti vocant, declinationum constructae sunt. Imo si ad ingentes ferri fodinas aliquando deveniatur, non polum, sed illas magneticam acum respicere certum est; nullusque fere ipsius tunc habetur usus. Si vero in ipsis polis iisque solis massae ferreae haberentur, ad ipsos tantum polos sine ulla ferme declinatione magneticae acus dirigentur.
35
[g] Primos se fuisse magneticae hujusmodi proprietatis inventores mortales multi gloriantur; nec desunt, qui jam Sinis notam fuisse multo ante, quam fuerit Europaeis, arbitrentur. Vide Lexicon Chambers. ut alios mittam Scriptores, constabitque Flavio Giojae Neapolitano, qui saeculo XIII. vixit, potiori quidem jure, quam aliis, hanc esse laudem tribuendam.
36
[h] Methodus determinandae latitudinis geographicae est admodum facilis et expedita vel ipsis navigantibus. Minor autem Ursa, et potissimum ea ipsius stella, quae, quod in ejus cauda sita est, adpellatur Κυνοσουρα, polo proxima atque idcirco minimo acta motu et nunquam occidens, aptissima est ad dessignandos cardines finitoris seu horizontis.
37
[i] Longitudinis geogr. determinandae ratio adhuc est difficilis illa quidem nec satis accurata; quamvis Sellae cujusdam ope, quam Irvvinus in Anglia excogitavit perfecitque, in ipsa maris fluctuatione jam et majora telescopia, et Dollondianum micrometrum, aliaque hujus generis instrumenta non sine fructu ac magna utilitate facile possint adhiberi. Consule adnotationem 78. et sequ. ad lib. II. doctissimi sane poematis Boscovichiani De Solis ac Lunae defectibus. Vulgatum etiam recentissime ferunt in Britannia jussu illius regiae Societatis ab Harissonio novum longitudinum horologium. De hac re legendus inprimis doctiss. Borellius in Statica, in qua sane egregie de avium disserit volatu, totaque corporis ac membrorum conformatione ad illum necessaria.
38
[l] Intellige Sereniss. Delphinum Ludovici XV. Christianiss. Regis filium: cujus acerbissimam toti Galiae mortem paullo post ejusdem conjugis amantissimae mors item acerbissima consequuta est.
39
[m] Eodem fere tempor anno 1767. Imp. Caes. Aug. Josephi II. uxor augusta obiit Maria Josepha Bavarica, ac Maria item Jospeha Archid. Austriae Ferdinandi IV. utriusque Siciliae Regis futura conjux, nisi improvisa omnibus atque acerba, quum de ipsa jam italica profectione cogitabatur, tot populorum vota mors extemplo intercepisset.
40
[n] Maria nimirum Theresia Hung. ac Bohem. Regina semper Augusta tum temporis eodem, quo superiores Nurus, Filia, et Neptis, occubuerant, gravi Variolarum periculosoque morbo adflictabatur: verum singulari Dei benificio ac providentia factum est brevi, ut quantum boni omnes ex ejus morbo dolorem moeroremque ceperant, tantam etiam ex ejusdem recuperata valetudine laetitiam ac voluptatem susciperent.
41
[o] Tyndaridas Castorem nimirum et Pollucem, atque ipsam etiam Helenam navigantibus suppetias ferte, passim legitur apud poetas.
42
[p] Homerus id egregie Odyss. έ. describit, omnibusque pingit artis poeticae coloribus.
43
[q] Vide Grammat Scient. Beniamini Martin. ubi cap. 5. part. 4. disseritur de Zoographia etc.
44
[r] Vulgatissimus est apud Scriptores tum graecos tum latinos pons ille a Xerse, quum in graeciam vellet exercitum traducere, in Hellesponto constructus. De Atho vero praeter Catullus in illa pulcherrima Callimachiana Elegia de Com. Beren. diserte ait
Ille quoque eversus mons est, quem maximum in oris
Progenies phthiae clara supervehitur;
Quum Medi properare (seu potius peperere) novum mare; quumque juventus
Per medium classi barbara navit Athon etc.
quod vero ad Herculis pugnas heic pertinet, enarratione non indiget: est enim omnium sermone tritum.
45
[s] Sic et Fontanellius in dialogo, de quo mentio superius incidit lib. I., elatum fingit se in aëre aequilibrari, atque illinc tellurem, dum circa axem illa suum diurno motu revolvitur, contemplari.
46
[t] ‘Vel celeri sese potius....’ quamvis enim fere idem haberetur effectus vel mota vel immota tellure; tamen placuit Copernicanam potius hoc loco hypothesim adhibere; quum et poetica magis, et vero etiam jucundior nescio quo pacto orbis terrarum descriptio ex eadem efflorescat. Itaque poetae magis quam philosophi heic auctor personam sustinere ultro profitetur: quod etiam in hac eadem liberiori certe, quam accurata geographiae ratio postularet, locorum regionumque enumeratione licere sibi arbitratus est.
47
[u] Argenteus amnis, fluvius nempe qui vulgo ab Hispanis dicitur Rio de Plata: vox autem Plata argentum hispanis est. In aliorum nominum, quae heic occurrunt, inflexione, scito, poetam sequutum graecae latinaeque inflexionis rationem quamdam ac similitudinem; minimeque sollicitum fuisse in inquirenda diligentius aliorum scribendi ratione; quum id in rebus novis atque a latinorum consuetudine alienis, uti sunt haec novarum gentium ac barbararum nomina, putet profecto cuique esse liberum oportere et in soluta metro oratione et multo magis in carminibus, ubi est non modo syllabarum ratio diligenter habenda, verum etiam poetici numeri suavitas atque elegantia conquirenda.
48
[x] Nactus heic poeta ocasionem faciendi mentionem sui Rogerii Boscovichii viri certe omni laude ac commendatione majoris, eam non praetermisit. Itaque ei, quum a Londinensi Regia Academia amplissimis conditionibus ac verbis honorificentissimis fuisset invitatus, ut cum aliis Academiae sociis in Americam navigaret, e California transitum Veneris sub solari disco anno 1769. observaturus, fausta omnia adprecatur; felicioremque optat exitum, quam anno 1761. Venetiis habuerit, ubi omnino male, tenebricosi caeli vitio, res illi cesserat. Quam quidem in rem non minus vere quam eleganter in quadam Elegia lusit Cunichius, quum eundem a longis itineribus revocaret: ait enim ‘Ejus desiderio torqueri sodales unanimos, qui eum nocte vocant atque die’
Irati quondam Gallis ac deinde Britannis;
Isti nunc Veneri, quae mala te dubios
Per casus pelagi, bellique pericla tumentis
Abripit: (ah nostri si miseret, Veneti,
Quum nondum fessus longarum ambage viarum
Adveniens vestra ponat in urbe pedem,
Vos illum, Veneti, si qua ratione teneri
Est potis, injecta vel retinete manu,
Vel cupidae ardorem mentis restinguite, ne quo
Discedat dulci rursus ab ausonia;)
Per casus pelagi quae te bellique pericla
Inlectum saevos ducit in Odrysios
Solis ut incedet magno quum parva sub orbe,
Primus ab eoa cuncta notes specula.
Isti dii Veneri faciant male; quumque subire
Incipiet phoebi lampada flammiferam,
Involvat caelum nimbis densissimus auster,
Illa suum caeco tramite currat iter,
Nulli visa prius, quam longe a sole remotam
Pastor vel durus viderit agricola etc.
Bosphorus vero, seu potius Bosporus, graece enim Βόσπορος scribitur, heic invisus ideo adpellatur, quod quum in amplissimi viri Corrarii legati veneti comitatu Boscovichius Constantinopolim tandem navigasset, paullo post ibidem lethalem in morbum inciderat etc.
49
[y] ‘Ingenti vallo’.... Nempe muro illo admirandae cujusdam magnitudinis, quo tota Sinarum regio, quasi urbs quaedam continuis moenibus, circumdatur: in longum enim ad 300. milliar. German. producitur; 40. cubitos altus est, 15. latus: quem tamen Scythae vulgo Tattari anno 1049. facta irruptione penetrarunt, multaque regna in suam potestatem redegerunt, per octo annos saevissime grassati.
50
[z] ‘Ni Fabii’..... intellige Q. Fabium Maximum, qui fuit quinquies Consul, semel Censor, bis Dictator, bis Princeps Senatus, bis triumphavit; primo quidem consulatu de Liguribus, anno 521. quinto autem de Poenis, Tarentum quum recepisset anno 542. Annibalis ferociam et fortunam constantia sua contudit: remque romanam, acceptis ad Trebiam et Trasimenum cladibus fractam, cunctatione restituit, cunctatorque appellatus est. Unde Ennius primum in Annalibus, deinde Virgilius Aeneid. lib. VI. de illo iisdem verbis cecinit;
........ Tu Maximus ille es;
Unus qui nobis cunctando restituis rem
etc.
51
[a] Patria enim auctoris est Ragusium; quae urbs ad Illyricum pertinet.
52
[b] Petro Leopoldo Archiduci Austriae, et Magno Hetruriae Duci hoc anno, quo editum est hoc poema, summa omnium gratulatione ac laetitia natus est Magnus Hetr. Princeps Arch. Austriae etc. Franciscus etc.
53
[c] Quemadmodum Virgilius in fine lib. 4. Georg. ait,
..... audax juventae,
Tityre, te patulae cecini sub tegmine fagi
ita etiam heic poeta initium sui carminis, quod in duos pariter divisum libros
Echo
inscribitur, et cujus jam alias mentio facta est, censuit adscribendum. Addit etiam se ‘nunc diae sacra munera mentis naturamque sequi’, quod hoc tempore in Theologiae studio versatur, utiturque magistris duobus viris doctissimis sapientissimisque Gaspare Segovia, et Hyacintho Stopinio.
54
[a] Cornelius a Lap. in illud Genes. cap. 3. ‘ipsa conteret caput tuum, et tu insidiaberis calcaneo ejus ’ etc, id etiam de B. Vigine intelligendum affirmat.
55
[b] Exod. cap. 3.
56
[c] ‘Requievitque Arca....... super montes Armeniae ’ etc. Genes. cap. 8.
57
[d] Judic. cap. 6.
58
[e] Riccardus a S. Laur. super Eccl. ‘omne enim, ’ait‘, genus gratiarum, et omnia charismata virtutum intrarunt in Mariam ’ etc.
59
[f] De Sara in Genesi mentio cap. 11. et sequ. De Rachele Gen. 29. dicitur, quod erat ‘decora facie, et venusto adspectu, quam ’ etc. Jud. lib. 4. ‘erat autem Debora prophetis uxor Lapidoth, quae judicabat populum ’ etc. Vide etiam librum Judith etc.
60
[g] ‘Hoc est signum foederis....arcum meum ponam in nubibus ’ etc.
61
[a] Cant. cant. 6. cap. 6. ‘Quae est ista, quae progreditur, quasi aurora consurgens, pulcra ut luna ’ etc.
62
[b] Proverb. cap. 8. ‘ab aeterno ordinata sum ’ etc. quando etc.vide Expositores in hunc locum.
63
[c] ‘Fundamenta ejus in montibus sanctis: Diligit Dominus portas Syon super omnoa tabernacula Jacob. ’ Psal. 86.
64
[d] Eccl. cap. 24. ‘Quasi cedrus ’ etc. Lege sis Rupertum etc.
65
[a] Multa [sunt] hac in re aut obscura, aut incerta; magnaque est opinionum varietas inter auctores, qui de hujusmodi argumento scripsere. Nihil tamen heic dictum est, quod cuiquam temere dictum videri jure possit; quum ea fere omnia, quae describuntur, non levis auctoris alicujus nomine atque auctoritate nitantur.
66
[b] Genes. cap. 8. ‘Emisit quoque columbam post eum, ut videret..... quae quum non invenisse, ubi requiesceret pes ejus, reversa est ad eum in arcam ’ etc.
67
[c] Aliqua heic officia atque munera referuntur ex iis, in quibus puellae, quae alebantur in templo, juxta verosimiliorem opinionem exercebantur.
68
[a] {Jospeh} autem..... quum esset iustus’ etc. Luc. cap. 1.
69
[b] ‘Desponsata est viro justo non violenter ablaturo, sed potius contra violentos custodituro’ etc. ait Augustinus de sancta virginit.
70
[c] Isai. cap. 11. ‘Egreditur virga de radice Jesse; et flos ’ etc.
71
[a] Luc. cap. 1. ‘Missus est Angelus ’ etc.
72
[b] ‘Quae quum audisset, turbata est in sermone ejus ’ etc. cap. 1. Luc
73
[c] Luc. item cap. 1. ‘Ne timeas ’ etc.
74
[d] Vid. Tursellinum in hist. Dom. Lauret.
75
[e] ‘Dixit autem Maria: Ecce Ancilla Domini, fiat mihi ’ etc. Luc cap. 1.
76
[a] ‘Exsurgens autem Maria...... abiit in montana cum festinatione ’ etc. cap. 1. Luc.
77
[b] Luc. cap. 1. ait Zaccharias: ‘uxor mea processit in diebus suis ’ etc.
78
[c] ‘Unde hoc mihi, ut ’ etc. Luc. cap. 1.
79
[d] ‘Magnificat anima mea ’ etc. cap. 1. Luc.
80
[e] ‘Exultavit in gaudio infans ’ etc. eodem cap. Luc
81
[a] Psalm. 44. ‘Speciosus forma prae filiis hominum ’ etc. Nicephorus autem Callist. hist. lib. 1. cap. 40. ait: ‘persimilis denique per omnia fuit divinae et immaculatae suae Matri’.
82
[b] ‘Ecce Magi ab oriente venerunt ’ etc. Joann. cap. 2. et Psalmo 71. ‘Reges Tharsis et Insulae munera offerent, reges Arabum ’ etc.
83
[a] S. Basilius orat. in nativ. Christi, eamdem adhibet similitudinem; et Cornelius a Lap. in cap. 2. Luc.
84
[b] S. Bernardus serm. 3. de Purif. ait: ‘nihil in hoc conceptu, nihil in partu impurum fuit, nihil illicitum, nihil purgandum..... vere o beata Virgo vere {bob} habes caussam, nec tibi opus est purificatione.’
85
[c] Levit. cap. 12. ‘quod si non invenerit.... poterit offerre agnum; sumet duos turtures, vel duos pullos columbarum ’ etc.
86
[d] Luc. cap. 2. ‘...... cui nomen Simeon, et homo iste justus et timoratus, expectans consolationem Israel, et Spiritus Sanctus in eo ’ etc.
87
[e] ‘Accepit eum in ulnas suas, et benedixit Deum, et dixit: Nunc dimittis servum tuum, Domine, secundum verbum tuum in pace; quia viderunt oculi mei salutare tuum, quod parasti ’ etc. Luc. cap. 2.
88
[f] ‘Ecce positus est hic in ruinam.... et in signum cui contradicetur; et tuam ipsius animam pertransibit gladius ’ etc. Luc eodem cap. 2.
89
[a] Juxta illud Thr. 2. ‘Magna est velut mare contritio tua ’ etc. cum prius dixisset Jerem. ‘Cui assimilabo te, aut cui exaequabo te, Virgo, filia Jerusalem?’
90
[b] Intellige Agar, cujus in Genes. sit mentio cap. 16.
91
[c] ‘Tulerunt autem tunicam ejus, et in sanguine haedi, quem occiderant, tinxerunt..... scissisque vestibus, inductus est ’(Jacob) ‘cilicio lugens filium suum ’(Joseph) ‘multo tempore..... noluit consolationem accipere; sed ait, descendam ad filium meum lugens in infernum’ etc. Genes. 37. cap.
92
Joann. cap. 19. ‘Stabant autem juxta crucem Jesu Mater ejus, et soror ’ etc.
93
[e] Juxta illud S. Ambrosii Consol. in Valentin. obit. dicentis de eadem: ‘Stantem lego, flentem non lego ’ etc.
94
[a] Apocal. 12..... ‘et in capite ejus corona stellarum duodecim’ etc.
95
[b] S. Bernard. serm. de nat. virg. ‘Sic est, ’ait, ‘voluntas ejus, qui omnia nos habere voluit per Mariam ’ etc. Et Augustinus; ‘sicut omnibus sanctis est potior, ita omnibus sanctis pro nobis est sollicitior ’ etc.
96
[c] ‘Quae est ista quae ascendit per desertum, sicut virgula fumi ex aromatibus myrrhae, et thuris, et universi pulveris pigmentarii ’ etc. cap. 3. Cantic.
97
[d] ‘Quae est ista, quae ascendit de deserto, deliciis affluens, innixa super dilectum suum? ’ Cantic. cap. 8.
98
[e] ‘Astitit regina a dextris tuis, in vestitu deaurato, cicumdata varietate’ etc. Psal. 44.

Croatiae auctores Latini; Universitas Zagrabiensis, Facultas philosophica